display result search
- 3389
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 97 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 97
الْأَعْرَابُ أَشَدُّ کُفْراً وَنِفَاقاً وَأَجْدَرُ أَلَّا یَعْلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ
ترجمه
بادیه نشینانِ عرب (به خاطر دورى از تعلیم و تربیت و سخنان پیامبر)، در کفر و نفاق شدیدترند و به اینکه حدود آنچه را خدا بر پیامبرش نازل کرده ندانند سزاوارتر، و خداوند دانا و حکیم است
«اَعراب» یعنى بادیهنشینان. مفردِ آن «اَعرابى» است، نه «عَرب».
اعرابى بودن به معناى دورى از فرهنگ دینى و تعالیم مکتب است. کلمهى «اعراب» ده بار در قرآن آمده و جز یک مورد، بقیّهى موارد، مثل روایات، نکوهشآمیز است.
در حدیث آمده است: «تفقّهوا فى الدّین فانّه مَن لم یتفقّه فى الدین فهو اعرابى» دین شناس شوید، چون هر که فهم عمیقِ دینى نداشته باشد، اعرابى است. در حدیث دیگرى نیز مىخوانیم: «نحن بنوهاشم و شیعتنا العربُ و سایر الناسِ اعرابٌ» یاران و پیروان ما عرباند و دیگران اعرابند.
مردم عصر پیامبر دو گروه بودند: شهرنشین و بادیهنشین. چون آیات قبل دربارهى پیروزى مسلمانان در جنگ تبوک بود، این آیه شاید اشاره به این باشد که از بادیه نشینان جاهل و همجوار، غافل نباشید که ممکن است گاهى با تحریک دشمنان، دست به آشوب بزنند.
پیام ها
1- بادیهنشینى، موجب دورى از فرهنگ وآداب دینى مىشود.«الاعراباشدّکفراً»
2- محیط اجتماعى و فرهنگى انسان، در بینش و موضعگیرى او در مورد حقایق و معارف مؤثّر است. «الاعراباشدّکفراً»
3- افرادِ ناآگاه و دور از فرهنگ، گاهى آلت دست کافران و منافقان قرار مىگیرند و از خود آنها هم بىمنطقتر مىشوند. «الاعراب اشدّ کفراً و نفاقاً»
4- کفر و نفاق، درجاتى دارد. «اشدّ کفراً و نفاقاً»
5 - یکى از عوامل کفر و نفاق، ناآگاهى است. «اشدّ کفراً... اَلاّ یعلموا»
6- دانستن احکام دین، لازم است وگرنه اعرابى هستیم. «یعلموا حدود ما انزل اللَّه»
7- شهرنشینان جاهل به حدود الهى، به منزله اعراب و بادیه نشینان، بلکه بدتر از آنان هستند. «اَلاّ یعلموا حدود ما انزل اللَّه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
الْأَعْرَابُ أَشَدُّ کُفْراً وَنِفَاقاً وَأَجْدَرُ أَلَّا یَعْلَمُواْ حُدُودَ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ
ترجمه
بادیه نشینانِ عرب (به خاطر دورى از تعلیم و تربیت و سخنان پیامبر)، در کفر و نفاق شدیدترند و به اینکه حدود آنچه را خدا بر پیامبرش نازل کرده ندانند سزاوارتر، و خداوند دانا و حکیم است
«اَعراب» یعنى بادیهنشینان. مفردِ آن «اَعرابى» است، نه «عَرب».
اعرابى بودن به معناى دورى از فرهنگ دینى و تعالیم مکتب است. کلمهى «اعراب» ده بار در قرآن آمده و جز یک مورد، بقیّهى موارد، مثل روایات، نکوهشآمیز است.
در حدیث آمده است: «تفقّهوا فى الدّین فانّه مَن لم یتفقّه فى الدین فهو اعرابى» دین شناس شوید، چون هر که فهم عمیقِ دینى نداشته باشد، اعرابى است. در حدیث دیگرى نیز مىخوانیم: «نحن بنوهاشم و شیعتنا العربُ و سایر الناسِ اعرابٌ» یاران و پیروان ما عرباند و دیگران اعرابند.
مردم عصر پیامبر دو گروه بودند: شهرنشین و بادیهنشین. چون آیات قبل دربارهى پیروزى مسلمانان در جنگ تبوک بود، این آیه شاید اشاره به این باشد که از بادیه نشینان جاهل و همجوار، غافل نباشید که ممکن است گاهى با تحریک دشمنان، دست به آشوب بزنند.
پیام ها
1- بادیهنشینى، موجب دورى از فرهنگ وآداب دینى مىشود.«الاعراباشدّکفراً»
2- محیط اجتماعى و فرهنگى انسان، در بینش و موضعگیرى او در مورد حقایق و معارف مؤثّر است. «الاعراباشدّکفراً»
3- افرادِ ناآگاه و دور از فرهنگ، گاهى آلت دست کافران و منافقان قرار مىگیرند و از خود آنها هم بىمنطقتر مىشوند. «الاعراب اشدّ کفراً و نفاقاً»
4- کفر و نفاق، درجاتى دارد. «اشدّ کفراً و نفاقاً»
5 - یکى از عوامل کفر و نفاق، ناآگاهى است. «اشدّ کفراً... اَلاّ یعلموا»
6- دانستن احکام دین، لازم است وگرنه اعرابى هستیم. «یعلموا حدود ما انزل اللَّه»
7- شهرنشینان جاهل به حدود الهى، به منزله اعراب و بادیه نشینان، بلکه بدتر از آنان هستند. «اَلاّ یعلموا حدود ما انزل اللَّه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است