- 3159
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 23 سوره زمر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زمر - آیه 23
أللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَاباً مُّتَشَابِهاً مَّثَانِىَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ ذَلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِى بِهِ مَن یَشَآءُ وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
ترجمه
خداوند بهترین سخن را در قالب کتابى نازل کرد (که آیاتش) متشابه (و مشابه یکدیگر است). از (تلاوت آیات) آن پوست کسانى که از پروردگارشان مى ترسند به لرزه مى افتد، سپس (با ایمان و اُنس) به یاد خدا پوستها و دلهاى آنان نرم و آرام مى شود، این است هدایت خداوند که هر که را بخواهد به آن هدایت مى کند و هر که را خداوند (به خاطر فسق و فسادش) گمراه نماید، پس هیچ هدایت کنندهاى براى او نیست.
«حدیث» به معناى سخن و گفتار است و مراد از حدیث در این آیه، قرآن است و «احسن الحدیث» بودن قرآن به خاطر جامعیّت، حقّانیّت، استوارى، فصاحت و بلاغت قرآن است.
خود کلمه «متشابه» نیز متشابه است، یعنى چند معنا دارد. یک معناى آن چند پهلو بودن برخى آیات قرآن است، در برابر آیات محکم و روشن، که در این معنا متشابه، صفت بعضى آیات است. «هنّ امّ الکتاب و اخر متشابهات» لکن متشابه در این آیه به معناى شباهت آیات به یکدیگر است که بنابراین صفت تمام آیات است.
«مثانى» جمع مثنى به معناى گرایش است، یعنى آیات قرآن به یکدیگر گرایش دارند و بعضى آیات، بعضى دیگر را تفسیر مى کنند و به تعبیرى دیگر یک مفهوم را در قالب الفاظى متفاوت تکرار مى کنند.
پیام ها
1- قرآن، بهترین گفتارهاست. «احسن الحدیث» (زیرا صادقترین سخنهاست، «و من أصدق من اللّه حدیثا» و حرف آخر و فصل الخطاب است. «فبأىّ حدیث بعده یؤمنون»
2- تمام آیات قرآن به یکدیگر شباهت دارند و هیچ ناهماهنگى و تضادّى در آنها نیست. «متشابهاً»
3- خداترسى، در ظاهر جسم و بدنِ مؤمنان نمایان است و صورت آنان بیانگر سیرت آنان است. «تقشعرّ منه جلود الّذین یخشون ربّهم»
4- مؤمن، با شنیدن آیات عذاب خوف دارد، «تقشعرّ» و با شنیدن آیات رحمت امیدوار مى شود. «ثمّ تلین جلودهم»
5 - قرآن، کتاب هدایت الهى است. «کتاباً... ذلک هدى اللّه»
6- خداوند، اسباب هدایت را براى همه فراهم کرده است، امّا تنها گروهى این هدایت را مىپذیرند. «ذلک هدى اللّه... یهدى... یضلل»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَاباً مُّتَشَابِهاً مَّثَانِىَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ ذَلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِى بِهِ مَن یَشَآءُ وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
ترجمه
خداوند بهترین سخن را در قالب کتابى نازل کرد (که آیاتش) متشابه (و مشابه یکدیگر است). از (تلاوت آیات) آن پوست کسانى که از پروردگارشان مى ترسند به لرزه مى افتد، سپس (با ایمان و اُنس) به یاد خدا پوستها و دلهاى آنان نرم و آرام مى شود، این است هدایت خداوند که هر که را بخواهد به آن هدایت مى کند و هر که را خداوند (به خاطر فسق و فسادش) گمراه نماید، پس هیچ هدایت کنندهاى براى او نیست.
«حدیث» به معناى سخن و گفتار است و مراد از حدیث در این آیه، قرآن است و «احسن الحدیث» بودن قرآن به خاطر جامعیّت، حقّانیّت، استوارى، فصاحت و بلاغت قرآن است.
خود کلمه «متشابه» نیز متشابه است، یعنى چند معنا دارد. یک معناى آن چند پهلو بودن برخى آیات قرآن است، در برابر آیات محکم و روشن، که در این معنا متشابه، صفت بعضى آیات است. «هنّ امّ الکتاب و اخر متشابهات» لکن متشابه در این آیه به معناى شباهت آیات به یکدیگر است که بنابراین صفت تمام آیات است.
«مثانى» جمع مثنى به معناى گرایش است، یعنى آیات قرآن به یکدیگر گرایش دارند و بعضى آیات، بعضى دیگر را تفسیر مى کنند و به تعبیرى دیگر یک مفهوم را در قالب الفاظى متفاوت تکرار مى کنند.
پیام ها
1- قرآن، بهترین گفتارهاست. «احسن الحدیث» (زیرا صادقترین سخنهاست، «و من أصدق من اللّه حدیثا» و حرف آخر و فصل الخطاب است. «فبأىّ حدیث بعده یؤمنون»
2- تمام آیات قرآن به یکدیگر شباهت دارند و هیچ ناهماهنگى و تضادّى در آنها نیست. «متشابهاً»
3- خداترسى، در ظاهر جسم و بدنِ مؤمنان نمایان است و صورت آنان بیانگر سیرت آنان است. «تقشعرّ منه جلود الّذین یخشون ربّهم»
4- مؤمن، با شنیدن آیات عذاب خوف دارد، «تقشعرّ» و با شنیدن آیات رحمت امیدوار مى شود. «ثمّ تلین جلودهم»
5 - قرآن، کتاب هدایت الهى است. «کتاباً... ذلک هدى اللّه»
6- خداوند، اسباب هدایت را براى همه فراهم کرده است، امّا تنها گروهى این هدایت را مىپذیرند. «ذلک هدى اللّه... یهدى... یضلل»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است