display result search
- 3247
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر ایه 22 سوره حجر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حجر- آیه 22
وَ أَرْسَلْنَا الرِّیَحَ لَوَ قِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَسْقَیْنَکُمُوهُ وَ مَآ أَنتُمْ لَهُ بِخَزِنِینَ
ترجمه
و بادها را براى بارور ساختن (ابرها و گیاهان) فرستادیم و از آسمان آبى نازل کردیم، پس شما را بدان سیراب نمودیم در حالى که شما نه خزینه دار بارانید و نه مى توانید آن را براى خود (در ابرها یا در زمین) ذخیره کنید.
«لواقح» از «لقاح» به معناى بارور کردن ابرها، از طریق پیوند ابرهاى مثبت و منفى است و یا به معناى بارور کردن گیاهان، از طریق انتقال گرده هاى گیاهان است.
در آیه 41 سوره ذاریات مى خوانیم که گاهى باد عقیم و بى فایده است و گاهى سرچشمه برکات مى شود. همان گونه که در آیه 43 سوره نور مى خوانیم: «اَلَم تَرَ اَنّ اللَّه یُزجى سحاباً ثمّ یؤلف بینه ثمّ یجعله رُکاماً فترى الودق یخرج من خلاله» آیا نمى بینى که خداوند ابرهاى پراکنده را سوق مى دهد، سپس به یکدیگر متّصل مى کند، سپس آنها را متراکم مى کند، پس مى بینى که باران از میان آنها بیرون مى آید.
انسان براى مدّت طولانى نه مى تواند آب را در ابرها نگاه دارد و نه روى زمین، چون فرو مى رود و نه در درّه هاى سنگى، چون بخار مى شود.
پیام ها
1- کارگردان و مدبّر هستى اوست. «أرسلنا، أنزلنا، اسقینا»
2- انسان از نگهدارى ضرورى ترین نیازها نیز عاجز است. «و ما أنتم بخازنین»
3- نعمت آب غیر از نعمت سیراب شدن است. «فَاَسقیناکموه»
(اینکه انسان آب بنوشد و سیراب شود، خود نعمتى علاوه بر نعمت آب است، زیرا مى شد که انسان تشنه آب بنوشد ولى سیراب نشود.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ أَرْسَلْنَا الرِّیَحَ لَوَ قِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَسْقَیْنَکُمُوهُ وَ مَآ أَنتُمْ لَهُ بِخَزِنِینَ
ترجمه
و بادها را براى بارور ساختن (ابرها و گیاهان) فرستادیم و از آسمان آبى نازل کردیم، پس شما را بدان سیراب نمودیم در حالى که شما نه خزینه دار بارانید و نه مى توانید آن را براى خود (در ابرها یا در زمین) ذخیره کنید.
«لواقح» از «لقاح» به معناى بارور کردن ابرها، از طریق پیوند ابرهاى مثبت و منفى است و یا به معناى بارور کردن گیاهان، از طریق انتقال گرده هاى گیاهان است.
در آیه 41 سوره ذاریات مى خوانیم که گاهى باد عقیم و بى فایده است و گاهى سرچشمه برکات مى شود. همان گونه که در آیه 43 سوره نور مى خوانیم: «اَلَم تَرَ اَنّ اللَّه یُزجى سحاباً ثمّ یؤلف بینه ثمّ یجعله رُکاماً فترى الودق یخرج من خلاله» آیا نمى بینى که خداوند ابرهاى پراکنده را سوق مى دهد، سپس به یکدیگر متّصل مى کند، سپس آنها را متراکم مى کند، پس مى بینى که باران از میان آنها بیرون مى آید.
انسان براى مدّت طولانى نه مى تواند آب را در ابرها نگاه دارد و نه روى زمین، چون فرو مى رود و نه در درّه هاى سنگى، چون بخار مى شود.
پیام ها
1- کارگردان و مدبّر هستى اوست. «أرسلنا، أنزلنا، اسقینا»
2- انسان از نگهدارى ضرورى ترین نیازها نیز عاجز است. «و ما أنتم بخازنین»
3- نعمت آب غیر از نعمت سیراب شدن است. «فَاَسقیناکموه»
(اینکه انسان آب بنوشد و سیراب شود، خود نعمتى علاوه بر نعمت آب است، زیرا مى شد که انسان تشنه آب بنوشد ولى سیراب نشود.)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است