display result search
- 2284
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 22 - 24 سوره ملک
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ملک- آیه 22 - 24
أَفَمَن یَمْشِى مُکِبّاً عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن یَمْشِى سَوِیّاً عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ
قُلْ هُوَ الَّذِى أَنشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ والْأَبْصَارَ والْأَفْئِدَةَ قَلِیلاً مَّا تَشْکُرُونَ
قُلْ هُوَ الَّذِى ذَرَأَکُمْ فِى الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ترجمه
پس آیا کسى که به رو افتاده راه مى رود هدایت یافته تر است یا کسى که ایستاده بر راه راست مىرود؟
بگو: اوست کسى که شما را پدید آورد و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد امّا شما اندکى سپاس مى گذارید.
بگو: اوست کسى که شما را در زمین بیافرید و به سوى او محشور مى شوید.
«مُکبّ» به معناى کسى است که به رو افتاده باشد و «انشاء» به معناى ایجاد همراه با ابتکار و «ذرأ» به معناى آفریدن و تکثیر نسل است.
در این آیه کافر به کسى تشبیه شده است که به رو بر زمین افتاده باشد و بخواهد افتان و خیزان حرکت کند ولى مؤمن به کسى که راست قامت راه مى رود، تشبیه شده است.
«سمع» مصدر است و مفرد و جمع را شامل مى شود و لذا نیازى به آوردن آن به صورت جمع نیست، بر خلاف «ابصار» و «افئده» که به صورت جمع آمده اند.
کسىکه از رو به زمین افتاده، دید ندارد، با زحمت و کند حرکت مى کند، چون موانع راه را نمىبیند دست و صورتش آسیب مىبیند، ذلیل و خوار مىشود، دیگران مىروند و او تنها مى ماند، ولى کسىکه ایستاده حرکت مى کند، عزیز است، تند و سریع مى رود، موانع راه را از دور شناسایى و بررسى مى کند، لذا سالم مىماند و دیگران نیز با او همراهند.
امام باقر (ع) فرمود: قلب چهار گونه است، یکى از آنها قلب وارونه است که آن قلب مشرک است. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «أفمن یمشى مکبّاً على وجهه»
خودشناسى راهى براى خداشناسى است. حضرت على (ع) مى فرماید: گوش با استخوان مى شنود و چشم با پیه مى بیند. «جعل لکم السمع و الابصار»
با اینکه شکر ما در برابر نعمتهاى خداوند بسیار کم است، ولى خداوند نعمت هایش را از ما نمى گیرد. در دعاى ماه رجب مىخوانیم: «یا من یعطى الکثیر بالقلیل» اى خدائى که در برابر عمل و شکر کم، عطاى بسیار مى کنى.
پیام ها
1- افراد لجوج و حق ستیز و حق گریز، به نوعى مسخ شده اند و به جاى حرکت طبیعى مثل خزنده ها حرکت مىکنند. «بل لجّوا فى عُتوٍّ و نُفور... مُکبّاً على وجهه»
2- راه اسلام، هموار و مستقیم و داراى مقصدى روشن است و اگر امت اسلامى بر این راه رود، راست قامت و سرافراز است. «یمشى سویّاً على صراط مستقیم»
3- خلقت انسان بسیار مهم است به گونهاى که پیامبر مأمور مىشود مردم را به مبدأ پیدایش و نعمتهاى نهفته در آن پى در پى هشدار دهد. «قل هو الّذى انشأکم... قل هو الّذى ذرأکم»
4- آفرینش خداوند ابتکارى است، نه شبیه سازى از روى نمونه قبلى. «انشأکم»
5 - خدا همه ابزارهاى شناخت را به انسان عطا فرمود تا با او اتمام حجت کند. (انسانهاى عادى تنها مى شنوند و مىبینند و عبرت مى گیرند امّا انسانهاى برتر، مطالبى را از طریق دل دریافت مىکنند.) «جعل لکم السمع و الابصار و الافئدة»
6- شکر خداوند، تنها با زبان نیست بلکه شکر عملى که همان به کارگیرى صحیح نعمتها است، لازم است. «قلیلاً ما تشکرون»
7- کسىکه در آغاز خلقت شما را در زمین و از زمین آفرید، قدرت زنده کردن دوباره شما را نیز دارد. «انشأکم، ذرأکم... الیه تحشرون»
8 - خداوند در دنیا انسانها را در زمین پخش مىکند و در قیامت آنها را جمع مى کند. «ذرأکم، تحشرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أَفَمَن یَمْشِى مُکِبّاً عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن یَمْشِى سَوِیّاً عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ
قُلْ هُوَ الَّذِى أَنشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ والْأَبْصَارَ والْأَفْئِدَةَ قَلِیلاً مَّا تَشْکُرُونَ
قُلْ هُوَ الَّذِى ذَرَأَکُمْ فِى الْأَرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ترجمه
پس آیا کسى که به رو افتاده راه مى رود هدایت یافته تر است یا کسى که ایستاده بر راه راست مىرود؟
بگو: اوست کسى که شما را پدید آورد و براى شما گوش و چشمها و دلها قرار داد امّا شما اندکى سپاس مى گذارید.
بگو: اوست کسى که شما را در زمین بیافرید و به سوى او محشور مى شوید.
«مُکبّ» به معناى کسى است که به رو افتاده باشد و «انشاء» به معناى ایجاد همراه با ابتکار و «ذرأ» به معناى آفریدن و تکثیر نسل است.
در این آیه کافر به کسى تشبیه شده است که به رو بر زمین افتاده باشد و بخواهد افتان و خیزان حرکت کند ولى مؤمن به کسى که راست قامت راه مى رود، تشبیه شده است.
«سمع» مصدر است و مفرد و جمع را شامل مى شود و لذا نیازى به آوردن آن به صورت جمع نیست، بر خلاف «ابصار» و «افئده» که به صورت جمع آمده اند.
کسىکه از رو به زمین افتاده، دید ندارد، با زحمت و کند حرکت مى کند، چون موانع راه را نمىبیند دست و صورتش آسیب مىبیند، ذلیل و خوار مىشود، دیگران مىروند و او تنها مى ماند، ولى کسىکه ایستاده حرکت مى کند، عزیز است، تند و سریع مى رود، موانع راه را از دور شناسایى و بررسى مى کند، لذا سالم مىماند و دیگران نیز با او همراهند.
امام باقر (ع) فرمود: قلب چهار گونه است، یکى از آنها قلب وارونه است که آن قلب مشرک است. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «أفمن یمشى مکبّاً على وجهه»
خودشناسى راهى براى خداشناسى است. حضرت على (ع) مى فرماید: گوش با استخوان مى شنود و چشم با پیه مى بیند. «جعل لکم السمع و الابصار»
با اینکه شکر ما در برابر نعمتهاى خداوند بسیار کم است، ولى خداوند نعمت هایش را از ما نمى گیرد. در دعاى ماه رجب مىخوانیم: «یا من یعطى الکثیر بالقلیل» اى خدائى که در برابر عمل و شکر کم، عطاى بسیار مى کنى.
پیام ها
1- افراد لجوج و حق ستیز و حق گریز، به نوعى مسخ شده اند و به جاى حرکت طبیعى مثل خزنده ها حرکت مىکنند. «بل لجّوا فى عُتوٍّ و نُفور... مُکبّاً على وجهه»
2- راه اسلام، هموار و مستقیم و داراى مقصدى روشن است و اگر امت اسلامى بر این راه رود، راست قامت و سرافراز است. «یمشى سویّاً على صراط مستقیم»
3- خلقت انسان بسیار مهم است به گونهاى که پیامبر مأمور مىشود مردم را به مبدأ پیدایش و نعمتهاى نهفته در آن پى در پى هشدار دهد. «قل هو الّذى انشأکم... قل هو الّذى ذرأکم»
4- آفرینش خداوند ابتکارى است، نه شبیه سازى از روى نمونه قبلى. «انشأکم»
5 - خدا همه ابزارهاى شناخت را به انسان عطا فرمود تا با او اتمام حجت کند. (انسانهاى عادى تنها مى شنوند و مىبینند و عبرت مى گیرند امّا انسانهاى برتر، مطالبى را از طریق دل دریافت مىکنند.) «جعل لکم السمع و الابصار و الافئدة»
6- شکر خداوند، تنها با زبان نیست بلکه شکر عملى که همان به کارگیرى صحیح نعمتها است، لازم است. «قلیلاً ما تشکرون»
7- کسىکه در آغاز خلقت شما را در زمین و از زمین آفرید، قدرت زنده کردن دوباره شما را نیز دارد. «انشأکم، ذرأکم... الیه تحشرون»
8 - خداوند در دنیا انسانها را در زمین پخش مىکند و در قیامت آنها را جمع مى کند. «ذرأکم، تحشرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است