display result search
- 2346
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 42 سوره هود
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره هود- آیه 42
وَهِىَ تَجْرِى بِهِمْ فِى مَوْجٍ کَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَکَانَ فِى مَعْزِلٍ یَبُنَىَّ ارْکَب مَّعَنَا وَلَا تَکُن مَّعَ الْکَفِرینَ
ترجمه
و آن (کشتى) آنها را از لابه لاى امواجى همچون کوه پیش مى برد. (در این هنگام) نوح، فرزندش را که در گوشه اى قرار داشت صدا زد (و گفت:) اى پسرم! (ایمان بیاور و) با ما سوار شو و با کافران مباش.
ظاهراً گفتگوى حضرت نوح با فرزندش قبل از حرکت کشتى بوده است، زیرا بعد از حرکت، آن هم در میان امواجى همچون کوه، امکان سوار شدن وجود ندارد.
سؤال: چرا نوح فقط فرزند خود را به سوار شدن دعوت کرد؟
پاسخ: اوّلاً: انسان نسبت به فرزند خود وظیفه سنگین ترى دارد. ثانیاً: چون فرزند به کنارى رفته بود، نوح گمان کرد پشیمان شده و آمادگى پذیرش حقّ در او پدیدار گشته است. و ممکن است هشدارى باشد به دیگران که عذاب جدّى است، چون فرزندش را دعوت به رهایى مى کند.
حضرت نوح در روز ورودش به کشتى، روزه گرفت و به یاران خود نیز دستور روزه داد و فرمود: روزه گرفتن رمز نجات از خطرات است.
عبور از امواجى همچون کوه، نشانه وسعت و بزرگى کشتى نوح و هنر و تخصّص پیامبر خدا نوح است.
پیام ها
1- نجات یافتگان نیز راهى پرتلاطم دارند، با سوار شدن بر کشتى و ناخدایى همچون نوح نیز کار تمام نمى شود. «فى موجٍ کالجبال»
2- تا آخرین لحظه به فکر نجات دیگران باشیم، گرچه کافر باشند. «نادىنوحٌابنه»
3- والدین نسبت به سرنوشت فرزندان خود مسئولند. «یا بنىّ ارکب معنا»
4- همنشینى با کافران، حتّى پسر پیامبر را نیز از آئین حقّ جدا مى سازد. «لاتکن مع الکافرین» سعدى در این باره مى گوید:
پسر نوح با بدان بنشست
خاندان نبوّتش گم شد
5 - سالم بودن خانواده به تنهایى کافى نیست، محیط کفرآلود مایه بسیارى از انحرافات مى شود. «لا تکن مع الکافرین »
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَهِىَ تَجْرِى بِهِمْ فِى مَوْجٍ کَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَکَانَ فِى مَعْزِلٍ یَبُنَىَّ ارْکَب مَّعَنَا وَلَا تَکُن مَّعَ الْکَفِرینَ
ترجمه
و آن (کشتى) آنها را از لابه لاى امواجى همچون کوه پیش مى برد. (در این هنگام) نوح، فرزندش را که در گوشه اى قرار داشت صدا زد (و گفت:) اى پسرم! (ایمان بیاور و) با ما سوار شو و با کافران مباش.
ظاهراً گفتگوى حضرت نوح با فرزندش قبل از حرکت کشتى بوده است، زیرا بعد از حرکت، آن هم در میان امواجى همچون کوه، امکان سوار شدن وجود ندارد.
سؤال: چرا نوح فقط فرزند خود را به سوار شدن دعوت کرد؟
پاسخ: اوّلاً: انسان نسبت به فرزند خود وظیفه سنگین ترى دارد. ثانیاً: چون فرزند به کنارى رفته بود، نوح گمان کرد پشیمان شده و آمادگى پذیرش حقّ در او پدیدار گشته است. و ممکن است هشدارى باشد به دیگران که عذاب جدّى است، چون فرزندش را دعوت به رهایى مى کند.
حضرت نوح در روز ورودش به کشتى، روزه گرفت و به یاران خود نیز دستور روزه داد و فرمود: روزه گرفتن رمز نجات از خطرات است.
عبور از امواجى همچون کوه، نشانه وسعت و بزرگى کشتى نوح و هنر و تخصّص پیامبر خدا نوح است.
پیام ها
1- نجات یافتگان نیز راهى پرتلاطم دارند، با سوار شدن بر کشتى و ناخدایى همچون نوح نیز کار تمام نمى شود. «فى موجٍ کالجبال»
2- تا آخرین لحظه به فکر نجات دیگران باشیم، گرچه کافر باشند. «نادىنوحٌابنه»
3- والدین نسبت به سرنوشت فرزندان خود مسئولند. «یا بنىّ ارکب معنا»
4- همنشینى با کافران، حتّى پسر پیامبر را نیز از آئین حقّ جدا مى سازد. «لاتکن مع الکافرین» سعدى در این باره مى گوید:
پسر نوح با بدان بنشست
خاندان نبوّتش گم شد
5 - سالم بودن خانواده به تنهایى کافى نیست، محیط کفرآلود مایه بسیارى از انحرافات مى شود. «لا تکن مع الکافرین »
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است