display result search
- 4335
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 58 - 60سوره انبیاء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انبیاء - آیه 58 - 60
فَجَعَلَهُمْ جُذَاذاً إِلَّا کَبِیراً لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ
قَالُواْ مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَآ إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ
قَالُواْ سَمِعْنَا فَتىً یَذْکُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ
ترجمه
پس (سرانجام، ابراهیم در یک فرصت مناسب) همه آنها، جز بزرگشان را کاملاً خرد کرد تا شاید آنها به سراغ آن بیایند (و وجدان هاى خفته آنها بیدار شود).
گفتند: چه کسى با خدایان ما این چنین کرده؟ قطعاً او از ستمکاران است.
گفتند: شنیده ایم جوانى که به او ابراهیم مى گویند، بتها را (به بدى) یاد مى کرد.
حضرت ابراهیم (ع) روزى که همه مردم از شهر بیرون مى رفتند، با آنها نیز همراه شد، امّا در میانه راه با عنوان کردن عذرى به شهر بازگشت و با فرصت مناسب به دست آمده، هدف خویش را عملى ساخت.
کلمه «جذاذ» به معناى قطعه قطعه شدن است.
اگر چه پیامبر گرامى اسلام نیز در روز فتح مکّه حدود 360 بت را شکست، امّا این کار به اتّفاق همراهان و لشکریان ایشان بود، ولى حضرت ابراهیم به تنهایى و یک تنه آن همه بت را خرد کرد.
شاید اگر حضرت ابراهیم بت بزرگ را هم مى شکست، با جریحه دار کردن کامل احساسات آنان، نه تنها به مقصود خود دست نمى یافت، بلکه نتیجه معکوس مى گرفت و زمینه تفکّر به کلّى از میان مى رفت. «الاً کبیراً لهم»
پیام ها
1- بت شکنى، از جمله وظایف اصلى پیامبران الهى است. «فجعلهم جُذاذا»
2- اگر استدلال و موعظه فایده اى نبخشد، نوبت به برخورد انقلابى مى رسد. «فجعلهم جذاذا»
3- قدرت جسمانى و جسارت، یک ارزش، و ناتوانى و زبونى یک نقیصه است. «فجعلهم جذاذا»
4- براى بیدار کردن افکار عمومى و محو شرک، تلف کردنِ برخى اشیا و اموال لازم است. (بتهاى زمان ابراهیم و گوساله سامرى داراى قیمت و ارزشى بودند). «فجعلهم جذاذاً»
5 - بت از احترام و مالکیّت ساقط است و شکستن آن جایز است. «فجعلهم جذاذاً»
6- بتهاى بزرگ، در دید بتپرستان بزرگ است نه در نزد موحّدان. «کبیراً لهم»
7- شکستن بتها مقدّمه رهایى فکر از جمود و فراهم آمدن زمینهى سؤال و جواب است. «لعلهم الیه یرجعون»
8 - عقیده انحرافى، انسان را دچار قضاوت انحرافى مى کند. «انّه لمن الظالمین»
(گاهى انسان چنان سقوط مى کند که بالاترین ظلم (شرک) را حقّ، و روشن ترین حقایق (توحید) را ظلم مىپندارد)
9- کفّار، ابتدا حضرت ابراهیم (ع) را ظالم معرفى کردند تا بتوانند براحتى او را محاکمه کنند. «انّه لمن الظالمین»
10- فریاد مبارزه و ظلم ستیزى ابراهیم (ع) به همه جا رسیده بود. «سمعنا»
11- جوانان هم مى توانند در راه حقّ، موج آفرینى کنند. «سمعنا فَتىً»
12- حضرت ابراهیم (ع) قبل از عملیات تخریب، با تبلیغات خود زمینه انقلاب علیه بتها را فراهم آورده بود. «یذکرهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَجَعَلَهُمْ جُذَاذاً إِلَّا کَبِیراً لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ
قَالُواْ مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَآ إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ
قَالُواْ سَمِعْنَا فَتىً یَذْکُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ
ترجمه
پس (سرانجام، ابراهیم در یک فرصت مناسب) همه آنها، جز بزرگشان را کاملاً خرد کرد تا شاید آنها به سراغ آن بیایند (و وجدان هاى خفته آنها بیدار شود).
گفتند: چه کسى با خدایان ما این چنین کرده؟ قطعاً او از ستمکاران است.
گفتند: شنیده ایم جوانى که به او ابراهیم مى گویند، بتها را (به بدى) یاد مى کرد.
حضرت ابراهیم (ع) روزى که همه مردم از شهر بیرون مى رفتند، با آنها نیز همراه شد، امّا در میانه راه با عنوان کردن عذرى به شهر بازگشت و با فرصت مناسب به دست آمده، هدف خویش را عملى ساخت.
کلمه «جذاذ» به معناى قطعه قطعه شدن است.
اگر چه پیامبر گرامى اسلام نیز در روز فتح مکّه حدود 360 بت را شکست، امّا این کار به اتّفاق همراهان و لشکریان ایشان بود، ولى حضرت ابراهیم به تنهایى و یک تنه آن همه بت را خرد کرد.
شاید اگر حضرت ابراهیم بت بزرگ را هم مى شکست، با جریحه دار کردن کامل احساسات آنان، نه تنها به مقصود خود دست نمى یافت، بلکه نتیجه معکوس مى گرفت و زمینه تفکّر به کلّى از میان مى رفت. «الاً کبیراً لهم»
پیام ها
1- بت شکنى، از جمله وظایف اصلى پیامبران الهى است. «فجعلهم جُذاذا»
2- اگر استدلال و موعظه فایده اى نبخشد، نوبت به برخورد انقلابى مى رسد. «فجعلهم جذاذا»
3- قدرت جسمانى و جسارت، یک ارزش، و ناتوانى و زبونى یک نقیصه است. «فجعلهم جذاذا»
4- براى بیدار کردن افکار عمومى و محو شرک، تلف کردنِ برخى اشیا و اموال لازم است. (بتهاى زمان ابراهیم و گوساله سامرى داراى قیمت و ارزشى بودند). «فجعلهم جذاذاً»
5 - بت از احترام و مالکیّت ساقط است و شکستن آن جایز است. «فجعلهم جذاذاً»
6- بتهاى بزرگ، در دید بتپرستان بزرگ است نه در نزد موحّدان. «کبیراً لهم»
7- شکستن بتها مقدّمه رهایى فکر از جمود و فراهم آمدن زمینهى سؤال و جواب است. «لعلهم الیه یرجعون»
8 - عقیده انحرافى، انسان را دچار قضاوت انحرافى مى کند. «انّه لمن الظالمین»
(گاهى انسان چنان سقوط مى کند که بالاترین ظلم (شرک) را حقّ، و روشن ترین حقایق (توحید) را ظلم مىپندارد)
9- کفّار، ابتدا حضرت ابراهیم (ع) را ظالم معرفى کردند تا بتوانند براحتى او را محاکمه کنند. «انّه لمن الظالمین»
10- فریاد مبارزه و ظلم ستیزى ابراهیم (ع) به همه جا رسیده بود. «سمعنا»
11- جوانان هم مى توانند در راه حقّ، موج آفرینى کنند. «سمعنا فَتىً»
12- حضرت ابراهیم (ع) قبل از عملیات تخریب، با تبلیغات خود زمینه انقلاب علیه بتها را فراهم آورده بود. «یذکرهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان