display result search
- 1250
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 207 - 209 سوره شعراء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره شعراء - آیه 207 - 209
مَآ أَغْنَى عَنْهُمْ مَّا کَانُواْ یُمَتَّعُونَ
وَمَآ أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
ذِکْرَى وَمَا کُنَّا ظَالِمِینَ
ترجمه
آنچه برخوردار بودند، در دفع عذاب به کارشان نیاید.
وما (مردم) هیچ منطقهاى را هلاک نکردیم، مگر آن که بیمدهندگانى داشتند.
تا مایهى پند و عبرت باشد، و ما ستمکار نبودیم (که بدون هشدار مجازات کنیم).
خداوند، هر فرد و قوم گمراهى را زمانى هلاک مىکند که از قبل به آنان هشدار داده باشد، وگرنه عقوبت بدون هشدار ظلم است و ظلم در شأن خداوند نیست. قرآن، این حقیقت را در آیات مختلف بیان کرده است:
* «و ما ظلمناهم» ما به آنان ظلم نکردیم.
* «و ما اللّه یُرید ظلما» خداوند ارادهى ظلم نمىکند.
* «ما کان اللّه لیَظلمهم» شأن خداوند ظلم کردن نیست.
* «لا یظلمون نَقیرا»(62)، «لا یظلمون شیئا»(63) کمترین ستمى به آنها نخواهد شد.
* «لا یظلمون فَتیلا»(64) خداوند به اندازه نخ درون هسته خرما وکمتر از آن ظلم نمىکند.
* «لا یظلم مِثقال ذَرّة»(65) خداوند به اندازهى سنگینى ذرّهاى ستم نمىکند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
پیام ها
1- در هنگام قهر الهى، همهى اسباب کامیابى بىفایده است. «ما أغنى عنهم»
2- رفاه مخالفان دین، شما را غمگین نکند که روزى آن را خواهیم گرفت. «ما أغنى عنهم ما کانوا یُمتّعون»
3- قهر الهى، بعد از اتمام حجّت است. تنبیه باید بعد از تذکّر باشد. «و ما اهلکنا... الاّ لها منذرون»
4- در هر امّتى اولیاى خدا هستند که آنان را هشدار دهند. «منقریةالاّ لهامنذرون»
5 - وظیفهى انبیا هشدار است و در قبول یا ردّ مردم مسئولیّتى ندارند. «منذرون»
6- انسان فطرتاً حقایق را درک مى کند، لکن چه بسا غفلت او را فرا مى گیرد، و درمان غفلت، تذکّر و هشدار است. «منذرون»
7- تنبیه قبل از تذکّر، ظلم است. «ذِکرى و ما کنّا ظالمین»
8 - شأن الهى از ظلم دور است. «و ما کنّا ظالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مَآ أَغْنَى عَنْهُمْ مَّا کَانُواْ یُمَتَّعُونَ
وَمَآ أَهْلَکْنَا مِن قَرْیَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
ذِکْرَى وَمَا کُنَّا ظَالِمِینَ
ترجمه
آنچه برخوردار بودند، در دفع عذاب به کارشان نیاید.
وما (مردم) هیچ منطقهاى را هلاک نکردیم، مگر آن که بیمدهندگانى داشتند.
تا مایهى پند و عبرت باشد، و ما ستمکار نبودیم (که بدون هشدار مجازات کنیم).
خداوند، هر فرد و قوم گمراهى را زمانى هلاک مىکند که از قبل به آنان هشدار داده باشد، وگرنه عقوبت بدون هشدار ظلم است و ظلم در شأن خداوند نیست. قرآن، این حقیقت را در آیات مختلف بیان کرده است:
* «و ما ظلمناهم» ما به آنان ظلم نکردیم.
* «و ما اللّه یُرید ظلما» خداوند ارادهى ظلم نمىکند.
* «ما کان اللّه لیَظلمهم» شأن خداوند ظلم کردن نیست.
* «لا یظلمون نَقیرا»(62)، «لا یظلمون شیئا»(63) کمترین ستمى به آنها نخواهد شد.
* «لا یظلمون فَتیلا»(64) خداوند به اندازه نخ درون هسته خرما وکمتر از آن ظلم نمىکند.
* «لا یظلم مِثقال ذَرّة»(65) خداوند به اندازهى سنگینى ذرّهاى ستم نمىکند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
پیام ها
1- در هنگام قهر الهى، همهى اسباب کامیابى بىفایده است. «ما أغنى عنهم»
2- رفاه مخالفان دین، شما را غمگین نکند که روزى آن را خواهیم گرفت. «ما أغنى عنهم ما کانوا یُمتّعون»
3- قهر الهى، بعد از اتمام حجّت است. تنبیه باید بعد از تذکّر باشد. «و ما اهلکنا... الاّ لها منذرون»
4- در هر امّتى اولیاى خدا هستند که آنان را هشدار دهند. «منقریةالاّ لهامنذرون»
5 - وظیفهى انبیا هشدار است و در قبول یا ردّ مردم مسئولیّتى ندارند. «منذرون»
6- انسان فطرتاً حقایق را درک مى کند، لکن چه بسا غفلت او را فرا مى گیرد، و درمان غفلت، تذکّر و هشدار است. «منذرون»
7- تنبیه قبل از تذکّر، ظلم است. «ذِکرى و ما کنّا ظالمین»
8 - شأن الهى از ظلم دور است. «و ما کنّا ظالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است