display result search
- 3001
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 49 و 50 سوره مریم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مریم- آیه 49 و 50
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَکُلّاً جَعَلْنَا نَبِیّاً
وَ وَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیّاً
ترجمه
چون ابراهیم از مشرکان و از آنچه به جاى خدا مى پرستیدند کناره گرفت، ما اسحاق و (فرزندش) یعقوب را به او عطا کردیم و همه را پیامبر قرار دادیم.
و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم و براى آنان (در میان مردم) نام بلند و نیکو قرار دادیم.
سیماى ابراهیم (ع)
* ابراهیم (ع) از ستاره و ماه و خورشید دل برید، به خدا رسید. «لا احبّ الافلین... وجّهت وجهى...»
* عموى منحرف را رها کرد، خود براى همه مردم پدر شد. «ملّة ابیکم»
* عمو با او قهر کرد، «واهجرنى ملیّاً» امّا خدا به او لطف کرد. «انّه کان بى حفیاً»
* براى خدا کناره گیرى کرد، «اعتزلکم» شهره آفاق شد. «جعلنالهم لسان صدق»
* از خانه بتها فرار کرد، سازنده خانه توحید شد. «اذیرفع ابراهیم القواعدمن البیت»
* جانش را در راه خدا تسلیم کرد، آتش بر او گلستان شد. «یانارکونىبرداًوسلاماً»
* فرزند را براى ذبح آماده کرد، «و تلّه للجبین» جان به سلامت برد و سنّت قربانى در جایگاهش واجب شد.
* تا اواخر عمر بىفرزند، ولى راضى بود، در پایان عمر، نبوّت در دودمانش قرار گرفت.
* در خلوت ترین مکان ها کعبه را ساخت، پرجاذبه ترین مناطق زمین شد.
* در بیابان، تنهاى تنها فریاد زد، از تمام زمین، لبّیکگو رسید. «اذّنفىالنّاس بالحجّ»
* کودک تشنه خود را رها کرد، آب زمزم، براى همیشه جارى شد.
* در برابر تهدید عموى بت پرستش سلام کرد، «قال سلامٌ علیک» خداوند به او سلام فرستاد. «سلامٌ على ابراهیم»
* یک نفر بود، امروز همه مکتب هاى آسمانى، خود را ابراهیمى مى دانند.
* همه با او دشمنى کردند، خدا او را خلیل خود دانست. «واتّخذاللّه ابراهیم خلیلا»
پیام ها
1- هم از گناهکار جدا شویم و هم از گناه، زیرا کناره گیرى از منحرفان، زمانى مؤثر است که با کنارهگیرى از انحراف همراه باشد. «اعتزلکم و ماتدعون - اعتزلهم و ما یعبدون»
2- فرزند صالح، پاداش مجاهدت هاى والدین است. «فلمّا اعتزلهم ... وهبنا»
3- اگر غیر خدا را رها کنیم، امدادهاى الهى مى رسد. «فلمّا اعتزلهم... وهبنا»
4- مهمتر از فرزند، مقام معنوى اوست. «وهبنا له اسحق و یعقوب و کلاً جعلنا نبیاً»
5 - نوه انسان نیز از الطاف الهى است. «وهبنا له اسحق و یعقوب» (یعقوب نوهى ابراهیم بود.)
6- نبوّت، مقامى است که خداوند تعیین مى کند. «جعلنا نبیّاً»
7- یک حرکت الهى از یک پدر بزرگ، نسلى را در رحمت الهى غرق مى کند. «اعتزلهم... وهبنا له»
8 - هر کس، هرچه دارد از خداست. «وهبنا... جعلنا... رحمتنا»
9- رحمت خداوند به قدرى وسیع است که انبیا هرچه دریافت مى کنند، تنها گوشه اى از آن است. «من رحمتنا»
10- محبوبیّت و خوش نامى، از الطاف الهى است. «جعلنا لهم لسان صدق» (مقام ابراهیم به جایى رسید که همه مشرکان و یهودیان و مسیحیان مى گفتند: ابراهیم از ماست.)
11- دعاى مردان خدا مستجاب است. (ابراهیم از خدا نام نیک خواست «واجعل لى لسان صدق فى الاخرین» در این آیه مى فرماید: «جعلنا لهم لسان صدق علیّا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَکُلّاً جَعَلْنَا نَبِیّاً
وَ وَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَ جَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیّاً
ترجمه
چون ابراهیم از مشرکان و از آنچه به جاى خدا مى پرستیدند کناره گرفت، ما اسحاق و (فرزندش) یعقوب را به او عطا کردیم و همه را پیامبر قرار دادیم.
و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم و براى آنان (در میان مردم) نام بلند و نیکو قرار دادیم.
سیماى ابراهیم (ع)
* ابراهیم (ع) از ستاره و ماه و خورشید دل برید، به خدا رسید. «لا احبّ الافلین... وجّهت وجهى...»
* عموى منحرف را رها کرد، خود براى همه مردم پدر شد. «ملّة ابیکم»
* عمو با او قهر کرد، «واهجرنى ملیّاً» امّا خدا به او لطف کرد. «انّه کان بى حفیاً»
* براى خدا کناره گیرى کرد، «اعتزلکم» شهره آفاق شد. «جعلنالهم لسان صدق»
* از خانه بتها فرار کرد، سازنده خانه توحید شد. «اذیرفع ابراهیم القواعدمن البیت»
* جانش را در راه خدا تسلیم کرد، آتش بر او گلستان شد. «یانارکونىبرداًوسلاماً»
* فرزند را براى ذبح آماده کرد، «و تلّه للجبین» جان به سلامت برد و سنّت قربانى در جایگاهش واجب شد.
* تا اواخر عمر بىفرزند، ولى راضى بود، در پایان عمر، نبوّت در دودمانش قرار گرفت.
* در خلوت ترین مکان ها کعبه را ساخت، پرجاذبه ترین مناطق زمین شد.
* در بیابان، تنهاى تنها فریاد زد، از تمام زمین، لبّیکگو رسید. «اذّنفىالنّاس بالحجّ»
* کودک تشنه خود را رها کرد، آب زمزم، براى همیشه جارى شد.
* در برابر تهدید عموى بت پرستش سلام کرد، «قال سلامٌ علیک» خداوند به او سلام فرستاد. «سلامٌ على ابراهیم»
* یک نفر بود، امروز همه مکتب هاى آسمانى، خود را ابراهیمى مى دانند.
* همه با او دشمنى کردند، خدا او را خلیل خود دانست. «واتّخذاللّه ابراهیم خلیلا»
پیام ها
1- هم از گناهکار جدا شویم و هم از گناه، زیرا کناره گیرى از منحرفان، زمانى مؤثر است که با کنارهگیرى از انحراف همراه باشد. «اعتزلکم و ماتدعون - اعتزلهم و ما یعبدون»
2- فرزند صالح، پاداش مجاهدت هاى والدین است. «فلمّا اعتزلهم ... وهبنا»
3- اگر غیر خدا را رها کنیم، امدادهاى الهى مى رسد. «فلمّا اعتزلهم... وهبنا»
4- مهمتر از فرزند، مقام معنوى اوست. «وهبنا له اسحق و یعقوب و کلاً جعلنا نبیاً»
5 - نوه انسان نیز از الطاف الهى است. «وهبنا له اسحق و یعقوب» (یعقوب نوهى ابراهیم بود.)
6- نبوّت، مقامى است که خداوند تعیین مى کند. «جعلنا نبیّاً»
7- یک حرکت الهى از یک پدر بزرگ، نسلى را در رحمت الهى غرق مى کند. «اعتزلهم... وهبنا له»
8 - هر کس، هرچه دارد از خداست. «وهبنا... جعلنا... رحمتنا»
9- رحمت خداوند به قدرى وسیع است که انبیا هرچه دریافت مى کنند، تنها گوشه اى از آن است. «من رحمتنا»
10- محبوبیّت و خوش نامى، از الطاف الهى است. «جعلنا لهم لسان صدق» (مقام ابراهیم به جایى رسید که همه مشرکان و یهودیان و مسیحیان مى گفتند: ابراهیم از ماست.)
11- دعاى مردان خدا مستجاب است. (ابراهیم از خدا نام نیک خواست «واجعل لى لسان صدق فى الاخرین» در این آیه مى فرماید: «جعلنا لهم لسان صدق علیّا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است