display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ص- آیه 29
کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِّیَدَّبَّرُواْ آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ
ترجمه
(این) کتاب مبارکى است که به سوى تو فرو فرستادیم تا در آیات آن تدبّر کنند و خردمندان پند گیرند.
«مبارک» به چیزى گفته مى شود که فایده و خیر آن، رشد و فزونىِ زیاد و ثابت داشته باشد. قرآن از منبع مبارک است. «تبارک الّذى» در شب مبارک نازل شده است. «فى لیلة مبارکه» در مکان مبارک نازل شده «ببکة مبارکا» و خودش نیز مبارک است. «کتاب... مبارک»
سیماى قرآن در این آیه ترسیم شده است:
الف) متن آن نوشته شده است. «کتاب»
ب) از سرچشمه وحى و علم بى نهایت الهى است. «انزلناه»
ج) گیرنده آن شخص معصوم است. «الیک»
د) محتوایش پر برکت است. «مبارک»
ه) هدف از نزول، تدبّر در آن است. «لیدّبروا»
و) علم و آگاهى به نکات و معارف آن، مقدّمه حرکت معنوى و قرب به خداست. «لیتذکّر»
ز) کسانى این توفیق را خواهند داشت که خردمند باشند. «اولواالالباب»
اهمّیت قرآن و تدّبر در آن
* کسى که در آیات قرآن تدبّر نکند سزاوار تحقیر الهى است. «أفلا یتدبّرون القرآن ام على قلوب اقفالها»
* عالم ربانى کسى است که سروکارش با تحصیل و تدریس قرآن باشد. «... کونوا ربانیین بما کنتم تعلمون الکتاب و بما کنتم تدرسون»
* کتاب آسمانى را باید با جدّیت گرفت. «خذ الکتاب بقوّة»
* کسانى که قرآن را مهجور کردند، در قیامت مورد شکایت پیامبر اکرم قرار مى گیرند. «و قال الرسول یا ربّ ان قومى اتخذوا هذا القرآن مهجورا»
* امام سجّاد فرمود: اگر قرآن داشته باشم و تنها باشم احساس غربت نمىکنم. «لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشت بعد ان یکون القرآن معى»
* حضرت على فرمود: قرآن دریایى است که هیچ کس به قعر آن نمىرسد. «بحراً لا یدرک قعره»
* امام خمینى قدس سره به شدّت تأسّف مى خورد که چرا تمام عمر خود را صرف تدّبر در قرآن نکرده است، همان گونه که مرحوم ملاّصدرا در تفسیر سوره واقعه این تأسّف را دارد.
پیام ها
1- قرآن، مبارک است. (تلاوت، تدّبر، تاریخ، استدلال، داستان، الگوهاى، معارف، اخبار غیبى، تشبیهات، اوامر و نواهى آن، همه و همه پر از راز و رمز است). «کتاب... مبارک»
2- گرچه قرآن، مبارک است، امّا براى تدبّر است، نه فقط تبرّک جستن به ظاهر آن. (براى حفظ منزل، مسافر و عروس از خطرات) «کتاب... مبارک لیدبّروا»
3- تدّبر در قرآن مقدّمه تذکّر است وگرنه چه بسا انسان اسرار و لطایف علمى قرآن را درک کند ولى مایه غرورش شود. «یدّبّروا - یتذکّر»
4- تدّبر باید در همه آیات قرآن باشد نه تنها در آیات الاحکام. «لیدّبروا آیاته»
5 - شرط تدبّر و بهره گیرى و پندپذیرى، عقل و خرد است. «لیدّبروا... و لیتذکّر اولواالالباب»
6- کسانى که از قرآن متذکّر نمى شوند، بى خردند. «لیتذکّر اولواالالباب»
7- قرآن، مطابق عقل و خرد است، لذا اهل خرد با تدبّر در آن به احکام و رموزش پى مىبرند. «لیتذکّر اولوا الالباب» (در قرآن، امرى مخالف عقل یافت نمىشود)
8 - معارف قرآن پایان ناپذیر است. این که به همه دستور تدبّر مى دهد نشان آن است که هر کس تدبّر کند به نکته تازهاى مى رسد و اگر علما و دانشمندان گذشته همه اسرار قرآن را فهمیده باشند، تدّبر ما لغو است. «لیدبّروا آیاته»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِّیَدَّبَّرُواْ آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ
ترجمه
(این) کتاب مبارکى است که به سوى تو فرو فرستادیم تا در آیات آن تدبّر کنند و خردمندان پند گیرند.
«مبارک» به چیزى گفته مى شود که فایده و خیر آن، رشد و فزونىِ زیاد و ثابت داشته باشد. قرآن از منبع مبارک است. «تبارک الّذى» در شب مبارک نازل شده است. «فى لیلة مبارکه» در مکان مبارک نازل شده «ببکة مبارکا» و خودش نیز مبارک است. «کتاب... مبارک»
سیماى قرآن در این آیه ترسیم شده است:
الف) متن آن نوشته شده است. «کتاب»
ب) از سرچشمه وحى و علم بى نهایت الهى است. «انزلناه»
ج) گیرنده آن شخص معصوم است. «الیک»
د) محتوایش پر برکت است. «مبارک»
ه) هدف از نزول، تدبّر در آن است. «لیدّبروا»
و) علم و آگاهى به نکات و معارف آن، مقدّمه حرکت معنوى و قرب به خداست. «لیتذکّر»
ز) کسانى این توفیق را خواهند داشت که خردمند باشند. «اولواالالباب»
اهمّیت قرآن و تدّبر در آن
* کسى که در آیات قرآن تدبّر نکند سزاوار تحقیر الهى است. «أفلا یتدبّرون القرآن ام على قلوب اقفالها»
* عالم ربانى کسى است که سروکارش با تحصیل و تدریس قرآن باشد. «... کونوا ربانیین بما کنتم تعلمون الکتاب و بما کنتم تدرسون»
* کتاب آسمانى را باید با جدّیت گرفت. «خذ الکتاب بقوّة»
* کسانى که قرآن را مهجور کردند، در قیامت مورد شکایت پیامبر اکرم قرار مى گیرند. «و قال الرسول یا ربّ ان قومى اتخذوا هذا القرآن مهجورا»
* امام سجّاد فرمود: اگر قرآن داشته باشم و تنها باشم احساس غربت نمىکنم. «لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشت بعد ان یکون القرآن معى»
* حضرت على فرمود: قرآن دریایى است که هیچ کس به قعر آن نمىرسد. «بحراً لا یدرک قعره»
* امام خمینى قدس سره به شدّت تأسّف مى خورد که چرا تمام عمر خود را صرف تدّبر در قرآن نکرده است، همان گونه که مرحوم ملاّصدرا در تفسیر سوره واقعه این تأسّف را دارد.
پیام ها
1- قرآن، مبارک است. (تلاوت، تدّبر، تاریخ، استدلال، داستان، الگوهاى، معارف، اخبار غیبى، تشبیهات، اوامر و نواهى آن، همه و همه پر از راز و رمز است). «کتاب... مبارک»
2- گرچه قرآن، مبارک است، امّا براى تدبّر است، نه فقط تبرّک جستن به ظاهر آن. (براى حفظ منزل، مسافر و عروس از خطرات) «کتاب... مبارک لیدبّروا»
3- تدّبر در قرآن مقدّمه تذکّر است وگرنه چه بسا انسان اسرار و لطایف علمى قرآن را درک کند ولى مایه غرورش شود. «یدّبّروا - یتذکّر»
4- تدّبر باید در همه آیات قرآن باشد نه تنها در آیات الاحکام. «لیدّبروا آیاته»
5 - شرط تدبّر و بهره گیرى و پندپذیرى، عقل و خرد است. «لیدّبروا... و لیتذکّر اولواالالباب»
6- کسانى که از قرآن متذکّر نمى شوند، بى خردند. «لیتذکّر اولواالالباب»
7- قرآن، مطابق عقل و خرد است، لذا اهل خرد با تدبّر در آن به احکام و رموزش پى مىبرند. «لیتذکّر اولوا الالباب» (در قرآن، امرى مخالف عقل یافت نمىشود)
8 - معارف قرآن پایان ناپذیر است. این که به همه دستور تدبّر مى دهد نشان آن است که هر کس تدبّر کند به نکته تازهاى مى رسد و اگر علما و دانشمندان گذشته همه اسرار قرآن را فهمیده باشند، تدّبر ما لغو است. «لیدبّروا آیاته»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان