display result search
منو
تفسیر آیه 47 سوره کهف

تفسیر آیه 47 سوره کهف

  • 1 تعداد قطعات
  • 6 دقیقه مدت قطعه
  • 235 دریافت شده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 47

وَیَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً

ترجمه
و(یاد کن) روزى که کوهها را به حرکت درآوریم و زمین را آشکار (صاف ور هموار) مى ‏بینى در حالى که همگان را برانگیخته ا‏یم، پس هیچ یک از آنان را فروگذار نمى ‏کنیم.


قرآن وضعیّت کوهها را در آستانه‏ برپایى رستاخیز، به صورت‏هاى گوناگونى بیان کرده است، از قبیل:
1- زلزله و لرزش زمین و کوه ها. «تَرجُف الارض والجبال»
2- حرکت و جا به جایى. «نُسیّر الجبال»
3- تکّه ‏تکّه شدن و به صورت ریگ درآمدن. «بُسّت الجبال بَسّاً فکانت هَباءً مُنبثاً»


پیام ها
1- براى دل‏نبستن به زندگى دنیا، یادآورى قیامت لازم است. «ویوم...»
2- کارهاى نیک، در جاهاى بسیار به کار مى‏ آید، از جمله در قیامت که کوه ها نیز به حرکت درآیند. «و یوم نسیّر الجبال»
3- در سرزمین قیامت و عرصات محشر، هیچ پستى و بلندى وجود ندارد. «ترى الارض بارزةً»
4- حشر و رستاخیز، حتمى است. «حشرنا» (فعل ماضى، براى آینده آمده است)
5 - قیامت براى همه است و هیچ استثنایى در کار نیست. «فلم نغادر منهم احداً»

منبع: پایگاه درس هایی از قرآن

قطعات

  • عنوان
    زمان
  • 6:59

مشخصات

ثبت نقد و نظر نقد و نظر

    تاکنون نظری ثبت نشده است

تصاویر

پایگاه سخن