display result search
- 2501
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 2 سوره انبیاء
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انبیاء - آیه 2
مَا یَأْتِیهِم مِّن ذِکْرٍ مِّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ
ترجمه
هیچ پند تازهاى از طرف پروردگارشان براى آنان نیامد، مگر اینکه آن را شنیدند و (باز) سرگرم بازى شدند.
مسأله قدیم یا حادث بودن کلام خدا، از جمله مسائلى است که در زمان خلفاى بنى عباس مطرح شد و مورد جرّ و بحث فراوان قرار گرفت. به نظر مى رسد که طرح این بحث، بیشتر جنبه سیاسى داشت تا مردم را از امور اساسى و حقایق اصیل اسلامى و برخورد با حکّام ستمگر، منصرف سازند. بدیهى است که محتواى قرآن، از علم خداوند سرچشمه گرفته و قدیم است، ولى الفاظ آن که بر پیامبر اکرم نازل شده، حادث و جدید است. به هر حال، این گونه مباحث، مشکلى را از افراد و جامعه حل نمى کند و امامان ما نیز از آن پرهیز داشته اند.
پیام ها
1- تذکّرات الهى با تداوم و تکرار همراه است. «ما یأتیهم» (فعل مضارع)
2- تذکّر و تربیت، ملازم یکدیگرند. «ذکر من ربّهم»
3- قرآن، مایه ذکر است. «ذکر من ربّهم»
4- نوآورى در تذکّر، یک ارزش است. «ذکر من ربّهم محدث»
5 - گوش دادن و فهمیدن کافى نیست، پذیرش وعمل لازم است. «استمعوه و هم یلعبون»
6- سرچشمه لهو و لعب، غفلت و اعراض است. «فى غفلة معرضون - یلعبون»
7- زندگى به دور از وحى و یاد الهى، بازیچه اى بیش نیست. «و هم یلعبون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
مَا یَأْتِیهِم مِّن ذِکْرٍ مِّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ یَلْعَبُونَ
ترجمه
هیچ پند تازهاى از طرف پروردگارشان براى آنان نیامد، مگر اینکه آن را شنیدند و (باز) سرگرم بازى شدند.
مسأله قدیم یا حادث بودن کلام خدا، از جمله مسائلى است که در زمان خلفاى بنى عباس مطرح شد و مورد جرّ و بحث فراوان قرار گرفت. به نظر مى رسد که طرح این بحث، بیشتر جنبه سیاسى داشت تا مردم را از امور اساسى و حقایق اصیل اسلامى و برخورد با حکّام ستمگر، منصرف سازند. بدیهى است که محتواى قرآن، از علم خداوند سرچشمه گرفته و قدیم است، ولى الفاظ آن که بر پیامبر اکرم نازل شده، حادث و جدید است. به هر حال، این گونه مباحث، مشکلى را از افراد و جامعه حل نمى کند و امامان ما نیز از آن پرهیز داشته اند.
پیام ها
1- تذکّرات الهى با تداوم و تکرار همراه است. «ما یأتیهم» (فعل مضارع)
2- تذکّر و تربیت، ملازم یکدیگرند. «ذکر من ربّهم»
3- قرآن، مایه ذکر است. «ذکر من ربّهم»
4- نوآورى در تذکّر، یک ارزش است. «ذکر من ربّهم محدث»
5 - گوش دادن و فهمیدن کافى نیست، پذیرش وعمل لازم است. «استمعوه و هم یلعبون»
6- سرچشمه لهو و لعب، غفلت و اعراض است. «فى غفلة معرضون - یلعبون»
7- زندگى به دور از وحى و یاد الهى، بازیچه اى بیش نیست. «و هم یلعبون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است