- 1832
- 1000
- 1000
- 1000
نفسیر آیه 36 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 36
وَمَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَى رَبِّى لَأَجِدَنَّ خَیْراً مِنْهَا مُنقَلَباً
ترجمه
و گمان نمى کنم که قیامت برپا شود واگر هم به سوى پروردگارم بازگردانده شوم، یقیناً بهتر از این (باغ) را در بازگشت، خواهم یافت.
کافران مىپندارند نعمتدادن بر خدا لازم است و این حقّ انسان است که باید همواره برخوردار باشد. چنانکه در آیه 50 سورهى فصّلت مى خوانیم: «لئن رُجِعتُ الى ربّى اِنّ لى عنده للحُسنى» اگر قیامتى هم باشد، بهترینها براى ما خواهد بود. ولى این تفکّر در قرآن رد شده است. انسان از لطف و فضل خدا بهرهمند است، ولى اگر خدا بخواهد، آبها راتلخ، درختها را خشک و کافران را نابود یا وحى به انبیا را قطع مى کند، تا مپندارند که بدون لطف الهى استحقاق این نعمتها را دارند.
پیام ها
1- دلبستگى به دنیا و دنیاگرایى، زمینه انکار قیامت است. «انا اکثر منک... وما اَظنّ الساعة قائمة...»
2- منکران قیامت، دلیلى بر نفى آن ندارند. «ما اظنّ»
3- امید و آرزوى بىجا و بى دلیل محکوم است. «ولئن رُدِدت»
4- انسان فطرتاً گرایش به خدا و معنویات دارد. «الى ربّى»
5 - بعضىها به غلط نعمت را نشانه کرامت و ارزش خود مىپندارند و آن را ابدى مى دانند. «لئن رُدِدتُ الى ربّى لاجدنّ خیراً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَى رَبِّى لَأَجِدَنَّ خَیْراً مِنْهَا مُنقَلَباً
ترجمه
و گمان نمى کنم که قیامت برپا شود واگر هم به سوى پروردگارم بازگردانده شوم، یقیناً بهتر از این (باغ) را در بازگشت، خواهم یافت.
کافران مىپندارند نعمتدادن بر خدا لازم است و این حقّ انسان است که باید همواره برخوردار باشد. چنانکه در آیه 50 سورهى فصّلت مى خوانیم: «لئن رُجِعتُ الى ربّى اِنّ لى عنده للحُسنى» اگر قیامتى هم باشد، بهترینها براى ما خواهد بود. ولى این تفکّر در قرآن رد شده است. انسان از لطف و فضل خدا بهرهمند است، ولى اگر خدا بخواهد، آبها راتلخ، درختها را خشک و کافران را نابود یا وحى به انبیا را قطع مى کند، تا مپندارند که بدون لطف الهى استحقاق این نعمتها را دارند.
پیام ها
1- دلبستگى به دنیا و دنیاگرایى، زمینه انکار قیامت است. «انا اکثر منک... وما اَظنّ الساعة قائمة...»
2- منکران قیامت، دلیلى بر نفى آن ندارند. «ما اظنّ»
3- امید و آرزوى بىجا و بى دلیل محکوم است. «ولئن رُدِدت»
4- انسان فطرتاً گرایش به خدا و معنویات دارد. «الى ربّى»
5 - بعضىها به غلط نعمت را نشانه کرامت و ارزش خود مىپندارند و آن را ابدى مى دانند. «لئن رُدِدتُ الى ربّى لاجدنّ خیراً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است