display result search
- 5177
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 89 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل - آیه 89
وَ یَوْمَ نَبْعَثُ فِى کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً عَلَیْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِکَ شَهِیداً عَلَى هَؤُلَآءِ وَنَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَبَ تِبْیَناً لِّکُلِّ شَىْءٍ وَ هُدىً وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ
ترجمه
و (یاد کن) روزى را که در هر امّتى، شاهدى بر آنان از خودشان برانگیزیم و تو را بر آنان گواه آوریم و بر تو این کتاب را نازل کردیم که روشنگر هر چیز است و مایه هدایت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است.
در پنج آیه قبل نیز به مسأله گواه بر امّت ها اشاره شد و این جزء عقاید قطعى ماست که در قیامت، هر امّتى شاهد و گواهى دارند و پیامبر اسلام شاهد بر این امّت و گواهان سایر امّتهاست. نکته مهم آن است که گواهى اولیاى خدا باید از روى حسّ و دیدن و علم باشد و آنها از هرگونه خطا و کذب معصوم باشند تا گواهى آنها در آن روز حسّاس بر همه مردم، یک نوع اتمام حجّت باشد. و ناگفته پیداست کسى که بر اعمال حاضر و غایب و ظاهر و باطن مردم، آگاه باشد و سخن او در قیامت مورد پذیرش امّت و خداوند باشد، جز انبیا و امامان معصوم، که با امدادهاى غیبى، بر رفتار و کردار و گفتار و نیّات مردم، آگاهند، کس دیگرى نخواهد بود.
در تفسیر صافى از امام صادق (ع) نقل شده که آن حضرت فرمود: بخدا قسم ما هر چه را در آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست و هر چه در بهشت و دوزخ است، مىدانیم. سپس امام این آیه را سه بار پىدرپى تلاوت فرمودند.
امام باقر (ع) فرمود: هر چه را که امّت به آن نیاز داشته، در قرآن آمده است و هر سخنى که از من شنیدید اگر سند قرآن ىاش را بخواهید، خواهم گفت.
حضرت على (ع) فرمود: خبر شما و تاریخ گذشتگان و آیندگان و آسمان و زمین در قرآن آمده است.
امام رضا (ع) در جلسه اى به رؤساى ادیان فرمود: از معجزات پیامبر اسلام آن است که یتیمى فقیر و چوپانى درس نخوانده، کتابى داشته باشد که «تبیان کلّ شى» باشد و اخبار گذشته و آینده تا قیامت در آن ثبت شده باشد.
امام صادق (ع) فرمود: هر مسأله اى که مورد اختلاف دو نفر باشد در کتاب خدا، اصلى که آنرا حلّ کند وجود دارد، گرچه عقل مردم به آن نرسد.
قرآن بیان هر چیز است، امّا هر کس نمى فهمد چنانکه حضرت على (ع) مى فرماید: در قرآن، براى عوام عبارتِ ظاهرى، براى خواص اشاراتِ رمزى، براى اولیاى خدا، لطائف الهى و براى انبیا، حقایق است.
تبیان همه چیز بودن، یا مستقیم است یا به واسطه آیاتى که در آن اصولى مطرح شده و آن اصول براى ما کارساز است. نظیر آیه؛ «ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا» آنچه را پیامبر براى شما آورده بگیرید و از آنچه شما را نهى کرده دور شوید و نظیر آیه؛ «لتبین للناس ما نزّل الیهم»
پیام ها
1- نظارت دائمى اولیاى خدا بر اعمال ما، یکى از مسلّمات قرآنى است. «شهیداً علیهم»
2- گواهان در قیامت، سلسله مراتب دارند. براى هر امّتى، امامِ آن شاهد است و پیامبر اسلام، شاهد بر همه گواهان است. «جئنا بک على هؤلاء شهیداً»
3- هم پیامبر اسلام بر همه پیامبران شاهد است و هم کتابش، تبیان کلّ شىء است. «نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شىء»
4- قرآن کتابى جامع براى بیان همه نیازهاى جامعه است. «تبیاناً لکلّ شىء»
5 - تسلیم بودن، لازمه دریافت هدایت، رحمت و بشارت الهى است. «هدى و رحمة و بُشرى للمسلمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ یَوْمَ نَبْعَثُ فِى کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً عَلَیْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِکَ شَهِیداً عَلَى هَؤُلَآءِ وَنَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَبَ تِبْیَناً لِّکُلِّ شَىْءٍ وَ هُدىً وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِینَ
ترجمه
و (یاد کن) روزى را که در هر امّتى، شاهدى بر آنان از خودشان برانگیزیم و تو را بر آنان گواه آوریم و بر تو این کتاب را نازل کردیم که روشنگر هر چیز است و مایه هدایت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است.
در پنج آیه قبل نیز به مسأله گواه بر امّت ها اشاره شد و این جزء عقاید قطعى ماست که در قیامت، هر امّتى شاهد و گواهى دارند و پیامبر اسلام شاهد بر این امّت و گواهان سایر امّتهاست. نکته مهم آن است که گواهى اولیاى خدا باید از روى حسّ و دیدن و علم باشد و آنها از هرگونه خطا و کذب معصوم باشند تا گواهى آنها در آن روز حسّاس بر همه مردم، یک نوع اتمام حجّت باشد. و ناگفته پیداست کسى که بر اعمال حاضر و غایب و ظاهر و باطن مردم، آگاه باشد و سخن او در قیامت مورد پذیرش امّت و خداوند باشد، جز انبیا و امامان معصوم، که با امدادهاى غیبى، بر رفتار و کردار و گفتار و نیّات مردم، آگاهند، کس دیگرى نخواهد بود.
در تفسیر صافى از امام صادق (ع) نقل شده که آن حضرت فرمود: بخدا قسم ما هر چه را در آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست و هر چه در بهشت و دوزخ است، مىدانیم. سپس امام این آیه را سه بار پىدرپى تلاوت فرمودند.
امام باقر (ع) فرمود: هر چه را که امّت به آن نیاز داشته، در قرآن آمده است و هر سخنى که از من شنیدید اگر سند قرآن ىاش را بخواهید، خواهم گفت.
حضرت على (ع) فرمود: خبر شما و تاریخ گذشتگان و آیندگان و آسمان و زمین در قرآن آمده است.
امام رضا (ع) در جلسه اى به رؤساى ادیان فرمود: از معجزات پیامبر اسلام آن است که یتیمى فقیر و چوپانى درس نخوانده، کتابى داشته باشد که «تبیان کلّ شى» باشد و اخبار گذشته و آینده تا قیامت در آن ثبت شده باشد.
امام صادق (ع) فرمود: هر مسأله اى که مورد اختلاف دو نفر باشد در کتاب خدا، اصلى که آنرا حلّ کند وجود دارد، گرچه عقل مردم به آن نرسد.
قرآن بیان هر چیز است، امّا هر کس نمى فهمد چنانکه حضرت على (ع) مى فرماید: در قرآن، براى عوام عبارتِ ظاهرى، براى خواص اشاراتِ رمزى، براى اولیاى خدا، لطائف الهى و براى انبیا، حقایق است.
تبیان همه چیز بودن، یا مستقیم است یا به واسطه آیاتى که در آن اصولى مطرح شده و آن اصول براى ما کارساز است. نظیر آیه؛ «ما آتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا» آنچه را پیامبر براى شما آورده بگیرید و از آنچه شما را نهى کرده دور شوید و نظیر آیه؛ «لتبین للناس ما نزّل الیهم»
پیام ها
1- نظارت دائمى اولیاى خدا بر اعمال ما، یکى از مسلّمات قرآنى است. «شهیداً علیهم»
2- گواهان در قیامت، سلسله مراتب دارند. براى هر امّتى، امامِ آن شاهد است و پیامبر اسلام، شاهد بر همه گواهان است. «جئنا بک على هؤلاء شهیداً»
3- هم پیامبر اسلام بر همه پیامبران شاهد است و هم کتابش، تبیان کلّ شىء است. «نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شىء»
4- قرآن کتابى جامع براى بیان همه نیازهاى جامعه است. «تبیاناً لکلّ شىء»
5 - تسلیم بودن، لازمه دریافت هدایت، رحمت و بشارت الهى است. «هدى و رحمة و بُشرى للمسلمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است