- 2011
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 13 - 18 سوره حاقه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حاقه- آیه 13 - 18
فَإِذَا نُفِخَ فِى الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً
فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
وَ انشَقَّتِ السَّمَآءُ فَهِىَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ
وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَآئِهَا وَ یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ
یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنکُمْ خَافِیَةٌ
ترجمه
پس آنگاه که در صور دمیده شود یک دمیدنى.
و زمین و کوهها برگرفته و در هم کوبیده شوند، یک در هم کوبیدنى.
پس در آن روز، واقعه (قیامت) به وقوع پیوندد.
و آسمان بشکافد و در آن روز سست گردد.
و فرشتگان در اطراف آن هستند (و منتظر فرمانند) و عرش پروردگارت را در آن روز هشت نفر (از فرشتگان یا اولیاى خدا) بالاى سر خود حمل مىکنند.
در آن روز شما (براى حساب) عرضه مىشوید (در حالى که) هیچ چیز پنهانى از شما مخفى نماند.
«دَکّ» به معناى خرد و ویران کردن است و به زمین صاف و نرم نیز گفته مىشود. «واهیة» به معناى سست و «أرجاء» به معناى اطراف و نواحى است.
تکرار کلمه «یومئذٍ» در این آیات نشانه اهمیّت روز قیامت است.
امام صادق (ع) فرمود: هشت نفرى که حامل عرش هستند، بعضى از آنان پیامبر و بعضى امام هستند: «نوح، ابراهیم، موسى، عیسى، محمّد، على، حسن و حسین» و مراد از عرش، علم الهى است. بنابراین در قیامت، بالاتر از فرشتگان «فوقهم» اولیاى خدا هستند که عملکرد مردم را مىدانند.
امام على (ع) فرمود: عرش الهى، تخت نیست، بلکه موجودى است محدود و مخلوق و تحت تدبیر که ملائکه با قدرتى که از طرف خداوند دارند مأمور به حمل آن هستند.
پیام ها
1- نفخ در صور، از امور حتمى است. «اذا نفخ فى الصور»
2- متلاشى شدن نظام موجود، از طریق صداى رعد آساست. «نفخ فى الصّور... فدکّتا»
3- زمین از مدار حرکت خود خارج، کوهها از جایگاه خود کنده و در یک برخورد در هم کوبیده مى شوند. «و حملت الارض و الجبال فدکّتا»
4- فروپاشى کوه ها با شدّت و سرعت خواهد بود. «دکّة واحدة»
5 - واقعه مهم، قیامت است و هر واقعه دیگر نسبت به آن ناچیز است. «وقعت الواقعة»
6- پایان آسمان محکم، «سبعاً شداداً» سستى است. «فهى یومئذٍ واهیة»
7- گرچه در قیامت نظام موجود بهم مىخورد ولى نظام دیگرى حاکم مىشود، نظامى که با حضور فرشتگان برپا مى شود. «و الملک على ارجائها و یحمل عرش ربّک فوقهم ثمانیة»
8 - تمام ابعاد پنهان شخصیّت انسان در قیامت به نمایش گذاشته مى شود و شخصیّت واقعى انسان، خوبىها و بدىها، افکار و انگیزهها، نقصها و کمالات، کشف و عرضه مىشود. «لا تخفى منکم خافیة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَإِذَا نُفِخَ فِى الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً
فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ
وَ انشَقَّتِ السَّمَآءُ فَهِىَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ
وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَآئِهَا وَ یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ
یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنکُمْ خَافِیَةٌ
ترجمه
پس آنگاه که در صور دمیده شود یک دمیدنى.
و زمین و کوهها برگرفته و در هم کوبیده شوند، یک در هم کوبیدنى.
پس در آن روز، واقعه (قیامت) به وقوع پیوندد.
و آسمان بشکافد و در آن روز سست گردد.
و فرشتگان در اطراف آن هستند (و منتظر فرمانند) و عرش پروردگارت را در آن روز هشت نفر (از فرشتگان یا اولیاى خدا) بالاى سر خود حمل مىکنند.
در آن روز شما (براى حساب) عرضه مىشوید (در حالى که) هیچ چیز پنهانى از شما مخفى نماند.
«دَکّ» به معناى خرد و ویران کردن است و به زمین صاف و نرم نیز گفته مىشود. «واهیة» به معناى سست و «أرجاء» به معناى اطراف و نواحى است.
تکرار کلمه «یومئذٍ» در این آیات نشانه اهمیّت روز قیامت است.
امام صادق (ع) فرمود: هشت نفرى که حامل عرش هستند، بعضى از آنان پیامبر و بعضى امام هستند: «نوح، ابراهیم، موسى، عیسى، محمّد، على، حسن و حسین» و مراد از عرش، علم الهى است. بنابراین در قیامت، بالاتر از فرشتگان «فوقهم» اولیاى خدا هستند که عملکرد مردم را مىدانند.
امام على (ع) فرمود: عرش الهى، تخت نیست، بلکه موجودى است محدود و مخلوق و تحت تدبیر که ملائکه با قدرتى که از طرف خداوند دارند مأمور به حمل آن هستند.
پیام ها
1- نفخ در صور، از امور حتمى است. «اذا نفخ فى الصور»
2- متلاشى شدن نظام موجود، از طریق صداى رعد آساست. «نفخ فى الصّور... فدکّتا»
3- زمین از مدار حرکت خود خارج، کوهها از جایگاه خود کنده و در یک برخورد در هم کوبیده مى شوند. «و حملت الارض و الجبال فدکّتا»
4- فروپاشى کوه ها با شدّت و سرعت خواهد بود. «دکّة واحدة»
5 - واقعه مهم، قیامت است و هر واقعه دیگر نسبت به آن ناچیز است. «وقعت الواقعة»
6- پایان آسمان محکم، «سبعاً شداداً» سستى است. «فهى یومئذٍ واهیة»
7- گرچه در قیامت نظام موجود بهم مىخورد ولى نظام دیگرى حاکم مىشود، نظامى که با حضور فرشتگان برپا مى شود. «و الملک على ارجائها و یحمل عرش ربّک فوقهم ثمانیة»
8 - تمام ابعاد پنهان شخصیّت انسان در قیامت به نمایش گذاشته مى شود و شخصیّت واقعى انسان، خوبىها و بدىها، افکار و انگیزهها، نقصها و کمالات، کشف و عرضه مىشود. «لا تخفى منکم خافیة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است