- 1560
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 66 سوره غافر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره غافر - آیه 66
قُلْ إِنِّى نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَآءَنِىَ الْبَیِّنَاتُ مِن رَّبِّى وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ
ترجمه
بگو: «من نهى شده ام از این که آنان را که شما جز خداوند مى خوانید پرستش کنم، (آن هم) زمانى که از طرف پروردگارم دلایل روشنى برایم آمده است و فرمان یافته ام که تسلیم پروردگار جهانیان باشم».
این آیه و دو آیه قبل آن با کلمه مبارکه «ربّ العالمین» ختم شده است. آیه 64 بعد از اثبات ذات خداوند، فرمود: «ربّ العالمین» آیه 65 بعد از توحید و اخلاص فرمود: «ربّ العالمین» و این آیه بعد از نفى هر گونه شرک، «ربّ العالمین» را مطرح کرده است. آرى، سیر طبیعى و منطقى خداشناسى آن است که اول او را بشناسیم سپس به یکتائى او ایمان آوریم و آنگاه هر چه مانع یکتائى و توحید است از خود دور کنیم.
پیام ها
1- دشمنان خود را مأیوس کنید. «قل انّى نُهیتُ»
2- وحى، بدون کم و کاست براى مردم بیان مىشد. «قل انّى نُهیتُ»
3- دلیل و بیّنه محور است نه توقع مردم و محیط. (با وجود دلائل روشن جایى براى تسلیم شدن در برابر شرک باقى نمى ماند). «جاءنى البینات»
4- امر و نهى الهى بر اساس منطق و استدلال است. «نهیتُ... لمّا جاءنى البینات»
5 - موضع گیرىهاى پیامبر اکرم بر اساس وحى است. «نهیتُ - امرتُ»
6- تولى و تبرى باید در کنار هم باشد. (تا انواع شرک را از خود دور نکنیم، یکتاپرست واقعى نمى شویم). «نهیتُ ان اعبد الذّین تدعون... و امرت ان اسلم»
7- تسلیم شدن در برابر کسى سزاوار است که پروردگار جهانیان است. «اسلم لربّ العالمین»
8 - عبادت واقعى، تسلیم خدا بودن است. («اسلم لربّ العالمین» به جاى «اعبد لربّ العالمین» آمده است).
9- تسلیم خدا بودن، سبب رشد انسان است. «اسلم لربّ العالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قُلْ إِنِّى نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَآءَنِىَ الْبَیِّنَاتُ مِن رَّبِّى وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ
ترجمه
بگو: «من نهى شده ام از این که آنان را که شما جز خداوند مى خوانید پرستش کنم، (آن هم) زمانى که از طرف پروردگارم دلایل روشنى برایم آمده است و فرمان یافته ام که تسلیم پروردگار جهانیان باشم».
این آیه و دو آیه قبل آن با کلمه مبارکه «ربّ العالمین» ختم شده است. آیه 64 بعد از اثبات ذات خداوند، فرمود: «ربّ العالمین» آیه 65 بعد از توحید و اخلاص فرمود: «ربّ العالمین» و این آیه بعد از نفى هر گونه شرک، «ربّ العالمین» را مطرح کرده است. آرى، سیر طبیعى و منطقى خداشناسى آن است که اول او را بشناسیم سپس به یکتائى او ایمان آوریم و آنگاه هر چه مانع یکتائى و توحید است از خود دور کنیم.
پیام ها
1- دشمنان خود را مأیوس کنید. «قل انّى نُهیتُ»
2- وحى، بدون کم و کاست براى مردم بیان مىشد. «قل انّى نُهیتُ»
3- دلیل و بیّنه محور است نه توقع مردم و محیط. (با وجود دلائل روشن جایى براى تسلیم شدن در برابر شرک باقى نمى ماند). «جاءنى البینات»
4- امر و نهى الهى بر اساس منطق و استدلال است. «نهیتُ... لمّا جاءنى البینات»
5 - موضع گیرىهاى پیامبر اکرم بر اساس وحى است. «نهیتُ - امرتُ»
6- تولى و تبرى باید در کنار هم باشد. (تا انواع شرک را از خود دور نکنیم، یکتاپرست واقعى نمى شویم). «نهیتُ ان اعبد الذّین تدعون... و امرت ان اسلم»
7- تسلیم شدن در برابر کسى سزاوار است که پروردگار جهانیان است. «اسلم لربّ العالمین»
8 - عبادت واقعى، تسلیم خدا بودن است. («اسلم لربّ العالمین» به جاى «اعبد لربّ العالمین» آمده است).
9- تسلیم خدا بودن، سبب رشد انسان است. «اسلم لربّ العالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است