display result search
- 1559
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 46سوره قصص
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره قصص - آیه 46
وَ مَا کُنتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَیْنَا وَلَکِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّکَ لِتُنذِرَ قَوْماً مَّآ أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
ترجمه
و آن گاه که ما (موسى را) ندا دادیم، تو در کنار کوه طور نبودى، لیکن (این وحى و اطلاع از اخبار گذشتگان) رحمتى است از جانب پروردگارت تا تو (به واسطه آن) قومى را که پیش از تو هشدار دهنده اى برایشان نیامده بود، هشدار دهى، شاید آنان متذکّر شوند.
پیام ها
1- انبیا بدون اتصال به عالم وحى، همچون سایر مردم اخبار غیبى را نمى دانند. «ما کنت...»
2- مقایسه (بین جهل و علم، عجز و قدرت، فقر و غنا، نقص و کمال،) کلید خودشناسى و خداخواهى است. «ما کنت ... لکن رحمة من ربّک»
3- خاطرات قرآنى، همگى از سرچشمه وحى است. «ما کنت اذ نادینا»
4- بیان داستان هاى حقیقى و عبرت آموز قرآن، وسیله اى براى تربیت و هشدار است. «رحمة من ربّک لتنذر»
5 - انذار خلق، جلوه اى از رحمت خداست. «رحمة من ربّک لتنذر»
6- براى هدایت افراد غافل، انذار و هشدار، کارسازتر است. «لتنذر - من نذیر» (با اینکه رسالت پیامبران در قالب مجموعه اى از بشارات و انذاره است، ولى از آنجا که انذار اثر بیشترى در روح هاى غفلت زده دارد، در قرآن توجّه بیشترى به مسأله انذار شده است.)
7- مردم در انتخاب راه و عقیده آزادند و اجبارى در پذیرش دعوت پیامبران ندارند. «لتنذر... لعلّهم یتذکّرون»
8 - انسانها، به واسطه فطرت، مسائلى را در ضمیر خویش مى دانند، ولى براى جلوگیرى از فراموشى، باید آنها را تذکّر داد. «یتذکّرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ مَا کُنتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَیْنَا وَلَکِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّکَ لِتُنذِرَ قَوْماً مَّآ أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
ترجمه
و آن گاه که ما (موسى را) ندا دادیم، تو در کنار کوه طور نبودى، لیکن (این وحى و اطلاع از اخبار گذشتگان) رحمتى است از جانب پروردگارت تا تو (به واسطه آن) قومى را که پیش از تو هشدار دهنده اى برایشان نیامده بود، هشدار دهى، شاید آنان متذکّر شوند.
پیام ها
1- انبیا بدون اتصال به عالم وحى، همچون سایر مردم اخبار غیبى را نمى دانند. «ما کنت...»
2- مقایسه (بین جهل و علم، عجز و قدرت، فقر و غنا، نقص و کمال،) کلید خودشناسى و خداخواهى است. «ما کنت ... لکن رحمة من ربّک»
3- خاطرات قرآنى، همگى از سرچشمه وحى است. «ما کنت اذ نادینا»
4- بیان داستان هاى حقیقى و عبرت آموز قرآن، وسیله اى براى تربیت و هشدار است. «رحمة من ربّک لتنذر»
5 - انذار خلق، جلوه اى از رحمت خداست. «رحمة من ربّک لتنذر»
6- براى هدایت افراد غافل، انذار و هشدار، کارسازتر است. «لتنذر - من نذیر» (با اینکه رسالت پیامبران در قالب مجموعه اى از بشارات و انذاره است، ولى از آنجا که انذار اثر بیشترى در روح هاى غفلت زده دارد، در قرآن توجّه بیشترى به مسأله انذار شده است.)
7- مردم در انتخاب راه و عقیده آزادند و اجبارى در پذیرش دعوت پیامبران ندارند. «لتنذر... لعلّهم یتذکّرون»
8 - انسانها، به واسطه فطرت، مسائلى را در ضمیر خویش مى دانند، ولى براى جلوگیرى از فراموشى، باید آنها را تذکّر داد. «یتذکّرون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است