display result search
- 3117
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 10 سوره عنکبوت
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره عنکبوت - آیه 10
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَآ أُوذِىَ فِى اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَآءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِى صُدُورِ الْعَالَمِینَ
ترجمه
و برخى از مردم (به زبان) مى گویند: به خداوند ایمان آورده ایم، پس هرگاه در راه خدا آزار ببینند، اذیّت و آزار مردم را به عنوان عذاب خداوند قرار مى دهند، و اگر از جانب پروردگارت یارى و پیروزى رسد، با تأکید مى گویند: ما با شما بودیم. آیا (نمى دانند که هیچ کس از) خدا به آنچه در دلهاى جهانیان مى گذرد، آگاه تر نیست؟
ظاهراً مراد از «العالمین» هر موجود باشعور از جنّ، ملک و انسان است.
در اوّلین آیه این سوره خواندیم که گمان نکنید بدون آزمایش، اظهار ایمان شما را مى پذیریم. «أحسب النّاس أن یترکوا ...» این آیه یکى از نمونه هاى آزمایش را بیان مى کند.
پیام ها
1- اظهار ایمان برخى از مردم، زبانى است، نه قلبى. «و مِن الناس مَن یقول آمنّا»
2- گاهى ایمان، اذیّت و آزار مردم را به دنبال دارد که باید تحمّل کرد. «آمنّا - اوذى فى اللَّه»
3- مؤمن، مقاوم است. «ولنصبرنّ على ما اذیتمونا» ولى منافق، ناپایدار است. «فاذا اوذى ... جعل...»
4- ایمان واقعى در هنگام سختى ها روشن مى شود. «فاذا اوذى فى اللَّه» حضرت على مى فرماید: «فى تقلّب الاحوال علم جواهر الرّجال» در فراز و نشیبها و حالات گوناگون، جوهره انسان آشکار مى شود.
5 - منافق، فرصت طلب است و به هنگام پیروزى خود را مؤمن مى داند، و در گرفتن مزایا، اصرار مى ورزد. «لیقولنّ انّا کنّا معکم»
6- تظاهر و نهانکارى سودى ندارد، خداوند از درون همه آگاه است. «أولیس اللَّه باعلم بما فى صدور العالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَآ أُوذِىَ فِى اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَآءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّکَ لَیَقُولُنَّ إِنَّا کُنَّا مَعَکُمْ أَوَلَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِى صُدُورِ الْعَالَمِینَ
ترجمه
و برخى از مردم (به زبان) مى گویند: به خداوند ایمان آورده ایم، پس هرگاه در راه خدا آزار ببینند، اذیّت و آزار مردم را به عنوان عذاب خداوند قرار مى دهند، و اگر از جانب پروردگارت یارى و پیروزى رسد، با تأکید مى گویند: ما با شما بودیم. آیا (نمى دانند که هیچ کس از) خدا به آنچه در دلهاى جهانیان مى گذرد، آگاه تر نیست؟
ظاهراً مراد از «العالمین» هر موجود باشعور از جنّ، ملک و انسان است.
در اوّلین آیه این سوره خواندیم که گمان نکنید بدون آزمایش، اظهار ایمان شما را مى پذیریم. «أحسب النّاس أن یترکوا ...» این آیه یکى از نمونه هاى آزمایش را بیان مى کند.
پیام ها
1- اظهار ایمان برخى از مردم، زبانى است، نه قلبى. «و مِن الناس مَن یقول آمنّا»
2- گاهى ایمان، اذیّت و آزار مردم را به دنبال دارد که باید تحمّل کرد. «آمنّا - اوذى فى اللَّه»
3- مؤمن، مقاوم است. «ولنصبرنّ على ما اذیتمونا» ولى منافق، ناپایدار است. «فاذا اوذى ... جعل...»
4- ایمان واقعى در هنگام سختى ها روشن مى شود. «فاذا اوذى فى اللَّه» حضرت على مى فرماید: «فى تقلّب الاحوال علم جواهر الرّجال» در فراز و نشیبها و حالات گوناگون، جوهره انسان آشکار مى شود.
5 - منافق، فرصت طلب است و به هنگام پیروزى خود را مؤمن مى داند، و در گرفتن مزایا، اصرار مى ورزد. «لیقولنّ انّا کنّا معکم»
6- تظاهر و نهانکارى سودى ندارد، خداوند از درون همه آگاه است. «أولیس اللَّه باعلم بما فى صدور العالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است