display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره طه- آیه 71
وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَى رَبِّکَ حَتْماً مَّقْضِیّاً
ترجمه
و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه وارد دوزخ مىشود، (و این ورود شما) از جانب پروردگارت حکمى قطعى است.
در تفسیر طبرى آمده است: روزى عبداللّه بن رواحه در حال بیمارى مى گریست، همسرش نیز با دیدن او به گریه افتاد. عبداللّه پرسید: تو چرا اشک مى ریزى؟ گفت: به خاطر گریه تو. عبداللّه گفت: ولى من به خاطر این سخن خداى متعال مى گریم که فرمود: «اِن منکم الاّ واردها» ورود ما به دوزخ قطعى است، امّا من نمىدانم از آن نجات مى یابم یا خیر؟
این آیه باید در کنار آیات و روایاتى که مربوط به صراط است معنا شود، چون صراط پلى است که بر روى دوزخ کشیده شده است و همه مردم از روى آن عبور مى کنند، بعضى تند و بعضى کُند و بعضى به دوزخ مىافتند.
رسول خدا فرمود: روز قیامت، همه انسانها (چه خوب و چه بد) وارد جهنّم مى شوند، ولى آتش به مؤمنین زیانى نمى رساند، همچون حضرت ابراهیم که آتش بر او سرد شد. بنابراین آیه مورد بحث که ورود همگان را به دوزخ حتمى مى داند، با آیاتى که مى گوید: مؤمنین از دوزخ دورند منافاتى ندارد. زیرا از سویى وارد دوزخ مىشوند، و از سوى دیگر با لطف خداوند آسیبى نمىبینند.
البتّه ممکن است بگوییم که ورود به معناى عبور است، نه داخل شدن. چنانکه در مورد حضرت موسى (ع) آمده است «ورد ماء مَدین» یعنى به کنار آب شهر مَدین وارد شد، نه آنکه داخل آب شد. یا آنکه بگوییم: مراد از کلمه «منکم» در آیهى مورد بحث، گروه هایى هستند که در آیات قبل ذکر شده اند، یعنى طرفداران شیطان. و مراد از نجات متّقین، نجات کسانى است که از کفر و شرک نجات یافته اند. یعنى همه هواداران شیطان وارد دوزخ مى شوند، امّا کفّار و مشرکین در آنجا باقى مى مانند و لکن گناهکارانى که به شرک و کفر آلوده نبوده اند، ولى فاسق بوده اند سرانجام آزاد مى شوند. اولئک عنها مبعدون» مؤمنان از آتش دوزخ دور نگاه داشته مىشوند.
«و هممن فزع یومئذ آمنون» نیکوکاران از وحشت قیامت در امانند.
«لایسمعون حسیسها» مؤمنان صالح، صداى آتش دوزخ را نمى شنوند.
امام صادق (ع) فرمودند: آیا نشنیده اى شخصى که مى گوید: بر آب فلان طایفه وارد شدم، مرادش رسیدن به آب است، نه دخول در آب.
پیام ها
1- قیامت و مراحل آن، حساب شده و دقیق است. «لنحشرنّهم... لننزعنّ... اِن منکم الاّ واردها»
2- خدا داراى سنّت ها و برنامه هاى قطعى و حتمى است. «کان على ربّک حتماًمقضیّا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَى رَبِّکَ حَتْماً مَّقْضِیّاً
ترجمه
و هیچ کس از شما نیست مگر آنکه وارد دوزخ مىشود، (و این ورود شما) از جانب پروردگارت حکمى قطعى است.
در تفسیر طبرى آمده است: روزى عبداللّه بن رواحه در حال بیمارى مى گریست، همسرش نیز با دیدن او به گریه افتاد. عبداللّه پرسید: تو چرا اشک مى ریزى؟ گفت: به خاطر گریه تو. عبداللّه گفت: ولى من به خاطر این سخن خداى متعال مى گریم که فرمود: «اِن منکم الاّ واردها» ورود ما به دوزخ قطعى است، امّا من نمىدانم از آن نجات مى یابم یا خیر؟
این آیه باید در کنار آیات و روایاتى که مربوط به صراط است معنا شود، چون صراط پلى است که بر روى دوزخ کشیده شده است و همه مردم از روى آن عبور مى کنند، بعضى تند و بعضى کُند و بعضى به دوزخ مىافتند.
رسول خدا فرمود: روز قیامت، همه انسانها (چه خوب و چه بد) وارد جهنّم مى شوند، ولى آتش به مؤمنین زیانى نمى رساند، همچون حضرت ابراهیم که آتش بر او سرد شد. بنابراین آیه مورد بحث که ورود همگان را به دوزخ حتمى مى داند، با آیاتى که مى گوید: مؤمنین از دوزخ دورند منافاتى ندارد. زیرا از سویى وارد دوزخ مىشوند، و از سوى دیگر با لطف خداوند آسیبى نمىبینند.
البتّه ممکن است بگوییم که ورود به معناى عبور است، نه داخل شدن. چنانکه در مورد حضرت موسى (ع) آمده است «ورد ماء مَدین» یعنى به کنار آب شهر مَدین وارد شد، نه آنکه داخل آب شد. یا آنکه بگوییم: مراد از کلمه «منکم» در آیهى مورد بحث، گروه هایى هستند که در آیات قبل ذکر شده اند، یعنى طرفداران شیطان. و مراد از نجات متّقین، نجات کسانى است که از کفر و شرک نجات یافته اند. یعنى همه هواداران شیطان وارد دوزخ مى شوند، امّا کفّار و مشرکین در آنجا باقى مى مانند و لکن گناهکارانى که به شرک و کفر آلوده نبوده اند، ولى فاسق بوده اند سرانجام آزاد مى شوند. اولئک عنها مبعدون» مؤمنان از آتش دوزخ دور نگاه داشته مىشوند.
«و هممن فزع یومئذ آمنون» نیکوکاران از وحشت قیامت در امانند.
«لایسمعون حسیسها» مؤمنان صالح، صداى آتش دوزخ را نمى شنوند.
امام صادق (ع) فرمودند: آیا نشنیده اى شخصى که مى گوید: بر آب فلان طایفه وارد شدم، مرادش رسیدن به آب است، نه دخول در آب.
پیام ها
1- قیامت و مراحل آن، حساب شده و دقیق است. «لنحشرنّهم... لننزعنّ... اِن منکم الاّ واردها»
2- خدا داراى سنّت ها و برنامه هاى قطعى و حتمى است. «کان على ربّک حتماًمقضیّا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است