display result search
- 5027
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 51 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور - آیه 51
إِنَّمَا کَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُواْ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
ترجمه
(ولى) چون مؤمنان را به خدا و پیامبرش فراخوانند، تا میانشان داورى کند، سخنشان جز این نیست که مى گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم، اینان همان رستگارانند.
در چهار آیهى قبل برخورد منافقان نسبت به داورى پیامبر اسلام را ترسیم کرد و در این آیه برخورد مؤمنان واقعى را مطرح مى کند تا مردم در خود بنگرند که در برابر حکم خداوند از کدام دسته هستند.
پیام ها
1- حرف و راه مؤمن یکى است. «انّما»
2- تسلیم شدن در برابر حقّ، شیوهى دائمى مؤمنان است. «کان قول المؤمنین... أن یقولوا...»
3- مؤمن، کارى به دعوت کننده ندارد، بلکه توجّه او به راهى است که دعوت مىشود. «دُعوا الى اللّه و رسوله»
4- آنچه براى مؤمن مهم است، عمل به وظیفهى الهى و پذیرش داورى خدا و رسول است. (خواه به نفع او باشد یا به ضررش). «لیحکُم بینهم»
5 - داورى از شئون انبیا است. «لیَحکُم بینهم»
6- آنچه مهم است، شنیدن همراه با عمل است، نه شنیدن تنها. «سَمِعنا و اَطعنا»
7- اطاعت مؤمنین واقعى از پیامبر براساس آگاهى است. (تقدیم «سمعنا» بر «اطعنا»)
8 - رسیدن به رستگارى، در سایه تسلیم بودن در برابر فرمان خدا و اطاعت کردن از اوست. «سَمِعنا و اَطعنا و اولئک هم المفلحون»
9- دیندارى در نزاعها و قبول یا ردّ قضاوتهاى حقّ، معلوم مى شود. «اولئک هم المفلحون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّمَا کَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِینَ إِذَا دُعُواْ إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ أَن یَقُولُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
ترجمه
(ولى) چون مؤمنان را به خدا و پیامبرش فراخوانند، تا میانشان داورى کند، سخنشان جز این نیست که مى گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم، اینان همان رستگارانند.
در چهار آیهى قبل برخورد منافقان نسبت به داورى پیامبر اسلام را ترسیم کرد و در این آیه برخورد مؤمنان واقعى را مطرح مى کند تا مردم در خود بنگرند که در برابر حکم خداوند از کدام دسته هستند.
پیام ها
1- حرف و راه مؤمن یکى است. «انّما»
2- تسلیم شدن در برابر حقّ، شیوهى دائمى مؤمنان است. «کان قول المؤمنین... أن یقولوا...»
3- مؤمن، کارى به دعوت کننده ندارد، بلکه توجّه او به راهى است که دعوت مىشود. «دُعوا الى اللّه و رسوله»
4- آنچه براى مؤمن مهم است، عمل به وظیفهى الهى و پذیرش داورى خدا و رسول است. (خواه به نفع او باشد یا به ضررش). «لیحکُم بینهم»
5 - داورى از شئون انبیا است. «لیَحکُم بینهم»
6- آنچه مهم است، شنیدن همراه با عمل است، نه شنیدن تنها. «سَمِعنا و اَطعنا»
7- اطاعت مؤمنین واقعى از پیامبر براساس آگاهى است. (تقدیم «سمعنا» بر «اطعنا»)
8 - رسیدن به رستگارى، در سایه تسلیم بودن در برابر فرمان خدا و اطاعت کردن از اوست. «سَمِعنا و اَطعنا و اولئک هم المفلحون»
9- دیندارى در نزاعها و قبول یا ردّ قضاوتهاى حقّ، معلوم مى شود. «اولئک هم المفلحون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است