سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صف- آیه 14
یَآ أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ أَنصَارَ اللَّهِ کَمَا قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوَارِیِّینَ مَنْ أَنصَارِى إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآمَنَت طَّآئِفَةٌ مِّن بَنِى إِسْرَآءِیلَ وَکَفَرَت طَّآئِفَةٌ فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُواْ عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُواْ ظَاهِرِینَ
ترجمه
اى کسانى که ایمان آورده اید! یاوران (دین) خدا باشید، همانگونه که عیسى بن مریم به حواریون گفت: یاوران من در راه خدا چه کسانى هستند؟ حواریون گفتند: ما یاوران (دین) خدا هستیم، پس گروهى از بنى اسرائیل ایمان آوردند و گروهى کافر شدند، پس کسانى را که ایمان آوردند، بر دشمن شان یارى دادیم تا (بر آنان غلبه کرده و) پیروز شدند.
«حواریّون» به یاران خاص حضرت عیسى گفته مى شود که دوازده نفر بودند و نامشان در انجیلهاى کنونى ذکر شده است. ریشه این کلمه از «حور» به معناى شستن و سفید کردن است و به خاطر پوشیدن لباسهاى سفید و داشتن قلبهاى پاک و یا اینکه هم خود باطنى پاک داشتند و هم دیگران را دعوت به پاکى مى کردند، این واژه درباره آنان بکار رفته است.
امام صادق (ع) فرمود: شیعیان ما حواریّون ما هستند، حواریّون عیسى (ع) او را در برابر دشمنان و یهود یارى نکردند، ولى شیعیان، ما را یارى مى کنند و در راه ما شهید یا شکنجه و تبعید مى شوند. خداوند در برابر این همه سختى که به خاطر ما مىکشند، پاداش نیکو به آنان عطا کند. «ینصروننا و یقاتلون دوننا و یحرّقون و یعذّبون و یشرّدون فى البلاد جزاهم اللّه عنّا خیراً»
نقل موارد مشابه در پذیرفتن دعوت و انجام عمل اثر دارد. همان گونه که عیسى یاورانى داشت، «کما قال عیسى...» و همانگونه که بر دیگران روزه واجب شد. «کما کتب على الّذین من قبلکم»
پیام ها
1- مؤمن باید گام به گام رشد کند، در آیات قبل دعوت به تجارت با خدا بود، در این آیه رسماً به انصار اللّه بودن دعوت مىکند، «کونوا أنصار اللّه» (یعنى براى همیشه بر نصرت قانون و اولیاى الهى پایدار باشید).
2- خداوند نیازى به نصرتِ ما ندارد، زیرا همهى نصرتها و پیروزىها از اوست. «نصر من اللّه» ولى انصار خدا بودن، براى ما افتخار است.
«کونوا أنصار اللّه»
3- انبیاى الهى مردم را براى خدا مى خواهند، نه براى خود و یا گروه و حزب خود. «مَن أنصارى الى اللّه»
4- پیامبران براى غلبه بر دشمن، مسیرهاى عادّى و طبیعى را طى مىکردند و از اسباب ظاهرى و نیروهاى مردمى استفاده مى کردند. «مَن أنصارى الى اللّه»
5 - رهبر باید ارزیابى دقیقى از یاران خود داشته باشد. «مَن أنصارى الى اللّه»
6- اقرار گرفتن از یاران، نوعى تجدید بیعت و اعلام وفادارى است.
«مَن أنصارى... قال الحواریون نحن أنصار اللّه»
7- دعوت رهبران دینى را پاسخ دهیم. «مَن أنصارى... نحن أنصار اللّه»
8 - انسان مختار است که دعوت انبیا را بپذیرد و سعادتمند شود و یا آن را رد کند و بدبخت شود. «فآمنت طائفةٌ... و کفرت طائفة»
9- معمولاً همه مردم به یک پیامبر ایمان نیاوردهاند، بلکه بعضى کفر مىورزیدند و بعضى ایمان مى آوردند، ما نیز نباید انتظار ایمان آوردن همه مردم را داشته باشیم. «فآمنت طائفةٌ... و کفرت طائفة»
10- داشتن ایمان، رمز دریافت تأییدات الهى است. «فآمنت... فایّدنا...»
11- حضرت عیسى (ع)، هم خودش مورد تأیید خداوند بود، «و أیّدناه بروح القدس» و هم یارانخاص آن حضرت. «فایّدنا الّذین آمنوا على عدوّهم فاصبحوا ظاهرین»
12- خداوند همان گونه که پیامبرش را تأیید و یارى مىکند، «و أیّدناه بروح القدس» پیروانش را نیز یارى مى کند. «فایّدنا الّذین آمنوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَآ أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ أَنصَارَ اللَّهِ کَمَا قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِلْحَوَارِیِّینَ مَنْ أَنصَارِى إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآمَنَت طَّآئِفَةٌ مِّن بَنِى إِسْرَآءِیلَ وَکَفَرَت طَّآئِفَةٌ فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُواْ عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُواْ ظَاهِرِینَ
ترجمه
اى کسانى که ایمان آورده اید! یاوران (دین) خدا باشید، همانگونه که عیسى بن مریم به حواریون گفت: یاوران من در راه خدا چه کسانى هستند؟ حواریون گفتند: ما یاوران (دین) خدا هستیم، پس گروهى از بنى اسرائیل ایمان آوردند و گروهى کافر شدند، پس کسانى را که ایمان آوردند، بر دشمن شان یارى دادیم تا (بر آنان غلبه کرده و) پیروز شدند.
«حواریّون» به یاران خاص حضرت عیسى گفته مى شود که دوازده نفر بودند و نامشان در انجیلهاى کنونى ذکر شده است. ریشه این کلمه از «حور» به معناى شستن و سفید کردن است و به خاطر پوشیدن لباسهاى سفید و داشتن قلبهاى پاک و یا اینکه هم خود باطنى پاک داشتند و هم دیگران را دعوت به پاکى مى کردند، این واژه درباره آنان بکار رفته است.
امام صادق (ع) فرمود: شیعیان ما حواریّون ما هستند، حواریّون عیسى (ع) او را در برابر دشمنان و یهود یارى نکردند، ولى شیعیان، ما را یارى مى کنند و در راه ما شهید یا شکنجه و تبعید مى شوند. خداوند در برابر این همه سختى که به خاطر ما مىکشند، پاداش نیکو به آنان عطا کند. «ینصروننا و یقاتلون دوننا و یحرّقون و یعذّبون و یشرّدون فى البلاد جزاهم اللّه عنّا خیراً»
نقل موارد مشابه در پذیرفتن دعوت و انجام عمل اثر دارد. همان گونه که عیسى یاورانى داشت، «کما قال عیسى...» و همانگونه که بر دیگران روزه واجب شد. «کما کتب على الّذین من قبلکم»
پیام ها
1- مؤمن باید گام به گام رشد کند، در آیات قبل دعوت به تجارت با خدا بود، در این آیه رسماً به انصار اللّه بودن دعوت مىکند، «کونوا أنصار اللّه» (یعنى براى همیشه بر نصرت قانون و اولیاى الهى پایدار باشید).
2- خداوند نیازى به نصرتِ ما ندارد، زیرا همهى نصرتها و پیروزىها از اوست. «نصر من اللّه» ولى انصار خدا بودن، براى ما افتخار است.
«کونوا أنصار اللّه»
3- انبیاى الهى مردم را براى خدا مى خواهند، نه براى خود و یا گروه و حزب خود. «مَن أنصارى الى اللّه»
4- پیامبران براى غلبه بر دشمن، مسیرهاى عادّى و طبیعى را طى مىکردند و از اسباب ظاهرى و نیروهاى مردمى استفاده مى کردند. «مَن أنصارى الى اللّه»
5 - رهبر باید ارزیابى دقیقى از یاران خود داشته باشد. «مَن أنصارى الى اللّه»
6- اقرار گرفتن از یاران، نوعى تجدید بیعت و اعلام وفادارى است.
«مَن أنصارى... قال الحواریون نحن أنصار اللّه»
7- دعوت رهبران دینى را پاسخ دهیم. «مَن أنصارى... نحن أنصار اللّه»
8 - انسان مختار است که دعوت انبیا را بپذیرد و سعادتمند شود و یا آن را رد کند و بدبخت شود. «فآمنت طائفةٌ... و کفرت طائفة»
9- معمولاً همه مردم به یک پیامبر ایمان نیاوردهاند، بلکه بعضى کفر مىورزیدند و بعضى ایمان مى آوردند، ما نیز نباید انتظار ایمان آوردن همه مردم را داشته باشیم. «فآمنت طائفةٌ... و کفرت طائفة»
10- داشتن ایمان، رمز دریافت تأییدات الهى است. «فآمنت... فایّدنا...»
11- حضرت عیسى (ع)، هم خودش مورد تأیید خداوند بود، «و أیّدناه بروح القدس» و هم یارانخاص آن حضرت. «فایّدنا الّذین آمنوا على عدوّهم فاصبحوا ظاهرین»
12- خداوند همان گونه که پیامبرش را تأیید و یارى مىکند، «و أیّدناه بروح القدس» پیروانش را نیز یارى مى کند. «فایّدنا الّذین آمنوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است