display result search
- 8349
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 49 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 49
وَوُضِعَ الْکِتَبُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَیَقُولُونَ یَوَیْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْکِتَبِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلَا کَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَهَا وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِراً وَلَا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً
ترجمه
وکتاب (و نامه اعمال) در میان نهاده مى شود، پس مجرمان را مى بینى که از آنچه در آن است بیمناکاند و مى گویند: واى بر ما، این چه نوشته اى است که هیچ (گفتار و کردار) کوچک وبزرگى را فروگذار نکرده مگر اینکه برشمرده است! و آنچه انجام داده اند (مقابل خود) حاضر مى یابند و پروردگارت به هیچکس ستم نمى کند.
بارها قرآن از مسئله کتاب و پرونده و نامه عمل در قیامت سخن به میان آورده است و مى فرماید: فرستادگان ما مى نویسند: «اِنّ رُسلنا یَکتبون»، آثار کارها را هم مى نویسیم: «نَکتُب ما قدّموا و آثارهم»، نامه عمل آنان بر گردنشان آویخته مى شود: «اَلزمناه طائره فى عُنُقه» پرونده ها در قیامت گشوده مى شود: «و اذ الصُّحف نُشرت» نامه ها به دست خود افراد داده مى شود؛ نامه خوبان به دست راست و نامه بدکاران به دست چپ آنان داده مى شود. همان گونه که هر فردى پرونده اى دارد، هر امّتى نیز کتاب و پرونده اى دارد. «کلّ اُمّة تُدعى الى کتابها»
پیامبراکرم در بازگشت از جنگ حُنین، در یک صحراى خشک فرود آمد. به اصحاب فرمود: بگردید تا هر چه از چوب وخاشاک یافتید گرد آورید. اصحاب رفتند و هر کس چیزى آورد. روى هم ریختند و انباشته شد. پیامبر فرمود: «هکذا تجتمع الذنوب، ایّاکم و المحقّرات من الذنوب» گناهان اینگونه جمع مى شوند، پس از گناهان کوچک پرهیز کنید.
از این برنامه این درس را نیز مى توان گرفت که پیامبر خدا آموزشى اردوئى و بیابانى تجسّمى، نمایشى و عملى، همراه با پرکردن اوقات فراغت براى یاران خود داشتند، آن هم وقتى که خطر غرور ناشى پیروزى در جنگ در کمین آنان بود، واصحاب خود را بىگناه یا کم گناه مىپنداشتند.
امام صادق (ع) فرمودند: در روز قیامت هنگامى که کارنامهى عمل انسان به او داده مىشود، پس از نگاه به آن و دیدن آنکه تمام لحظه ها و کلمه ها و حرکات و کارهاى او ثبت شده، همه آنها را به یاد مىآورد، مانند اینکه ساعتى قبل آنها را مرتکب شده است، لذا مى گوید: «یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایُغادر صغیرة...».
آنان که در دنیا بى خیال و بى تفاوت بوده و به هر کارى دست مى زنند، در آخرت هراس و دلهره خواهند داشت، «مشفقین» ولى مؤمنان که در دنیا اهل تعهّد و خداترسى بودند در آنجا آسوده اند. «اِنّا کنّا قبل فى اهلنا مشفقین»
پیام ها
1- در قیامت، هم نامه عمل هر فرد به دستش داده مى شود، هم کتابى در برابر همه قرار داده مى شود. «و وُضِع الکتاب»
2- نگرانى و هراس مجرمان، از عملکرد ثبت شده خویش است، نه از خداوند. «مشفقین ممّا فیه»
3- قیامت، روز حسرت و افسوس مجرمان است. «یا ویلتنا»
4- علم افراد به عملکرد خودشان در قیامت چنان است که گویا همه با سواد مى شوند، چون کتاب و خواندن براى همه مطرح است. «وُضِع الکتاب... مشفقین ممّا فیه»
5 - عملهاى انسان داراى درجات است. «صغیرةً ولا کبیرةً»
6- قیامت، صحنه تجسّم عمل هاى انسان است. «وجدوا ما عملوا حاضراً»
7- داشتن عدالت و ظلم نکردن، لازمه ربوبیّت الهى است. «و لایَظلمربّک احداً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَوُضِعَ الْکِتَبُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَیَقُولُونَ یَوَیْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْکِتَبِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلَا کَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَهَا وَوَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِراً وَلَا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً
ترجمه
وکتاب (و نامه اعمال) در میان نهاده مى شود، پس مجرمان را مى بینى که از آنچه در آن است بیمناکاند و مى گویند: واى بر ما، این چه نوشته اى است که هیچ (گفتار و کردار) کوچک وبزرگى را فروگذار نکرده مگر اینکه برشمرده است! و آنچه انجام داده اند (مقابل خود) حاضر مى یابند و پروردگارت به هیچکس ستم نمى کند.
بارها قرآن از مسئله کتاب و پرونده و نامه عمل در قیامت سخن به میان آورده است و مى فرماید: فرستادگان ما مى نویسند: «اِنّ رُسلنا یَکتبون»، آثار کارها را هم مى نویسیم: «نَکتُب ما قدّموا و آثارهم»، نامه عمل آنان بر گردنشان آویخته مى شود: «اَلزمناه طائره فى عُنُقه» پرونده ها در قیامت گشوده مى شود: «و اذ الصُّحف نُشرت» نامه ها به دست خود افراد داده مى شود؛ نامه خوبان به دست راست و نامه بدکاران به دست چپ آنان داده مى شود. همان گونه که هر فردى پرونده اى دارد، هر امّتى نیز کتاب و پرونده اى دارد. «کلّ اُمّة تُدعى الى کتابها»
پیامبراکرم در بازگشت از جنگ حُنین، در یک صحراى خشک فرود آمد. به اصحاب فرمود: بگردید تا هر چه از چوب وخاشاک یافتید گرد آورید. اصحاب رفتند و هر کس چیزى آورد. روى هم ریختند و انباشته شد. پیامبر فرمود: «هکذا تجتمع الذنوب، ایّاکم و المحقّرات من الذنوب» گناهان اینگونه جمع مى شوند، پس از گناهان کوچک پرهیز کنید.
از این برنامه این درس را نیز مى توان گرفت که پیامبر خدا آموزشى اردوئى و بیابانى تجسّمى، نمایشى و عملى، همراه با پرکردن اوقات فراغت براى یاران خود داشتند، آن هم وقتى که خطر غرور ناشى پیروزى در جنگ در کمین آنان بود، واصحاب خود را بىگناه یا کم گناه مىپنداشتند.
امام صادق (ع) فرمودند: در روز قیامت هنگامى که کارنامهى عمل انسان به او داده مىشود، پس از نگاه به آن و دیدن آنکه تمام لحظه ها و کلمه ها و حرکات و کارهاى او ثبت شده، همه آنها را به یاد مىآورد، مانند اینکه ساعتى قبل آنها را مرتکب شده است، لذا مى گوید: «یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایُغادر صغیرة...».
آنان که در دنیا بى خیال و بى تفاوت بوده و به هر کارى دست مى زنند، در آخرت هراس و دلهره خواهند داشت، «مشفقین» ولى مؤمنان که در دنیا اهل تعهّد و خداترسى بودند در آنجا آسوده اند. «اِنّا کنّا قبل فى اهلنا مشفقین»
پیام ها
1- در قیامت، هم نامه عمل هر فرد به دستش داده مى شود، هم کتابى در برابر همه قرار داده مى شود. «و وُضِع الکتاب»
2- نگرانى و هراس مجرمان، از عملکرد ثبت شده خویش است، نه از خداوند. «مشفقین ممّا فیه»
3- قیامت، روز حسرت و افسوس مجرمان است. «یا ویلتنا»
4- علم افراد به عملکرد خودشان در قیامت چنان است که گویا همه با سواد مى شوند، چون کتاب و خواندن براى همه مطرح است. «وُضِع الکتاب... مشفقین ممّا فیه»
5 - عملهاى انسان داراى درجات است. «صغیرةً ولا کبیرةً»
6- قیامت، صحنه تجسّم عمل هاى انسان است. «وجدوا ما عملوا حاضراً»
7- داشتن عدالت و ظلم نکردن، لازمه ربوبیّت الهى است. «و لایَظلمربّک احداً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است