display result search
- 627
- 1000
- 1000
- 1000
چالش‌های پیچیده ی دوران امامت امام رضا علیه السلام
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «چالش‌های پیچیده ی دوران امامت امام رضا علیه السلام»، سال 1401
دوره امامت حضرت رضا صلوات الله علیه دوره‌ی خیلی پُرچالش و پُرحاثه و به نسبتِ بعضی از امامانِ دیگر، طولانی و پُر از اتفاقات عجیب و غریب است.
در روایتی که منسوب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در یک حدیث قدسی است که در خود آن روایت نکات و بحث زیادی وجود دارد، مثلاً می‌شود یک ماه مبارک رمضان راجع به آن گفتگو کرد که به حدیث لوح موسوم است، آنجا خدای متعال راجع به هر امامی یک ویژگی فرموده است و یک بشارتی داده است. ویژگی‌ای که در مورد حضرت رضا علیه السلام فرموده است این است که «أَضَعُ عَلَیهِ أَعْبَاءَ النُّبُوَّةِ» بار نبوّت را بر دوش او قرار می‌دهم، نبوّت و رسالت روی دوش اوست.
بشارت هم این است که «حَقَّ اَلْقَوْلُ مِنِّی»؛ با اینکه خدای متعال لازم نیست که تأکید به این کند که کلام من حق است، اینجا می‌فرماید «حَقَّ اَلْقَوْلُ مِنِّی» کلام من حق است، «لَأَسُرَّنَّهُ بِمُحَمَّدٍ اِبْنِهِ» من با پسر او محمد یعنی حضرت جوادالأئمه صلوات الله علیه چنان چشم او را روشن می‌کنم که این بشارتِ من به او باشد.
اینکه «أَضَعُ عَلَیهِ أَعْبَاءَ النُّبُوَّةِ» خودش بحثدوره حضرت رضا صلوات الله علیه برای ما خیلی درس دارد، از جهتی مهم‌ترین و تلخ‌ترین و سخت‌ترین ریزشِ سنگینِ تاریخ تشیّع در دوره امام رضا علیه السلام رخ داده است. یعنی شروع امامت حضرت شاید از جهتی از دوران سقیفه سخت‌تر باشد. اینکه حضرت هم اینطور به ولایت شناخته می‌شوند، جهت آن این است که یک مرتبه دیگری مانند یک سقیفه‌ای، اگر بزرگتر نباشد، اسلام زمین‌خورده را بلند کردند، «أَضَعُ عَلَیهِ أَعْبَاءَ النُّبُوَّةِ»، بار نبوّت به دوش امام رضا صلوات الله علیه افتاد و اسلام و ولایت و تشیّع را نجات داد، هر کسی که چیزی از ولایت و امامت می‌فهمد بر سر سفره امام رضا صلوات الله علیه است، چه مسلمانِ شیعه و چه غیرشیعه. مفصلی دارد که من می‌خواهم گوشه‌ای از آن را عرض کنم.
بعد از اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به ملکوت اعلی پیوستند و شد آنچه شد، همه چیز جابجا شد، به تعبیر امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کأنّه پوست گوسفندی را بکنند و آن پوست را برعکس به تن او کنند، همه چیز عوض شد، اولویت‌ها جابجا شد، حق و باطل بهم ریخت، احکام جابجا شد، عقاید جابجا شد، باورها بهم خورد، آن چیزی که برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم مهم بود از اهمیّت افتاد، آن چیزی که اصلاً مهم نبود و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به دنبال این بودند که آن را از بین ببرند مهم شد، شایسته‌سالاری جای خود را به قبیله‌گرایی و… داد، بشار بر سر مسلمین و شیعیان زیاد شد، کشتار، قتل، خونریزی، مخالف‌کشی، دیگر اوج آن به کربلا رسید که اتفاق حیرت‌انگیزی افتاد، قبلاً یک مرتبه این موضوع رخ داده بود که سال پنجاه یک نفر را سر بریدند و سر او را به نیزه کردند، اما اینکه او پسر پیغمبر باشد و با خاندان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم چنین کنند و بخواهند قصد کنند خاندان پیامبر را به کنیزی ببرند و…
بعد از آن انگار یک خاک مرده در جهان اسلام پاشیدند، همه به محاق رفتند، افسرده شدند، خیلی‌ها گفتند اصلاً این دین چیست؟ این چه تدیّنی است؟ دیگر قرار بود چه اتفاقی بالاتر از این بیفتد که آسمان روی زمین بیاید اما نیامد؟ بعضی‌ها اصلاً از دین زده شدند. بعضی‌ها گفتند این چه امیر مؤمنانی است؟ چون به حاکم وقت «امیرالمومنین» می‌گفتند، حال همه نمی‌دانستند که این عنوان غصبی است و می‌گفتند این امیر مؤمنان است. رئیس فاسقان و سردسته‌ی شروران و معلم ابلیس در اینجا امیرالمومنین نام گرفته است! دیگر همه چیز عجیب و غریب بود و همه چیز بهم ریخته بود.
دوره امامت حضرت رضا صلوات الله علیه دوره‌ی خیلی پُرچالش و پُرحاثه و به نسبتِ بعضی از امامانِ دیگر، طولانی و پُر از اتفاقات عجیب و غریب است.
در روایتی که منسوب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در یک حدیث قدسی است که در خود آن روایت نکات و بحث زیادی وجود دارد، مثلاً می‌شود یک ماه مبارک رمضان راجع به آن گفتگو کرد که به حدیث لوح موسوم است، آنجا خدای متعال راجع به هر امامی یک ویژگی فرموده است و یک بشارتی داده است. ویژگی‌ای که در مورد حضرت رضا علیه السلام فرموده است این است که «أَضَعُ عَلَیهِ أَعْبَاءَ النُّبُوَّةِ» بار نبوّت را بر دوش او قرار می‌دهم، نبوّت و رسالت روی دوش اوست.
بشارت هم این است که «حَقَّ اَلْقَوْلُ مِنِّی»؛ با اینکه خدای متعال لازم نیست که تأکید به این کند که کلام من حق است، اینجا می‌فرماید «حَقَّ اَلْقَوْلُ مِنِّی» کلام من حق است، «لَأَسُرَّنَّهُ بِمُحَمَّدٍ اِبْنِهِ» من با پسر او محمد یعنی حضرت جوادالأئمه صلوات الله علیه چنان چشم او را روشن می‌کنم که این بشارتِ من به او باشد.
اینکه «أَضَعُ عَلَیهِ أَعْبَاءَ النُّبُوَّةِ» خودش بحثدوره حضرت رضا صلوات الله علیه برای ما خیلی درس دارد، از جهتی مهم‌ترین و تلخ‌ترین و سخت‌ترین ریزشِ سنگینِ تاریخ تشیّع در دوره امام رضا علیه السلام رخ داده است. یعنی شروع امامت حضرت شاید از جهتی از دوران سقیفه سخت‌تر باشد. اینکه حضرت هم اینطور به ولایت شناخته می‌شوند، جهت آن این است که یک مرتبه دیگری مانند یک سقیفه‌ای، اگر بزرگتر نباشد، اسلام زمین‌خورده را بلند کردند، «أَضَعُ عَلَیهِ أَعْبَاءَ النُّبُوَّةِ»، بار نبوّت به دوش امام رضا صلوات الله علیه افتاد و اسلام و ولایت و تشیّع را نجات داد، هر کسی که چیزی از ولایت و امامت می‌فهمد بر سر سفره امام رضا صلوات الله علیه است، چه مسلمانِ شیعه و چه غیرشیعه. مفصلی دارد که من می‌خواهم گوشه‌ای از آن را عرض کنم.
بعد از اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به ملکوت اعلی پیوستند و شد آنچه شد، همه چیز جابجا شد، به تعبیر امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کأنّه پوست گوسفندی را بکنند و آن پوست را برعکس به تن او کنند، همه چیز عوض شد، اولویت‌ها جابجا شد، حق و باطل بهم ریخت، احکام جابجا شد، عقاید جابجا شد، باورها بهم خورد، آن چیزی که برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم مهم بود از اهمیّت افتاد، آن چیزی که اصلاً مهم نبود و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به دنبال این بودند که آن را از بین ببرند مهم شد، شایسته‌سالاری جای خود را به قبیله‌گرایی و… داد، بشار بر سر مسلمین و شیعیان زیاد شد، کشتار، قتل، خونریزی، مخالف‌کشی، دیگر اوج آن به کربلا رسید که اتفاق حیرت‌انگیزی افتاد، قبلاً یک مرتبه این موضوع رخ داده بود که سال پنجاه یک نفر را سر بریدند و سر او را به نیزه کردند، اما اینکه او پسر پیغمبر باشد و با خاندان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم چنین کنند و بخواهند قصد کنند خاندان پیامبر را به کنیزی ببرند و…
بعد از آن انگار یک خاک مرده در جهان اسلام پاشیدند، همه به محاق رفتند، افسرده شدند، خیلی‌ها گفتند اصلاً این دین چیست؟ این چه تدیّنی است؟ دیگر قرار بود چه اتفاقی بالاتر از این بیفتد که آسمان روی زمین بیاید اما نیامد؟ بعضی‌ها اصلاً از دین زده شدند. بعضی‌ها گفتند این چه امیر مؤمنانی است؟ چون به حاکم وقت «امیرالمومنین» می‌گفتند، حال همه نمی‌دانستند که این عنوان غصبی است و می‌گفتند این امیر مؤمنان است. رئیس فاسقان و سردسته‌ی شروران و معلم ابلیس در اینجا امیرالمومنین نام گرفته است! دیگر همه چیز عجیب و غریب بود و همه چیز بهم ریخته بود.
کاربر مهمان