display result search
- 2329
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 7-9سوره نمل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نمل- آیه 7 - 9
إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّى آنَسْتُ نَاراً سَآتِیکُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِیکُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِىَ أَن بُورِکَ مَن فِى النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
یَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه
(یاد کن) زمانى که موسى به خانواده خود گفت: همانا من آتشى احساس کردم (شما در همین مکان توقّف کنید)، به زودى براى شما خبرى از آن خواهم آورد، یا شعله آتشى براى شما مى آورم، باشد که خود را گرم کنید.
پس همین که (موسى) نزد آن آمد، ندا داده شد که هر که در آتش و هر که اطراف آن است برکت داده شد و منزّه است خداوندى که پروردگار جهانیان است.
اى موسى! همانا این منم خداى عزیز حکیم.
در قرآن 136 مرتبه نام حضرت موسى و در 34 سوره داستان او ذکر شده و حدود 900 آیه درباره ماجراى بنى اسرائیل است.
حضرت موسى با همسر باردارش از مَدْیَن به سوى مصر در حرکت بود. شب و سرما و طوفان بیابان از یک سو و وضع حمل همسرش از سوى دیگر موسى را به تکاپو واداشت؛ آیات مورد بحث به این ماجرا نظر دارد.
در میان تمام احتمالات، به نظر مى رسد که مراداز «مَن فىالنّار» حضرت موسى است که در منطقه آتش بود ومراد از «مَنحَولها» خانواده او یا پیامبرانى که در ارض مقدّسه بوده اند.
آتش در قرآن
* ابلیس به آن افتخار کرد. «خلقتنى من نار»
* کافر به آن کیفر مىشود. «تصلى ناراً حامیه»
* ابراهیم در آن سالم ماند. «یا نار کونى برداً»
* موسى به سراغ آن رفت، ولى پیامبر شد. «انست ناراً ... نودى»
* ذوالقرنین به وسیله آن فلزات را ذوب وسدسازى کرد. «قالانفخوا حتّىاذا جعله ناراً»
پیام ها
1- داستان موسى قابل ذکر و مایهى تذکّر است و نباید فراموش شود. «اذ قال...»
2- گاهى در مسیر کمک به همسر و خانواده، الطاف ویژهاى پیدا مىشود. «آتیکم بشهاب... نُودِى»
3- مرد، مسئول اداره امور زندگى همسر است. «آتیکمبشهابقبس لعلّکم تصطلون»
4- انبیا زندگى عادّى داشتند. «آتیکم بشهابقبسلعلّکم تصطلون»
5 - ما مأمور به ظاهریم، الطاف خفیّه کار خداست. «فلما جاءها نودى»
6- سخن خداوند با موسى، گرفتن پیام رسالت و نمایش معجزات و بعثت سایر انبیا در آن منطقه رمز برکت است. «بورک مَن فى النار و مَن حولها»
7- نداهاى الهى به پیامبران را وهم وخیال نپنداریم. (در کنار کلمهى «نودى»، «سبحان اللّه» آمده، یعنى خداوند منزّه است از این که این ندا وهم و خیال و وسوسه باشد).
8 - بعثت انبیا از شئون ربوبیّت الهى است. «نودى - رب العالمین»
9- لازمهى ربوبیّت، عزّت و حکمت است. «ربّ العالمین ... العزیز الحکیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّى آنَسْتُ نَاراً سَآتِیکُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِیکُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ
فَلَمَّا جَآءَهَا نُودِىَ أَن بُورِکَ مَن فِى النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
یَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ترجمه
(یاد کن) زمانى که موسى به خانواده خود گفت: همانا من آتشى احساس کردم (شما در همین مکان توقّف کنید)، به زودى براى شما خبرى از آن خواهم آورد، یا شعله آتشى براى شما مى آورم، باشد که خود را گرم کنید.
پس همین که (موسى) نزد آن آمد، ندا داده شد که هر که در آتش و هر که اطراف آن است برکت داده شد و منزّه است خداوندى که پروردگار جهانیان است.
اى موسى! همانا این منم خداى عزیز حکیم.
در قرآن 136 مرتبه نام حضرت موسى و در 34 سوره داستان او ذکر شده و حدود 900 آیه درباره ماجراى بنى اسرائیل است.
حضرت موسى با همسر باردارش از مَدْیَن به سوى مصر در حرکت بود. شب و سرما و طوفان بیابان از یک سو و وضع حمل همسرش از سوى دیگر موسى را به تکاپو واداشت؛ آیات مورد بحث به این ماجرا نظر دارد.
در میان تمام احتمالات، به نظر مى رسد که مراداز «مَن فىالنّار» حضرت موسى است که در منطقه آتش بود ومراد از «مَنحَولها» خانواده او یا پیامبرانى که در ارض مقدّسه بوده اند.
آتش در قرآن
* ابلیس به آن افتخار کرد. «خلقتنى من نار»
* کافر به آن کیفر مىشود. «تصلى ناراً حامیه»
* ابراهیم در آن سالم ماند. «یا نار کونى برداً»
* موسى به سراغ آن رفت، ولى پیامبر شد. «انست ناراً ... نودى»
* ذوالقرنین به وسیله آن فلزات را ذوب وسدسازى کرد. «قالانفخوا حتّىاذا جعله ناراً»
پیام ها
1- داستان موسى قابل ذکر و مایهى تذکّر است و نباید فراموش شود. «اذ قال...»
2- گاهى در مسیر کمک به همسر و خانواده، الطاف ویژهاى پیدا مىشود. «آتیکم بشهاب... نُودِى»
3- مرد، مسئول اداره امور زندگى همسر است. «آتیکمبشهابقبس لعلّکم تصطلون»
4- انبیا زندگى عادّى داشتند. «آتیکم بشهابقبسلعلّکم تصطلون»
5 - ما مأمور به ظاهریم، الطاف خفیّه کار خداست. «فلما جاءها نودى»
6- سخن خداوند با موسى، گرفتن پیام رسالت و نمایش معجزات و بعثت سایر انبیا در آن منطقه رمز برکت است. «بورک مَن فى النار و مَن حولها»
7- نداهاى الهى به پیامبران را وهم وخیال نپنداریم. (در کنار کلمهى «نودى»، «سبحان اللّه» آمده، یعنى خداوند منزّه است از این که این ندا وهم و خیال و وسوسه باشد).
8 - بعثت انبیا از شئون ربوبیّت الهى است. «نودى - رب العالمین»
9- لازمهى ربوبیّت، عزّت و حکمت است. «ربّ العالمین ... العزیز الحکیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است