display result search
- 1373
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 62- 64سوره قصص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص آیه 62 - 64
وَ یَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شَرَکَآءِىَ الَّذِینَ کُنتُمْ تَزْعُمُونَ
قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَآءِ الَّذِینَ أَغْوَیْنَآ أَغْوَیْنَاهُمْ کَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَآ إِلَیْکَ مَا کَانُواْ إِیَّانَا یَعْبُدُونَ
وَقِیلَ ادْعُواْ شُرَکَآءَکُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُواْ لَهُمْ وَرَأَوُاْ الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ کَانُواْ یَهْتَدُونَ
ترجمه
و روزى که (خداوند) آنها را ندا مى دهد، پس مى گوید: کجایند آن شریکانى که براى من مى پنداشتید؟
آن (شریکان و) کسانى که حکم عذاب بر آنان محقّق گشته، مى گویند: پروردگارا! اینان کسانى هستند که ما گمراه کرده ایم. همانگونه که خود گمراه بودیم، آنها را (نیز) گمراه نمودیم، (امّا اینک از آنان) به سوى تو بیزارى مى جوییم. (اینان در واقع) ما را نمى پرستیدند (بلکه به دنبال هواپرستى و هوسرانى خود بودند.)
و (در این هنگام به مشرکان) گفته مى شود: (اکنون آن) معبودانى را که شریک خدا مىپنداشتید بخوانید، پس آنها را مى خوانند؛ امّا جوابى به آنها نمى دهند و (در این حال) عذاب الهى را مى بینند (که آنان را در برمى گیرد، پس آرزو مى کنند) اى کاش، هدایت یافته بودند.
با بر پایى قیامت، صحنه هاى عجیب و گوناگونى اتفاق مىافتد که این آیات به بعضى از آنها اشاره مى فرماید؛ یکى از صحنه ها، سؤالات توبیخ آمیز خداوند، از مشرکان است. صحنهى دیگر، اظهار تنفّر و بیزارى معبودها از کسانى است که آنها را مى پرستیدند و صحنهى سوّم، ملامت منحرفان از شیطان است که شیطان هم در جواب مىگوید: مرا سرزنش نکنید، بلکه خودتان را ملامت نمایید؛ «فلاتلومونى و لوموا انفسکم» در قیامت، هر کس گناه خود را به گردن دیگرى مى اندازد، ولى از طرف مقابل هم جواب مىشنود که: «بل کنتم قوماً طاغین» گناه را به گردن ما نیاندازید، بلکه شما خودتان اهل طغیان بودید.
بعضى از معبودها همچون حضرت عیسى و فرشتگان الهى، تقصیرى ندارند؛ امّا کسانى نظیر شیاطین، طاغوتها دانشمندانى که سبب بدعت و انحراف در دین گشته اند، مقصّرند و عذاب خداوند در مورد آنان قطعى است.
پیام ها
1- صحنه هاى قیامت را فراموش نکنیم. «و یوم...»
2- دادگاه قیامت، علنى و حضورى است. «أین شرکائى»
3- کارى نکنیم که در قیامت، از پاسخگویى آن، درمانده و عاجز باشیم. «أین شرکایى»
4- شرک و تکیه بر هرچه غیر خداست، گمان، خیال و سراب است. «تزعمون»
5 - معبودهاى عزیز دنیوى، ذلیلان و محکومان اُخروىاند. «حقّ علیهم القول»
6- هرکس دیگران را به جاى خداوند به سوى خویش بخواند، عذاب الهى برایش حتمى است. «حقّ علیهم القول»
7- پرستش غیر خدا، یک فریب است. «اغوینا»
8 - فریب خوردگان، به دنبال فریب دیگران نیز هستند. «اغویناهم کما غوینا»
9- انسانها در انتخاب راه آزادند و مىتوانند راههاى انحرافى را نیز برگزینند. «غوینا»
10- معبودهاى غیر خدایى، روزى از عابدانِ خود متنفّر خواهند بود. «تبرّأنا»
11- حقیقت شرک، هوى پرستى است. «ما کانوا ایّانا یعبدون»
12- معبودهاى دروغین، به ناله هاى شما در وقت نیاز پاسخى نخواهند داد. «فدعوهم فلم یستجیبوا» دلبستن به غیر خدا در دنیا، مایه محروم شدن از یارى او در قیامت است.)
13- قیامت، روز حسرت است. «لو انّهم کانوا یهتدون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ یَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شَرَکَآءِىَ الَّذِینَ کُنتُمْ تَزْعُمُونَ
قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَآءِ الَّذِینَ أَغْوَیْنَآ أَغْوَیْنَاهُمْ کَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَآ إِلَیْکَ مَا کَانُواْ إِیَّانَا یَعْبُدُونَ
وَقِیلَ ادْعُواْ شُرَکَآءَکُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُواْ لَهُمْ وَرَأَوُاْ الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ کَانُواْ یَهْتَدُونَ
ترجمه
و روزى که (خداوند) آنها را ندا مى دهد، پس مى گوید: کجایند آن شریکانى که براى من مى پنداشتید؟
آن (شریکان و) کسانى که حکم عذاب بر آنان محقّق گشته، مى گویند: پروردگارا! اینان کسانى هستند که ما گمراه کرده ایم. همانگونه که خود گمراه بودیم، آنها را (نیز) گمراه نمودیم، (امّا اینک از آنان) به سوى تو بیزارى مى جوییم. (اینان در واقع) ما را نمى پرستیدند (بلکه به دنبال هواپرستى و هوسرانى خود بودند.)
و (در این هنگام به مشرکان) گفته مى شود: (اکنون آن) معبودانى را که شریک خدا مىپنداشتید بخوانید، پس آنها را مى خوانند؛ امّا جوابى به آنها نمى دهند و (در این حال) عذاب الهى را مى بینند (که آنان را در برمى گیرد، پس آرزو مى کنند) اى کاش، هدایت یافته بودند.
با بر پایى قیامت، صحنه هاى عجیب و گوناگونى اتفاق مىافتد که این آیات به بعضى از آنها اشاره مى فرماید؛ یکى از صحنه ها، سؤالات توبیخ آمیز خداوند، از مشرکان است. صحنهى دیگر، اظهار تنفّر و بیزارى معبودها از کسانى است که آنها را مى پرستیدند و صحنهى سوّم، ملامت منحرفان از شیطان است که شیطان هم در جواب مىگوید: مرا سرزنش نکنید، بلکه خودتان را ملامت نمایید؛ «فلاتلومونى و لوموا انفسکم» در قیامت، هر کس گناه خود را به گردن دیگرى مى اندازد، ولى از طرف مقابل هم جواب مىشنود که: «بل کنتم قوماً طاغین» گناه را به گردن ما نیاندازید، بلکه شما خودتان اهل طغیان بودید.
بعضى از معبودها همچون حضرت عیسى و فرشتگان الهى، تقصیرى ندارند؛ امّا کسانى نظیر شیاطین، طاغوتها دانشمندانى که سبب بدعت و انحراف در دین گشته اند، مقصّرند و عذاب خداوند در مورد آنان قطعى است.
پیام ها
1- صحنه هاى قیامت را فراموش نکنیم. «و یوم...»
2- دادگاه قیامت، علنى و حضورى است. «أین شرکائى»
3- کارى نکنیم که در قیامت، از پاسخگویى آن، درمانده و عاجز باشیم. «أین شرکایى»
4- شرک و تکیه بر هرچه غیر خداست، گمان، خیال و سراب است. «تزعمون»
5 - معبودهاى عزیز دنیوى، ذلیلان و محکومان اُخروىاند. «حقّ علیهم القول»
6- هرکس دیگران را به جاى خداوند به سوى خویش بخواند، عذاب الهى برایش حتمى است. «حقّ علیهم القول»
7- پرستش غیر خدا، یک فریب است. «اغوینا»
8 - فریب خوردگان، به دنبال فریب دیگران نیز هستند. «اغویناهم کما غوینا»
9- انسانها در انتخاب راه آزادند و مىتوانند راههاى انحرافى را نیز برگزینند. «غوینا»
10- معبودهاى غیر خدایى، روزى از عابدانِ خود متنفّر خواهند بود. «تبرّأنا»
11- حقیقت شرک، هوى پرستى است. «ما کانوا ایّانا یعبدون»
12- معبودهاى دروغین، به ناله هاى شما در وقت نیاز پاسخى نخواهند داد. «فدعوهم فلم یستجیبوا» دلبستن به غیر خدا در دنیا، مایه محروم شدن از یارى او در قیامت است.)
13- قیامت، روز حسرت است. «لو انّهم کانوا یهتدون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است