display result search
- 1848
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 145 - 148 سوره صافات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صافات- آیه 145 - 148
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِیمٌ
وَأَنبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّن یَقْطِینٍ
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِاْئَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ
فَآمَنُواْ فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ
ترجمه
پس او را در حالى که بیمار بود به زمین خشکى افکندیم.
و بر او بتهایى از کدو رویاندیم.
و او را (پس از بهبودى) به سوى یک‌صد هزار نفر بلکه یا بیشتر فرستادیم.
پس ایمان آوردند و تا مدّتى آنان را کامیاب و بهره مند کردیم.
«نَبَذ» به معناى پرتاب و افکندن و «عراء» به معناى سرزمین بى گیاه است.
کلمه «شجر» هم به درخت گفته مى شود و هم به بوته. «یقطین» به معناى کدو است که برگ آن مایه درمان کوفتگى و حشره زدایى است.
عدد در قرآن، گاهى مورد توجّه خاص است، نظیر آیه «ولیالٍ عشر» که مراد ده شب است نه کمتر و نه بیشتر.
گاهى مراد از عدد، کثرت است. نظیر آیه: «لو یُعمر الف سنة» بعضى یهودیان علاقه دارند هزار سال عمر کنند که مراد از هزار، کثرت است.
گاهى نیز عدد در قرآن به صورت تقریبى به کار رفته است، نظیر آیه مورد بحث که مى فرماید: قوم یونس صد هزار یا بیشتر بودند. «مائة الفٍ او یزیدون»
در حدیثى از امام باقر (ع) مى خوانیم که حضرت یونس چند روزى در شکم ماهى محبوس بود، موهاى او ریخته و پوست بدنش نازک شده بود. بعد از خروج از شکم ماهى، بته کدو را مى مکید و از سایه آن استفاده مى کرد.
خداوند چهار پیامبر را حفظ کرد: موسى و یوسف را کنار آب، نوح را روى آب و یونس را زیر آب. «فالتقمه الحوت فنبذناه»
پیام ها
1- ملامت، نباید مانع محبت باشد. یونس ملامت و تنبیه شد، ولى باز هم مورد عنایات ویژه خداوند قرار گرفت. «و هو ملیم، انبتنا، ارسلنا...»
2- از داروهاى گیاهى غافل نشویم. «شجرة من یقطین»
3- رویاندن کدو در زمین خالى از گیاه «العراء» از نشانه هاى قدرت و امداد الهى است. «انبتنا... شجرة من یقطین»
4- در مدیریّت، به جاى دفع نیروها آنها را بازسازى کنیم و دوباره به کار گیریم. «و ارسلناه الى مائة الفٍ»
5 - محدوده بعثت انبیا به انتخاب و فرمان خداست. (بعضى بر همه مردم مبعوث مى شوند و بعضى بر یک منطقه خاص). «و ارسلناه الى مائة الفٍ»
6- دعا و تسبیح یونس (ع) سبب برخوردارى از لطف و امداد خداوند شد. «من المسبحین... انبتنا علیه...»
7- فرار، دلیل برنگشتن نمى شود. یونس فرار کرده بود امّا به همان قوم خود بازگشت و رسالت خود را ارائه داد. (آرى گاهى انسان قهر مى کند، استعفا مى دهد یا همسرش را طلاق مى دهد ولى همین که دید مصلحت در برگشتن است باید برگردد.) «ابق الى الفلک... ارسلناه الى مائة الفٍ»
8 - توبه از گذشته زمینه کامیابى در آینده است. قوم یونس توبه کردند و خداوند قهر خود را باز گرفت و آنان را کامیاب ساخت. «فآمنوا فمتّعناهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِیمٌ
وَأَنبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّن یَقْطِینٍ
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَى مِاْئَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ
فَآمَنُواْ فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِینٍ
ترجمه
پس او را در حالى که بیمار بود به زمین خشکى افکندیم.
و بر او بتهایى از کدو رویاندیم.
و او را (پس از بهبودى) به سوى یک‌صد هزار نفر بلکه یا بیشتر فرستادیم.
پس ایمان آوردند و تا مدّتى آنان را کامیاب و بهره مند کردیم.
«نَبَذ» به معناى پرتاب و افکندن و «عراء» به معناى سرزمین بى گیاه است.
کلمه «شجر» هم به درخت گفته مى شود و هم به بوته. «یقطین» به معناى کدو است که برگ آن مایه درمان کوفتگى و حشره زدایى است.
عدد در قرآن، گاهى مورد توجّه خاص است، نظیر آیه «ولیالٍ عشر» که مراد ده شب است نه کمتر و نه بیشتر.
گاهى مراد از عدد، کثرت است. نظیر آیه: «لو یُعمر الف سنة» بعضى یهودیان علاقه دارند هزار سال عمر کنند که مراد از هزار، کثرت است.
گاهى نیز عدد در قرآن به صورت تقریبى به کار رفته است، نظیر آیه مورد بحث که مى فرماید: قوم یونس صد هزار یا بیشتر بودند. «مائة الفٍ او یزیدون»
در حدیثى از امام باقر (ع) مى خوانیم که حضرت یونس چند روزى در شکم ماهى محبوس بود، موهاى او ریخته و پوست بدنش نازک شده بود. بعد از خروج از شکم ماهى، بته کدو را مى مکید و از سایه آن استفاده مى کرد.
خداوند چهار پیامبر را حفظ کرد: موسى و یوسف را کنار آب، نوح را روى آب و یونس را زیر آب. «فالتقمه الحوت فنبذناه»
پیام ها
1- ملامت، نباید مانع محبت باشد. یونس ملامت و تنبیه شد، ولى باز هم مورد عنایات ویژه خداوند قرار گرفت. «و هو ملیم، انبتنا، ارسلنا...»
2- از داروهاى گیاهى غافل نشویم. «شجرة من یقطین»
3- رویاندن کدو در زمین خالى از گیاه «العراء» از نشانه هاى قدرت و امداد الهى است. «انبتنا... شجرة من یقطین»
4- در مدیریّت، به جاى دفع نیروها آنها را بازسازى کنیم و دوباره به کار گیریم. «و ارسلناه الى مائة الفٍ»
5 - محدوده بعثت انبیا به انتخاب و فرمان خداست. (بعضى بر همه مردم مبعوث مى شوند و بعضى بر یک منطقه خاص). «و ارسلناه الى مائة الفٍ»
6- دعا و تسبیح یونس (ع) سبب برخوردارى از لطف و امداد خداوند شد. «من المسبحین... انبتنا علیه...»
7- فرار، دلیل برنگشتن نمى شود. یونس فرار کرده بود امّا به همان قوم خود بازگشت و رسالت خود را ارائه داد. (آرى گاهى انسان قهر مى کند، استعفا مى دهد یا همسرش را طلاق مى دهد ولى همین که دید مصلحت در برگشتن است باید برگردد.) «ابق الى الفلک... ارسلناه الى مائة الفٍ»
8 - توبه از گذشته زمینه کامیابى در آینده است. قوم یونس توبه کردند و خداوند قهر خود را باز گرفت و آنان را کامیاب ساخت. «فآمنوا فمتّعناهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است