display result search
- 2320
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 54 سوره روم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره روم- آیه 54
أللَّهُ الَّذِى خَلَقَکُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَشَیْبَةً یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ وَ هُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ
ترجمه
خداست که شما را از ناتوانى آفرید، سپس بعد از ناتوانى، قوّتى بخشید، آنگاه بعد از توانایى و قوّت، ضعف و پیرى قرار داد؛ او هر چه بخواهد مى آفریند، و اوست داناى توانا.
پیام ها
1- انسان در آغاز خلقت، سراسر ضعف است. «خلقکم من ضعف»
2- توجّه کردن به آغاز تولّد، مایه تذکّر و تشکّر است. «خلقکم من ضعف...»
3- از ضعف و پیرى گلایه نکنید که برنامه حکیمانه خداوند است. «اللّه ... جعل من بعد قوّة ضعفا»
4- مراحل ضعف و قدرت انسان، با یک برنامه ریزى حکیمانه طرّاحى شده است. (تکرار «جعل»)
5 - آغاز و پایان انسان ضعف است، در چند روزى که توان و قدرت داریم قدردانى کنیم. (یک قوّت میان دو ضعف) «ضعفٍ - قوّة - ضعفاً» ضعفِ دوران کودکى به قوّت تغییر مى کند، ولى ضعف دوم باقى مى ماند، زیرا کلمهى «شیبة» در کنار «ضعف»، نشان آن است که این ضعف همراه پیرى و ثابت است)
6- کسى که میان دو ضعف قرار گرفته، نباید به چند روز قوّت مغرور شود. «ضعف - قوّة - ضعفا»
7- اگر اهل نظر باشیم، همهى هستى کتاب مطالعه است. (باد و باران و حیات زمین، دوران کودکى و جوانى و پیرى انسان.) «من بعد قوّة ضعفا و شیبة»
8 - ضعفِ مخلوق، نشان ضعف خالق نیست. «و هوالعلیم القدیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
أللَّهُ الَّذِى خَلَقَکُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفاً وَشَیْبَةً یَخْلُقُ مَا یَشَآءُ وَ هُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ
ترجمه
خداست که شما را از ناتوانى آفرید، سپس بعد از ناتوانى، قوّتى بخشید، آنگاه بعد از توانایى و قوّت، ضعف و پیرى قرار داد؛ او هر چه بخواهد مى آفریند، و اوست داناى توانا.
پیام ها
1- انسان در آغاز خلقت، سراسر ضعف است. «خلقکم من ضعف»
2- توجّه کردن به آغاز تولّد، مایه تذکّر و تشکّر است. «خلقکم من ضعف...»
3- از ضعف و پیرى گلایه نکنید که برنامه حکیمانه خداوند است. «اللّه ... جعل من بعد قوّة ضعفا»
4- مراحل ضعف و قدرت انسان، با یک برنامه ریزى حکیمانه طرّاحى شده است. (تکرار «جعل»)
5 - آغاز و پایان انسان ضعف است، در چند روزى که توان و قدرت داریم قدردانى کنیم. (یک قوّت میان دو ضعف) «ضعفٍ - قوّة - ضعفاً» ضعفِ دوران کودکى به قوّت تغییر مى کند، ولى ضعف دوم باقى مى ماند، زیرا کلمهى «شیبة» در کنار «ضعف»، نشان آن است که این ضعف همراه پیرى و ثابت است)
6- کسى که میان دو ضعف قرار گرفته، نباید به چند روز قوّت مغرور شود. «ضعف - قوّة - ضعفا»
7- اگر اهل نظر باشیم، همهى هستى کتاب مطالعه است. (باد و باران و حیات زمین، دوران کودکى و جوانى و پیرى انسان.) «من بعد قوّة ضعفا و شیبة»
8 - ضعفِ مخلوق، نشان ضعف خالق نیست. «و هوالعلیم القدیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است