display result search
- 3265
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 20 سوره حشر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حشر- آیه 20
لَا یَسْتَوِى أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَآئِزُونَ
ترجمه
اهل آتش و اهل بهشت یکسان نیستند، اهل بهشت همان رستگارانند.
مصداق روشن کسانى که خداوند را فراموش کردند، منافقانند. در آیه 67 سوره توبه درباره منافقان مىخوانیم: «نسوا اللّه فنسیهم» البتّه خداوند فراموشکار نیست، بلکه لطف خود را از آنان باز مىدارد. «و ما کان ربّک نسیّا»
غفلت، خطرناک ترین آفت انسان است. قرآن مى فرماید: گروهى از مردم، از چهارپایان بدترند، زیرا غافلند، «أولئک کالانعام بل هم أضل أولئک هم الغافلون» بنابراین غفلت از خدا «نسوا اللّه»، غفلت از قیامت «نسوا یوم الحساب» و غفلت از آیات الهى، «اتتک آیاتنا فنسیتها» باعث سقوط انسان به مرحلهاى پستتر از حیوانیّت مى شود.
کسى که خدا را فراموش مىکند، قهراً فردى بىراهه، بىرهبر، بىهدف و بىقانون، غرق در شهوات مىشود و تمام هدفها و عملکردش سلیقه اى و مطابق تمایلات و هوسهاى خودش مىشود و این بزرگترین خطر براى انسان است.
کسى که لطف او را فراموش کند، مأیوس شده و به بن بست مىرسد.
کسى که عفو او را فراموش کند، خود را قابل اصلاح نمىبیند و دست به هر کارى مىزند.
کسى که رهبران الهى را فراموش کند، دنبال هر طاغوتى مىرود و فاسد مىشود.
کسى که قانونِ او را فراموش کند، هر روز به سراغ صدایى مىرود و سر در گم مىشود.
کسى که راه او را فراموش کند، در میان صدها راه دیگر گیج شده و به بىراهه مىرود.
کسى که اولیاى او را فراموش کند، دوستان ناباب او را به بازى مى گیرند.
کسى که نعمتهاى خدا را فراموش کند، متملّق دیگران مى شود.
کسى که خدا را فراموش کند، قهراً اهداف حکیمانه او در مورد آفرینش انسان را فراموش خواهد کرد و هرکه هدف خلقتش را فراموش کند، عمر، سرمایه و استعدادش را هدر مى دهد.
انسان فطرتاً خداشناس است و فراموشى، عارض بر او مىشود. کلمه «نسیان» در موردى است که قبلاً علم و توجه باشد.
پیام ها
1- مؤمنان، در معرض غفلت از یاد خدا هستند و نیاز به هشدار دارند. «یا أیّها الّذین آمنوا اتقوا اللّه... و لاتکونوا کالّذین نسوا اللّه»
2- گام اول سقوط، از خود انسان است، خودفراموشى کیفر الهى است. «نسوا اللّه فانساهم»
3- کیفر الهى متناسب با عمل است. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم»
4- گناه و انحراف، ثمره غفلت از یاد خداست. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم أولئک هم الفاسقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
لَا یَسْتَوِى أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَآئِزُونَ
ترجمه
اهل آتش و اهل بهشت یکسان نیستند، اهل بهشت همان رستگارانند.
مصداق روشن کسانى که خداوند را فراموش کردند، منافقانند. در آیه 67 سوره توبه درباره منافقان مىخوانیم: «نسوا اللّه فنسیهم» البتّه خداوند فراموشکار نیست، بلکه لطف خود را از آنان باز مىدارد. «و ما کان ربّک نسیّا»
غفلت، خطرناک ترین آفت انسان است. قرآن مى فرماید: گروهى از مردم، از چهارپایان بدترند، زیرا غافلند، «أولئک کالانعام بل هم أضل أولئک هم الغافلون» بنابراین غفلت از خدا «نسوا اللّه»، غفلت از قیامت «نسوا یوم الحساب» و غفلت از آیات الهى، «اتتک آیاتنا فنسیتها» باعث سقوط انسان به مرحلهاى پستتر از حیوانیّت مى شود.
کسى که خدا را فراموش مىکند، قهراً فردى بىراهه، بىرهبر، بىهدف و بىقانون، غرق در شهوات مىشود و تمام هدفها و عملکردش سلیقه اى و مطابق تمایلات و هوسهاى خودش مىشود و این بزرگترین خطر براى انسان است.
کسى که لطف او را فراموش کند، مأیوس شده و به بن بست مىرسد.
کسى که عفو او را فراموش کند، خود را قابل اصلاح نمىبیند و دست به هر کارى مىزند.
کسى که رهبران الهى را فراموش کند، دنبال هر طاغوتى مىرود و فاسد مىشود.
کسى که قانونِ او را فراموش کند، هر روز به سراغ صدایى مىرود و سر در گم مىشود.
کسى که راه او را فراموش کند، در میان صدها راه دیگر گیج شده و به بىراهه مىرود.
کسى که اولیاى او را فراموش کند، دوستان ناباب او را به بازى مى گیرند.
کسى که نعمتهاى خدا را فراموش کند، متملّق دیگران مى شود.
کسى که خدا را فراموش کند، قهراً اهداف حکیمانه او در مورد آفرینش انسان را فراموش خواهد کرد و هرکه هدف خلقتش را فراموش کند، عمر، سرمایه و استعدادش را هدر مى دهد.
انسان فطرتاً خداشناس است و فراموشى، عارض بر او مىشود. کلمه «نسیان» در موردى است که قبلاً علم و توجه باشد.
پیام ها
1- مؤمنان، در معرض غفلت از یاد خدا هستند و نیاز به هشدار دارند. «یا أیّها الّذین آمنوا اتقوا اللّه... و لاتکونوا کالّذین نسوا اللّه»
2- گام اول سقوط، از خود انسان است، خودفراموشى کیفر الهى است. «نسوا اللّه فانساهم»
3- کیفر الهى متناسب با عمل است. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم»
4- گناه و انحراف، ثمره غفلت از یاد خداست. «نسوا اللّه فانساهم أنفسهم أولئک هم الفاسقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است