- 3022
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 56 سوره قصص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص - آیه 56
إِنَّکَ لَا تَهْدِى مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَهْدِى مَن یَشَآءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ
ترجمه
(اى پیامبر!) همانا تو نمى توانى هر که را دوست دارى هدایت کنى (و به مقصد برسانى)، بلکه این خداوند است که هر کس را بخواهد هدایت مى کند و او به رهیافتگان آگاه تر است.
مضمون این آیه که در مقام دلدارى پیامبر اکرم است، در آیات دیگر و با بیانات و تعابیر مختلف تکرار شده است، از جمله در سوره یوسف مى خوانیم: «و ما اکثر الناس و لو حَرَصتَ بمؤمنین»، اى پیامبر! هر چند به هدایت آنان حریص باشى، باز اکثر مردم ایمان نمى آورند، یا در سوره بقره آمده است: «لیس علیک هداهم ولکن اللّه یهدى من یشاء» هدایتپذیرى مردم بر عهده تو نیست و خداوند، هر که را بخواهد، هدایت مى فرماید.
در جلد پنجم تفسیر درّالمنثور (از تفاسیر اهل سنّت) روایاتى به این مضمون نقل شده است که در آستانهى فوت ابوطالب، پدر حضرت على (ع)، پیامبر اکرم به نزد او حاضر شد و اسلام را بر او عرضه فرمود؛ امّا او نپذیرفت و این آیه نازل شد!!
ما با قطع نظر از اینکه شأن نزول آیه چیست و آیا اصلاً ارتباطى با پدر بزرگوار امیرالمؤمنین دارد یا خیر، (که با اندک تأمّلى، عدم این ارتباط ثابت مى شود، زیرا آیه در ادامهى بحث پیرامون گروهى از مؤمنان اهل کتاب در مقابل مشرکان مکّه است) کمى به بحث پیرامون این روایات و ایمان حضرت ابوطالب مىپردازیم.
علاّمهى امینى، صاحب کتاب گرانقدر «الغدیر» در جلد هشتم این کتاب از صفحهى 19 به بعد با نقد و ردّ تمامى این روایات مجعول و با استناد به منابع تاریخى، معتقد است که راویان اینگونه روایات، در زمان فوت حضرت ابوطالب یا اطفالى شیرخوار بودند و یا همچون ابوهریره، هنوز اسلام نیاورده بودند.
همچنین ایشان از صفحه 330 تا 410 همان جلد، به دلایل مؤمن بودن حضرت ابوطالب مىپردازد و صدها شعر از خود آن حضرت، دهها خاطره و چهل حدیث از اهل بیت پیامبر ذکر مىکند که حاکى از ایمان او به خداوند و رسول اللّه است. بعضى از این دلائل عبارتند از:
1. سخنان پیامبر و ائمّه معصومین پیرامون ایمان او.
2. حزن و اندوه پیامبر در فوت او.
3. دعاى پیامبر بالاى منبر، به ابوطالب و تشییع جنازهى او.
4. حدیث پیامبر که من شفیع والدین و عمویم ابوطالب در قیامت هستم.
5. وصیّت نامه او مبنى بر حمایت بنىهاشم از پیامبر اسلام.
6. سفارش او به همسر و فرزندش جعفر، براى حمایت از پیامبر و توجّه به اسلام ونماز.
7. حمایتهاى بی دریغ او از پیامبر که در شبهاى خطرناک، جاى خواب آن حضرت را با جاى خواب فرزندش على (ع) عوض مى کرد وفرزندش را در معرض خطر قرار مى داد.
8. زندگى فاطمه بنت اسد با ابوطالب که در اسلام او شکّى نیست، زیرا اگر ابوطالب مسلمان نبود، نباید زن مسلمان همسرش باشد.
9. اشعار فراوان او که از اقرارش به اسلام حکایت دارد.
البتّه نباید فراموش کرد که تنها گناه نابخشودنى او این است که پدر على (ع) است! و دشمنان آن حضرت چه بودجه هایى را در راه ضربه زدن به آن حضرت هزینه کردند و روایاتى را جَعل نمودند و براى اینکه میان ابوطالب پدر حضرت على (ع) و ابوسفیان پدر معاویه تعادلى برقرار کنند، سابقه شرک را تهمت زدند.
پیام ها
1- وظیفه انبیا ابلاغ پیامهاى الهى و ارائهى راه است. پذیرفتن یا عدم پذیرش مردم ربطى به آن بزرگواران ندارد. «انّک لا تهدى»
2- پیامبران، براى هدایت منحرفان سوز و شور داشتند. «مَن أحبَبتَ»
3- هدایت، کار خداوند است که فقط شامل دلهاى پاک و آماده مى شود. «ولکن اللّه یهدى»
4- خواست خداوند بر اساس حکمت و علم اوست. «یهدى من یشاء و هو اعلم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّکَ لَا تَهْدِى مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ یَهْدِى مَن یَشَآءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ
ترجمه
(اى پیامبر!) همانا تو نمى توانى هر که را دوست دارى هدایت کنى (و به مقصد برسانى)، بلکه این خداوند است که هر کس را بخواهد هدایت مى کند و او به رهیافتگان آگاه تر است.
مضمون این آیه که در مقام دلدارى پیامبر اکرم است، در آیات دیگر و با بیانات و تعابیر مختلف تکرار شده است، از جمله در سوره یوسف مى خوانیم: «و ما اکثر الناس و لو حَرَصتَ بمؤمنین»، اى پیامبر! هر چند به هدایت آنان حریص باشى، باز اکثر مردم ایمان نمى آورند، یا در سوره بقره آمده است: «لیس علیک هداهم ولکن اللّه یهدى من یشاء» هدایتپذیرى مردم بر عهده تو نیست و خداوند، هر که را بخواهد، هدایت مى فرماید.
در جلد پنجم تفسیر درّالمنثور (از تفاسیر اهل سنّت) روایاتى به این مضمون نقل شده است که در آستانهى فوت ابوطالب، پدر حضرت على (ع)، پیامبر اکرم به نزد او حاضر شد و اسلام را بر او عرضه فرمود؛ امّا او نپذیرفت و این آیه نازل شد!!
ما با قطع نظر از اینکه شأن نزول آیه چیست و آیا اصلاً ارتباطى با پدر بزرگوار امیرالمؤمنین دارد یا خیر، (که با اندک تأمّلى، عدم این ارتباط ثابت مى شود، زیرا آیه در ادامهى بحث پیرامون گروهى از مؤمنان اهل کتاب در مقابل مشرکان مکّه است) کمى به بحث پیرامون این روایات و ایمان حضرت ابوطالب مىپردازیم.
علاّمهى امینى، صاحب کتاب گرانقدر «الغدیر» در جلد هشتم این کتاب از صفحهى 19 به بعد با نقد و ردّ تمامى این روایات مجعول و با استناد به منابع تاریخى، معتقد است که راویان اینگونه روایات، در زمان فوت حضرت ابوطالب یا اطفالى شیرخوار بودند و یا همچون ابوهریره، هنوز اسلام نیاورده بودند.
همچنین ایشان از صفحه 330 تا 410 همان جلد، به دلایل مؤمن بودن حضرت ابوطالب مىپردازد و صدها شعر از خود آن حضرت، دهها خاطره و چهل حدیث از اهل بیت پیامبر ذکر مىکند که حاکى از ایمان او به خداوند و رسول اللّه است. بعضى از این دلائل عبارتند از:
1. سخنان پیامبر و ائمّه معصومین پیرامون ایمان او.
2. حزن و اندوه پیامبر در فوت او.
3. دعاى پیامبر بالاى منبر، به ابوطالب و تشییع جنازهى او.
4. حدیث پیامبر که من شفیع والدین و عمویم ابوطالب در قیامت هستم.
5. وصیّت نامه او مبنى بر حمایت بنىهاشم از پیامبر اسلام.
6. سفارش او به همسر و فرزندش جعفر، براى حمایت از پیامبر و توجّه به اسلام ونماز.
7. حمایتهاى بی دریغ او از پیامبر که در شبهاى خطرناک، جاى خواب آن حضرت را با جاى خواب فرزندش على (ع) عوض مى کرد وفرزندش را در معرض خطر قرار مى داد.
8. زندگى فاطمه بنت اسد با ابوطالب که در اسلام او شکّى نیست، زیرا اگر ابوطالب مسلمان نبود، نباید زن مسلمان همسرش باشد.
9. اشعار فراوان او که از اقرارش به اسلام حکایت دارد.
البتّه نباید فراموش کرد که تنها گناه نابخشودنى او این است که پدر على (ع) است! و دشمنان آن حضرت چه بودجه هایى را در راه ضربه زدن به آن حضرت هزینه کردند و روایاتى را جَعل نمودند و براى اینکه میان ابوطالب پدر حضرت على (ع) و ابوسفیان پدر معاویه تعادلى برقرار کنند، سابقه شرک را تهمت زدند.
پیام ها
1- وظیفه انبیا ابلاغ پیامهاى الهى و ارائهى راه است. پذیرفتن یا عدم پذیرش مردم ربطى به آن بزرگواران ندارد. «انّک لا تهدى»
2- پیامبران، براى هدایت منحرفان سوز و شور داشتند. «مَن أحبَبتَ»
3- هدایت، کار خداوند است که فقط شامل دلهاى پاک و آماده مى شود. «ولکن اللّه یهدى»
4- خواست خداوند بر اساس حکمت و علم اوست. «یهدى من یشاء و هو اعلم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است