display result search
- 3042
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 82 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 82
وَ أَمَّا الْجِدَارُ فَکَانَ لِغُلَمَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِى الْمَدِینَةِ وَکَانَ تَحْتَهُ کَنزٌ لَّهُمَا وَ کَانَ أَبُوهُمَا صَلِحاً فَأَرَادَ رَبُّکَ أَن یَبْلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَ یَسْتَخْرِجَا کَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِى ذَلِکَ تَأْوِیلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَیْهِ صَبْراً
ترجمه
و امّا آن دیوار، از آنِ دو نوجوان یتیم در آن شهر بود و زیر آن دیوار، گنجى براى آن دو بود و پدرشان مردى صالح بود. پس پروردگارت اراده کرد که آن دو به حدّ رشد (و بلوغ) خود برسند و گنج خویش را که رحمتى از سوى پروردگارت بود استخراج کنند و من این کارها را خودسرانه انجام ندادم. این بود تأویل و راز آنچه نتوانستى بر آن صبر و شکیبایى ورزى.
پیامبراکرم در روایتى فرمودند: آن گنج، کلماتى حکیمانه بود که بر صحیفه اى از طلا نوشته شده بود. مضمون آن حکمتها این بود: تعجّب از کسى که ایمان به تقدیر الهى دارد، چرا محزون مىشود!؟ شگفت از کسى که یقین به مرگ دارد، چرا شاد است، یقین به حساب دارد، چرا غافل است، یقین به رزق دارد، چرا خود را به زحمت بیش از اندازه مى اندازد و یقین به دگرگونى دنیا دارد، چرا به آن اطمینان مى کند!؟
طبق احادیث، لطف و رحمت خدا مخصوص فرزندان بىواسطه نیست، بلکه در نسل هاى بعدى هم تأثیر دارد و نیکوکارى اجداد، موجب عنایت خدا به ذریّه آنان مى شود.
امام صادق (ع) فرمود: خداوند به موسى وحى کرد: من فرزندان را به خاطر خوبىِ پدران پاداش مى دهم. سپس فرمود: اگر به ناموس مردم خیانت کنید، به ناموس شما خیانت مى شود. «کما تَدین تدان».
یک جا فرزند به خاطر حفظ ایمان والدین کشته مى شود، و در جاى دیگر به خاطر صالح بودن پدر، پیامبرى کارگرى مىکند تا سرمایه به دست فرزند برسد.
وقتى بعضى به امام مجتبى (ع) به خاطر صلح با معاویه اعتراض کردند، فرمود: مگر نمىدانید خضر براى مصلحت، کشتى را سوراخ کرد و نوجوانى را کشت و کارهاى او مورد غضب موسى قرار گرفت؟ اى مردم! اگر صلح را نمىپذیرفتم همه شیعیان روى زمین نابود مى شدند. «لولا ما اَتیتُ لما ترک من شیعتنا على وجه الارض احدٌ الاّ قُتل».
«قریة» و «مدینة» هردو به یک معنى مىباشد. چنانکه در آیه 77 فرمود: «اَتَیا اهل قریة» در اینجا مى فرماید: «فى المدینة».
«اَشُدّ»، جمع «شدّة»، و «یبلغا اشُدّهما» یعنى تا آنان به تمام رشد خود برسند.
به گفته دوست دانشمندان آقاى کلباسى: اگر در قرآن کلمات «قریة» و «مدینة» را بررسى کنیم مشاهده خواهیم کرد که مدینة در مواردى است که در آن نور هدایت تابیده باشد و هرکجا نور هدایت نباشد، قریة گفته شده است.
پیام ها
1- کودک نابالغ نیز مى تواند مالک باشد، امّا شرط تصرّف در اموال، توانمندى و رشد است. «کنز لهما، حتّى یبلغا اشدّهما»
2- ذخیره سازى ثروت براى فرزندان، جایز است. «کنزلهما و کان ابوهما صالحاً»
ولى زراندوزى اگر بدون انفاق باشد ممنوع است.
3- حفظ اموال یتیمان، واجب است. «لغلامین یتیمین»
4- کارهاى خوبِ پدر، در زندگى فرزندان اثر دارد. «ابوهما صالحاً»
5 - خضر، پیامبر بوده است. «ما فعلته عن امرى»
6- گاهى حوادث داراى تحلیل و تفسیر عمیق و در مسیر رشد انسان است. هدف از این دوره ها، رشد موسى بود. «أراد ربّک، رحمةً من ربّک»
7- در برابر خدا باید مؤدّبانه سخن گفت. حضرت خضر آنجا که سخن از عیب و نقص است، به خود نسبت مى دهد، «أردتُ أن اَعیبها» و آنجا که محدوده کار الهى است، به خدا نسبت مى دهد. «أراد ربّک أن یبلغا اشدّهما»
8 - اراده اولیاى خدا، اراده خداست. «أردتُ، أردنا، أراد ربّک»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ أَمَّا الْجِدَارُ فَکَانَ لِغُلَمَیْنِ یَتِیمَیْنِ فِى الْمَدِینَةِ وَکَانَ تَحْتَهُ کَنزٌ لَّهُمَا وَ کَانَ أَبُوهُمَا صَلِحاً فَأَرَادَ رَبُّکَ أَن یَبْلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَ یَسْتَخْرِجَا کَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِى ذَلِکَ تَأْوِیلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَیْهِ صَبْراً
ترجمه
و امّا آن دیوار، از آنِ دو نوجوان یتیم در آن شهر بود و زیر آن دیوار، گنجى براى آن دو بود و پدرشان مردى صالح بود. پس پروردگارت اراده کرد که آن دو به حدّ رشد (و بلوغ) خود برسند و گنج خویش را که رحمتى از سوى پروردگارت بود استخراج کنند و من این کارها را خودسرانه انجام ندادم. این بود تأویل و راز آنچه نتوانستى بر آن صبر و شکیبایى ورزى.
پیامبراکرم در روایتى فرمودند: آن گنج، کلماتى حکیمانه بود که بر صحیفه اى از طلا نوشته شده بود. مضمون آن حکمتها این بود: تعجّب از کسى که ایمان به تقدیر الهى دارد، چرا محزون مىشود!؟ شگفت از کسى که یقین به مرگ دارد، چرا شاد است، یقین به حساب دارد، چرا غافل است، یقین به رزق دارد، چرا خود را به زحمت بیش از اندازه مى اندازد و یقین به دگرگونى دنیا دارد، چرا به آن اطمینان مى کند!؟
طبق احادیث، لطف و رحمت خدا مخصوص فرزندان بىواسطه نیست، بلکه در نسل هاى بعدى هم تأثیر دارد و نیکوکارى اجداد، موجب عنایت خدا به ذریّه آنان مى شود.
امام صادق (ع) فرمود: خداوند به موسى وحى کرد: من فرزندان را به خاطر خوبىِ پدران پاداش مى دهم. سپس فرمود: اگر به ناموس مردم خیانت کنید، به ناموس شما خیانت مى شود. «کما تَدین تدان».
یک جا فرزند به خاطر حفظ ایمان والدین کشته مى شود، و در جاى دیگر به خاطر صالح بودن پدر، پیامبرى کارگرى مىکند تا سرمایه به دست فرزند برسد.
وقتى بعضى به امام مجتبى (ع) به خاطر صلح با معاویه اعتراض کردند، فرمود: مگر نمىدانید خضر براى مصلحت، کشتى را سوراخ کرد و نوجوانى را کشت و کارهاى او مورد غضب موسى قرار گرفت؟ اى مردم! اگر صلح را نمىپذیرفتم همه شیعیان روى زمین نابود مى شدند. «لولا ما اَتیتُ لما ترک من شیعتنا على وجه الارض احدٌ الاّ قُتل».
«قریة» و «مدینة» هردو به یک معنى مىباشد. چنانکه در آیه 77 فرمود: «اَتَیا اهل قریة» در اینجا مى فرماید: «فى المدینة».
«اَشُدّ»، جمع «شدّة»، و «یبلغا اشُدّهما» یعنى تا آنان به تمام رشد خود برسند.
به گفته دوست دانشمندان آقاى کلباسى: اگر در قرآن کلمات «قریة» و «مدینة» را بررسى کنیم مشاهده خواهیم کرد که مدینة در مواردى است که در آن نور هدایت تابیده باشد و هرکجا نور هدایت نباشد، قریة گفته شده است.
پیام ها
1- کودک نابالغ نیز مى تواند مالک باشد، امّا شرط تصرّف در اموال، توانمندى و رشد است. «کنز لهما، حتّى یبلغا اشدّهما»
2- ذخیره سازى ثروت براى فرزندان، جایز است. «کنزلهما و کان ابوهما صالحاً»
ولى زراندوزى اگر بدون انفاق باشد ممنوع است.
3- حفظ اموال یتیمان، واجب است. «لغلامین یتیمین»
4- کارهاى خوبِ پدر، در زندگى فرزندان اثر دارد. «ابوهما صالحاً»
5 - خضر، پیامبر بوده است. «ما فعلته عن امرى»
6- گاهى حوادث داراى تحلیل و تفسیر عمیق و در مسیر رشد انسان است. هدف از این دوره ها، رشد موسى بود. «أراد ربّک، رحمةً من ربّک»
7- در برابر خدا باید مؤدّبانه سخن گفت. حضرت خضر آنجا که سخن از عیب و نقص است، به خود نسبت مى دهد، «أردتُ أن اَعیبها» و آنجا که محدوده کار الهى است، به خدا نسبت مى دهد. «أراد ربّک أن یبلغا اشدّهما»
8 - اراده اولیاى خدا، اراده خداست. «أردتُ، أردنا، أراد ربّک»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان