display result search
- 2145
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 93 سوره یوسف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره یوسف - آیه 93
اذْهَبُواْ بِقَمِیصِى هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِى یَأْتِ بَصِیراً وَ أْتُونِى بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعِینَ
ترجمه
(یوسف گفت:) این پیراهن مرا ببرید و آن را بر صورت پدرم بیفکنید (تا) بینا شود و همه کسان خود را نزد من بیاورید.
در داستان حضرت یوسف، پیراهن او در چند جا مطرح شده است؛
الف: «و جاؤا على قمیصه بدم کذب» برادران، پیراهن یوسف را با خون دروغین آغشته کرده و نزد پدر بردند که گرگ یوسف را خورد.
ب: «قدّ قمیصه من دبر» پیراهن از پشت پاره و سبب کشف جرم و مجرم شد.
ج: «اذهبوا بقمیصى» پیراهن موجب شفاى یعقوب نابینا مى شود.
اگر پیراهنى که جوار یوسف است نابینا را بینا مى کند، پس در تبرک به مرقد و صحن و سرا و درب و دیوار و پارچه و هر چیز دیگرى که در جوار اولیاى خدا باشد، امید شفا هست.
تا اینجا مرحله شناسایى یوسف، عذرخواهى از او و عفو و گذشت یوسف و طلب عفو الهى، طى شده است، ولى هنوز نابینایى پدر که از آثار جرم برادران است، وجود دارد. در این آیه راه حل این مشکل ارائه مى شود.
ضمناً در روایت آمده است که یوسف گفت: کسى پیراهن مرا براى پدر ببرد که پیراهن خونى مرا پیش او برده بود تا همانگونه که پدر را دل آزرده کرده با این پیراهن دل شاد سازد.
در روایات آمده است: یوسف برادران خود را هر روز و شب سر سفره خود مى نشاند و آنها احساس شرمندگى مى کردند، به یوسف پیغام دادند که سفره ما جدا باشد، چون چهره تو ما را شرمنده مى کند!.
یوسف پاسخ داد: امّا من افتخار مى کنم که در کنار شما باشم و با شما غذا بخورم. روزگارى مردم که مرا مى دیدند، مى گفتند: «سبحان من بلّغ عبداً بیع بعشرین درهماً ما بلغ» منزّه است خدایى که برده بیست درهمى را به عزّت رساند. امّا امروز وجود شما براى من عزّت است. حالا مردم مى دانند که من برده و بى اصل و نسب نبوده ام. من برادرانى مثل شما و پدرى همانند یعقوب داشته ام، ولى غریب افتاده بودم. (اللَّه اکبر از این فتوّت و جوانمردى)
نقل شده است مرحوم آیت اللَّه العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى که براى معالجه از اراک به سمت تهران حرکت کرده بود، شبى را در قم ماندند. مردم از ایشان تقاضا کردند که حوزه علمیه خود را از اراک به قم منتقل کند، چون قم حرم اهل بیت و مدفن حضرت معصوم است. ایشان استخاره کردند و این آیه آمد: «و اتونى باهلکم اجمعین»
پیام ها
1- تبرّک به اشیائى که مربوط به اولیاى خداست، جایز است. «اذهبوا بقمیصى» (پیراهن یوسف، چشم نابینایى را بینا مى کند.)
2- کسى که با هوى و هوس مبارزه کند، حتّى لباسش نیز از مقدسات مى شود. «بقمیصى»
3- تنها دیدن اشیاى مقدّس براى تبرّک کافى نیست، باید آن را لمس کرد. «القوه على وجه ابى»*
4- حزن و شادى در نور چشم اثر دارد. «و ابیضّت عیناه من الحزن ... یأت بصیراً» شاید به همین دلیل فرزند خوب را «قرةالعین» نامیده اند. (البتّه اگر نخواهیم از بُعد معجزه بررسى کنیم.)
5 - وصال، دل پیر را زنده و نابینا را بینا مى کند. «فالقوه على وجه ابى یأت بصیراً»*
6- در معجزه و کرامت، سن وسال شرط نیست. (پیراهن فرزند، چشمان پدر را بینا مى کند.)
7- یوسف، علم غیب داشت وگرنه از کجا مى دانست که پیراهن، پدر را بینا مى کند. «یأت بصیراً»
8 - خداوند آنچه را که روزى سبب حزن یعقوب شده بود، مایه شادى و شفاى او قرار داد. (پیراهن روزى سبب اندوه شد و امروز سبب شادى )*
9- فرزندان متمکن، بستگان ضعیف مخصوصاً والدین سالمند را تحت پوشش ببرند. «و اتونى باهلکم اجمعین»
10- شرایط اجتماعى، در عمل به وظیفه اثر دارد. «واتونى باهلکم اجمعین» (صله رحم یوسف در آن شرایط به نوعى بود که باید فامیل به مصر بیایند.)
11- رسیدگى به بستگان با حفظ حقوق سایر مردم، لازم است. «اتونى باهلکم»
12- تغییر مسکن و هجرت، آثار زیادى دارد از جمله: خاطرات غمانگیز را دگرگون مى کند. «و اتونى باهلکم اجمعین»
13- افراد خانواده و بستگان نزدیک در صورت امکان نزدیک هم و در کنار هم زندگى کنند. «و اتونى باهلکم اجمعین»*
14- جوانمردى یوسف (ع) تا آن اندازه بود که برادران او را تحمّل نکردند و را در چاه انداختند، ولى یوسف (ع) همه برادران و خانواده هایشان را دعوت کرد. «و اتونى باهلکم اجمعین»*
15- با خویشان هر چند خطاکار باشند نباید قطع رابطه کرد. «و اتونى باهلکم اجمعین»*
16- براى کسانى که زجر فراق کشیده اند باید به فکر رفاه بود. «اجمعین» دیگر یعقوب تاب فراق ندارد.
17- بهترین لطف آن است که همه را شامل شود. «اجمعین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
اذْهَبُواْ بِقَمِیصِى هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِى یَأْتِ بَصِیراً وَ أْتُونِى بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعِینَ
ترجمه
(یوسف گفت:) این پیراهن مرا ببرید و آن را بر صورت پدرم بیفکنید (تا) بینا شود و همه کسان خود را نزد من بیاورید.
در داستان حضرت یوسف، پیراهن او در چند جا مطرح شده است؛
الف: «و جاؤا على قمیصه بدم کذب» برادران، پیراهن یوسف را با خون دروغین آغشته کرده و نزد پدر بردند که گرگ یوسف را خورد.
ب: «قدّ قمیصه من دبر» پیراهن از پشت پاره و سبب کشف جرم و مجرم شد.
ج: «اذهبوا بقمیصى» پیراهن موجب شفاى یعقوب نابینا مى شود.
اگر پیراهنى که جوار یوسف است نابینا را بینا مى کند، پس در تبرک به مرقد و صحن و سرا و درب و دیوار و پارچه و هر چیز دیگرى که در جوار اولیاى خدا باشد، امید شفا هست.
تا اینجا مرحله شناسایى یوسف، عذرخواهى از او و عفو و گذشت یوسف و طلب عفو الهى، طى شده است، ولى هنوز نابینایى پدر که از آثار جرم برادران است، وجود دارد. در این آیه راه حل این مشکل ارائه مى شود.
ضمناً در روایت آمده است که یوسف گفت: کسى پیراهن مرا براى پدر ببرد که پیراهن خونى مرا پیش او برده بود تا همانگونه که پدر را دل آزرده کرده با این پیراهن دل شاد سازد.
در روایات آمده است: یوسف برادران خود را هر روز و شب سر سفره خود مى نشاند و آنها احساس شرمندگى مى کردند، به یوسف پیغام دادند که سفره ما جدا باشد، چون چهره تو ما را شرمنده مى کند!.
یوسف پاسخ داد: امّا من افتخار مى کنم که در کنار شما باشم و با شما غذا بخورم. روزگارى مردم که مرا مى دیدند، مى گفتند: «سبحان من بلّغ عبداً بیع بعشرین درهماً ما بلغ» منزّه است خدایى که برده بیست درهمى را به عزّت رساند. امّا امروز وجود شما براى من عزّت است. حالا مردم مى دانند که من برده و بى اصل و نسب نبوده ام. من برادرانى مثل شما و پدرى همانند یعقوب داشته ام، ولى غریب افتاده بودم. (اللَّه اکبر از این فتوّت و جوانمردى)
نقل شده است مرحوم آیت اللَّه العظمى حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى که براى معالجه از اراک به سمت تهران حرکت کرده بود، شبى را در قم ماندند. مردم از ایشان تقاضا کردند که حوزه علمیه خود را از اراک به قم منتقل کند، چون قم حرم اهل بیت و مدفن حضرت معصوم است. ایشان استخاره کردند و این آیه آمد: «و اتونى باهلکم اجمعین»
پیام ها
1- تبرّک به اشیائى که مربوط به اولیاى خداست، جایز است. «اذهبوا بقمیصى» (پیراهن یوسف، چشم نابینایى را بینا مى کند.)
2- کسى که با هوى و هوس مبارزه کند، حتّى لباسش نیز از مقدسات مى شود. «بقمیصى»
3- تنها دیدن اشیاى مقدّس براى تبرّک کافى نیست، باید آن را لمس کرد. «القوه على وجه ابى»*
4- حزن و شادى در نور چشم اثر دارد. «و ابیضّت عیناه من الحزن ... یأت بصیراً» شاید به همین دلیل فرزند خوب را «قرةالعین» نامیده اند. (البتّه اگر نخواهیم از بُعد معجزه بررسى کنیم.)
5 - وصال، دل پیر را زنده و نابینا را بینا مى کند. «فالقوه على وجه ابى یأت بصیراً»*
6- در معجزه و کرامت، سن وسال شرط نیست. (پیراهن فرزند، چشمان پدر را بینا مى کند.)
7- یوسف، علم غیب داشت وگرنه از کجا مى دانست که پیراهن، پدر را بینا مى کند. «یأت بصیراً»
8 - خداوند آنچه را که روزى سبب حزن یعقوب شده بود، مایه شادى و شفاى او قرار داد. (پیراهن روزى سبب اندوه شد و امروز سبب شادى )*
9- فرزندان متمکن، بستگان ضعیف مخصوصاً والدین سالمند را تحت پوشش ببرند. «و اتونى باهلکم اجمعین»
10- شرایط اجتماعى، در عمل به وظیفه اثر دارد. «واتونى باهلکم اجمعین» (صله رحم یوسف در آن شرایط به نوعى بود که باید فامیل به مصر بیایند.)
11- رسیدگى به بستگان با حفظ حقوق سایر مردم، لازم است. «اتونى باهلکم»
12- تغییر مسکن و هجرت، آثار زیادى دارد از جمله: خاطرات غمانگیز را دگرگون مى کند. «و اتونى باهلکم اجمعین»
13- افراد خانواده و بستگان نزدیک در صورت امکان نزدیک هم و در کنار هم زندگى کنند. «و اتونى باهلکم اجمعین»*
14- جوانمردى یوسف (ع) تا آن اندازه بود که برادران او را تحمّل نکردند و را در چاه انداختند، ولى یوسف (ع) همه برادران و خانواده هایشان را دعوت کرد. «و اتونى باهلکم اجمعین»*
15- با خویشان هر چند خطاکار باشند نباید قطع رابطه کرد. «و اتونى باهلکم اجمعین»*
16- براى کسانى که زجر فراق کشیده اند باید به فکر رفاه بود. «اجمعین» دیگر یعقوب تاب فراق ندارد.
17- بهترین لطف آن است که همه را شامل شود. «اجمعین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است