display result search
- 1163
- 1000
- 1000
- 1000
عمل به عهد بندگی اولین جلوه نصرت اباعبدالله (ع) در مقابل شیطان، جلسه سوم
سخنرانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با موضوع "عمل به عهد بندگی اولین جلوه نصرت اباعبدالله (ع) در مقابل شیطان"، جلسه سوم، سال 1392
بحث ما در جلوه های پیروزی سید الشهدا علیه السلام و نصرت خدای متعال نسبت به وجود مقدس سیدالشهدا بود. عرض کردیم که غیر از جنبه اسم اعظم الهی که در وجود مقدس سید الشهدا وجود دارد و به هیچ وجه مغلوب نمی شوند، به حسب ظاهری هم هرچند دستگاه شیطان با تمام وسعتی که داشته در مقابل حضرت صف آرایی کرده اما به هیچ وجه نتوانسته است راه حضرت را برای رسیدن به هدف مسدود کند. هدف حضرت هم در یک قدم، وفای به عهد خودش با خدای متعال بود.
پیروزی دیگر این بود که سید الشهدا علیه السلام قصد شفاعت و دستگیری و هدایت عالم را داشتند، و این هم به بهترین وجه اتفاق افتاد و شیطان به هیچ وجه نتوانست راه را بر دستگیری سید الشهدا و اصحاب ایشان، اعم از خواصی که دور و برشان بودند و یا آنهایی که دورتر بودند؛ ببندد. حضرت یک صحنه ای از بلا را رقم زدند که اثر این بلا، شفاعت نسبت به همه ی عوالم خلقت و هر موجود و مخلوقی است و به جز آنهایی که نسبت به حضرت دشمنی و عناد دارند باقی افراد به اندازه خودشان از این شفاعت سید الشهدا علیه اسلام بهره مند شده اند.
نصرت سوم هم این است که حضرت به دنبال جمع کردن بساط شیطان و شیطنت بوده اند. اساسا کار دستگاه شیطان و شیاطین خیال انگیزی است، وعده می دهد، تحریک می کند و بعد هم تخلف می کند، کل این دستگاه را که سراسر خیال انگیزی می کند، حضرت خاموش کرده اند؛ لذا حق ظاهر و آشکار شده است.
کل جبهه باطل از آغاز تا انتها، وسوسه و خیال انگیزی است. آنچه در عالم، حق است، واقعیت دارد و باقی می ماند بندگی خداوند متعال است «کل شیء هالک الا وجهه». در روایات، این وجه، هم به امام تفسیر شده است و هم به بندگی، فرمود بندگی خدای متعال در عالم می ماند، از همه ی کارهایی که انسان انجام می دهد آنچه را که برای خدا است و چهره بندگی دارد، وجه الهی در آن وجود دارد و ماندگار است. همه ی دستگاه باطل از اول تا آخر شیطنت و استکبار، تزئین، اغوا، اوهام و خیال انگیزی است. شیطان با خیال انگیزی دعوت به دنیا می کند. اگر شما اوهام را کنار بزنید کل این تمدن های مادی، اول و آخرش در عالم خیال است، در عالم واقعیت و ورای خیال، خبری نیست، «کل شیء هالک الا وجهه». همه ی دستگاه شیطان همین طور است، آن چه که واقعیت دارد جبهه ی حق است. حضرت با کار خودشان پرده را کنار زدند. قرآن تعابیری که در این زمینه ها دارد تعابیر لطیفی است. قرآن وقتی دستگاه باطل را توصیف می کند این دستگاه را با همه ی طول و عرضش توصیف می کند، مثلاً در آیه ای که بحث از ظلمات است دستگاه شیطان با تفصیل بیان شده است. دستگاه باطل را این گونه توصیف می کند که یک ظلماتی در ته دریای عمیق مواجی که موجها ی آن بر روی هم می غلطند قرار گرفته و بر فراز موج ابر تیره ای است و ظلماتی که بعضی بر فراز بعضی قرار دارند، ظلماتی متراکم. یک دستگاهی را خداوند متعال توضیح می دهد که تفسیر به سقیفه و بنی امیه شده است. «ظلماتٌ بعضها فوق بعض»، بعد هم خبر می دهد که این ظلمات، ظلماتی است که اگر شما دستتان در این تاریکی ها به نور الهی نرسد و خدای متعال برایتان چراغی روشن نکند تا قیامت در این ظلمات می مانید «و من لم یجعل الله له نوراً فما له من نور».
مؤمنین اگر به نور امام نرسند، راه نجاتی نیست حضرت فرمودند فتنه های تاریکشان اینقدر ظلمانی است که مومن دست خودش را نمی تواند ببیند. مؤمنین باید حواسشان را جمع کنند و هشیار باشند و این هشیاری برای ما است. کل دستگاه کفر، از روز اول تا وضعیت امروز آن که این تمدن مادی است، همه سراب است. از زاویه ای که قرآن نگاه می کند کل دستگاه باطل و تمام تلاشش، یک بازدم است که تمام می شود، «یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم والله متم نوره ولو کره الکافرون» در کافی شریف از وجود مقدس حضرت موسی بن جعفر(ع) نقل کرده اند فرمودند «یریدون لیطفئوا ولایت علی بن ابی طالب».
قرآن وقتی درگیری حق و باطل را توضیح می دهد، می فرماید «أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِیةٌ بِقَدَرِهَا» این آب در وادی ها به اندازه ظرفیت این وادی ها جاری شد. سیلاب هایی در وادی ها به راه افتاد. آب از آسمان آمد و به اندازه ظرفیت وادی، این حقیقت درش جاری شد. ولی «فَاحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَدًا رَّابِیا» این سیل که حقیقت آبی است که از آسمان نازل شده است بر روی خودش یک زبد و کفی را برداشت که روی آب حرکت می کند، بعد می فرماید، «وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغاءَ حِلْیَةٍ أَوْ مَتاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ» آن جواهراتی که شما ذوب می کنید برای این که کالایی درست کنید، آن هم یک کفی روی خود بر می داد، در ادامه خداوند می فرماید «کَذلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثال» این مثال جریان حق و باطل این است.
اگر از این زاویه نگاه کنید پیروزی وجود مقدس سیدالشهدا خیلی واضح و نصرت الهی حتمی و قطعی است. از اول هم پیروزی قطعی بوده است. یک کف روی آبی وجود دارد و این کف روی آب هم برای آن موجودات زنده ای که در این کف گرفتار شده اند عالمی است. ممکن است برای خودشان خیال کنند که خبری است؛ موجوداتی که عمرشان ثانیه ای است ده ها نسل شان در این کف آب، می آیند، می میرند و می روند در حالی که این کفِ آب است.
یکی از وجوه نصرت خدای متعال نسبت به سیدالشهدا، وجود مقدس امام زمان (عج) است. وقتی جریان امام حسین علیه السلام به وجود مقدس پیامبر اکرم و صدیقه طاهره عرضه شد این مطلب نیز را خدای متعال وعده داد. از این روست که در روایات وارد شده است وقتی عاشورا به نقطه اوج خودش رسید در عالم ملائکه غلغله شد، کار به جایی رسید که خدای متعال سیمای ائمه و سیمای نورانی امام زمان را به آنها ارائه کرد. فرمود با این شخص انتقام می گیرم، یک قسم از نصرت خدای متعال نسبت به سیدالشهدا در وجود مقدس امام زمان است.
نصرت الهی قطعی است و در این نصرت، غلبه سیدالشهدا علیه السلام حتمی است. این آشکارترین چهره نصرت خدای متعال نسبت به وجود مقدس سیدالشهدا علیه السلام است و از همین زاویه است که این نصرت ها، جلوه جمال سیدالشهدا است. زینب کبری سلام الله علیها در مجلس ابن زیاد وقتی بحث از کار خدا با سید الشهدا است، همین جلوه ها را می بیند که می فرماید «ما رأیتُ الا جمیلا».
جمال کار خدا در عاشورا دیده می شود. عبادت سیدالشهدا در اوج زیبایی است. هیچ کسی نمی تواند نقصی بگیرد و بگوید اینجای کار سیدالشهدا در اوج زیبایی نیست. وفای اصحاب سیدالشهدا در اوج زیبایی است. فداکاری اهل بیت در اوج زیبایی است. هیچ نقصی در جمال عاشورا نمی توانید ببینید؛ یعنی اگر همه عالم شروع کند به خیال انگیزی، نمی تواند جلوه ای از جمال بندگی را تخیل کند که در عاشورا نبوده است، لذا بندگی سیدالشهدا در نهایت جمال و زیبایی است؛ البته خدایی خدا زیباتر است.
بلایی که خدا برای سیدالشهدا رقم زده است بلای جمیلی است. اما کجای کار خدا زیبا است کجای این بلایی که قد همه عالم را خم کرده و همه اولیای خدا گرفتارش شده اند زیبا است؟ اگر اوج پیروزی معنوی سیدالشهدا که جلوه ای از آن در شفاعت است دیده شود، اگر غلبه و نصرت نهایی سیدالشهدا که از طریق وجود مقدس امام زمان است، دیده شود معلوم می شود که کار اباعبدالله سراسر، جمال و زیبایی است. «ما رأیت الا جمیلا»، زینب کبری از یک طرف کار دشمن را می بیند و لعن می کند و از آن طرف اوج بندگی سید الشهدا را می بینند. البته هر چه جمال بندگی سیدالشهدا را می بیند بلایش سنگین تر می شود. اینطوری نیست که وقتی جمال کار سیدالشهدا را می بیند بگوید تمام شد برویم جشن بگیریم. ضیافت، ضیافت بلا است این است که موهایش سفید شده و قدش خمیده است.
بحث ما در جلوه های پیروزی سید الشهدا علیه السلام و نصرت خدای متعال نسبت به وجود مقدس سیدالشهدا بود. عرض کردیم که غیر از جنبه اسم اعظم الهی که در وجود مقدس سید الشهدا وجود دارد و به هیچ وجه مغلوب نمی شوند، به حسب ظاهری هم هرچند دستگاه شیطان با تمام وسعتی که داشته در مقابل حضرت صف آرایی کرده اما به هیچ وجه نتوانسته است راه حضرت را برای رسیدن به هدف مسدود کند. هدف حضرت هم در یک قدم، وفای به عهد خودش با خدای متعال بود.
پیروزی دیگر این بود که سید الشهدا علیه السلام قصد شفاعت و دستگیری و هدایت عالم را داشتند، و این هم به بهترین وجه اتفاق افتاد و شیطان به هیچ وجه نتوانست راه را بر دستگیری سید الشهدا و اصحاب ایشان، اعم از خواصی که دور و برشان بودند و یا آنهایی که دورتر بودند؛ ببندد. حضرت یک صحنه ای از بلا را رقم زدند که اثر این بلا، شفاعت نسبت به همه ی عوالم خلقت و هر موجود و مخلوقی است و به جز آنهایی که نسبت به حضرت دشمنی و عناد دارند باقی افراد به اندازه خودشان از این شفاعت سید الشهدا علیه اسلام بهره مند شده اند.
نصرت سوم هم این است که حضرت به دنبال جمع کردن بساط شیطان و شیطنت بوده اند. اساسا کار دستگاه شیطان و شیاطین خیال انگیزی است، وعده می دهد، تحریک می کند و بعد هم تخلف می کند، کل این دستگاه را که سراسر خیال انگیزی می کند، حضرت خاموش کرده اند؛ لذا حق ظاهر و آشکار شده است.
کل جبهه باطل از آغاز تا انتها، وسوسه و خیال انگیزی است. آنچه در عالم، حق است، واقعیت دارد و باقی می ماند بندگی خداوند متعال است «کل شیء هالک الا وجهه». در روایات، این وجه، هم به امام تفسیر شده است و هم به بندگی، فرمود بندگی خدای متعال در عالم می ماند، از همه ی کارهایی که انسان انجام می دهد آنچه را که برای خدا است و چهره بندگی دارد، وجه الهی در آن وجود دارد و ماندگار است. همه ی دستگاه باطل از اول تا آخر شیطنت و استکبار، تزئین، اغوا، اوهام و خیال انگیزی است. شیطان با خیال انگیزی دعوت به دنیا می کند. اگر شما اوهام را کنار بزنید کل این تمدن های مادی، اول و آخرش در عالم خیال است، در عالم واقعیت و ورای خیال، خبری نیست، «کل شیء هالک الا وجهه». همه ی دستگاه شیطان همین طور است، آن چه که واقعیت دارد جبهه ی حق است. حضرت با کار خودشان پرده را کنار زدند. قرآن تعابیری که در این زمینه ها دارد تعابیر لطیفی است. قرآن وقتی دستگاه باطل را توصیف می کند این دستگاه را با همه ی طول و عرضش توصیف می کند، مثلاً در آیه ای که بحث از ظلمات است دستگاه شیطان با تفصیل بیان شده است. دستگاه باطل را این گونه توصیف می کند که یک ظلماتی در ته دریای عمیق مواجی که موجها ی آن بر روی هم می غلطند قرار گرفته و بر فراز موج ابر تیره ای است و ظلماتی که بعضی بر فراز بعضی قرار دارند، ظلماتی متراکم. یک دستگاهی را خداوند متعال توضیح می دهد که تفسیر به سقیفه و بنی امیه شده است. «ظلماتٌ بعضها فوق بعض»، بعد هم خبر می دهد که این ظلمات، ظلماتی است که اگر شما دستتان در این تاریکی ها به نور الهی نرسد و خدای متعال برایتان چراغی روشن نکند تا قیامت در این ظلمات می مانید «و من لم یجعل الله له نوراً فما له من نور».
مؤمنین اگر به نور امام نرسند، راه نجاتی نیست حضرت فرمودند فتنه های تاریکشان اینقدر ظلمانی است که مومن دست خودش را نمی تواند ببیند. مؤمنین باید حواسشان را جمع کنند و هشیار باشند و این هشیاری برای ما است. کل دستگاه کفر، از روز اول تا وضعیت امروز آن که این تمدن مادی است، همه سراب است. از زاویه ای که قرآن نگاه می کند کل دستگاه باطل و تمام تلاشش، یک بازدم است که تمام می شود، «یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم والله متم نوره ولو کره الکافرون» در کافی شریف از وجود مقدس حضرت موسی بن جعفر(ع) نقل کرده اند فرمودند «یریدون لیطفئوا ولایت علی بن ابی طالب».
قرآن وقتی درگیری حق و باطل را توضیح می دهد، می فرماید «أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِیةٌ بِقَدَرِهَا» این آب در وادی ها به اندازه ظرفیت این وادی ها جاری شد. سیلاب هایی در وادی ها به راه افتاد. آب از آسمان آمد و به اندازه ظرفیت وادی، این حقیقت درش جاری شد. ولی «فَاحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَدًا رَّابِیا» این سیل که حقیقت آبی است که از آسمان نازل شده است بر روی خودش یک زبد و کفی را برداشت که روی آب حرکت می کند، بعد می فرماید، «وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغاءَ حِلْیَةٍ أَوْ مَتاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ» آن جواهراتی که شما ذوب می کنید برای این که کالایی درست کنید، آن هم یک کفی روی خود بر می داد، در ادامه خداوند می فرماید «کَذلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثال» این مثال جریان حق و باطل این است.
اگر از این زاویه نگاه کنید پیروزی وجود مقدس سیدالشهدا خیلی واضح و نصرت الهی حتمی و قطعی است. از اول هم پیروزی قطعی بوده است. یک کف روی آبی وجود دارد و این کف روی آب هم برای آن موجودات زنده ای که در این کف گرفتار شده اند عالمی است. ممکن است برای خودشان خیال کنند که خبری است؛ موجوداتی که عمرشان ثانیه ای است ده ها نسل شان در این کف آب، می آیند، می میرند و می روند در حالی که این کفِ آب است.
یکی از وجوه نصرت خدای متعال نسبت به سیدالشهدا، وجود مقدس امام زمان (عج) است. وقتی جریان امام حسین علیه السلام به وجود مقدس پیامبر اکرم و صدیقه طاهره عرضه شد این مطلب نیز را خدای متعال وعده داد. از این روست که در روایات وارد شده است وقتی عاشورا به نقطه اوج خودش رسید در عالم ملائکه غلغله شد، کار به جایی رسید که خدای متعال سیمای ائمه و سیمای نورانی امام زمان را به آنها ارائه کرد. فرمود با این شخص انتقام می گیرم، یک قسم از نصرت خدای متعال نسبت به سیدالشهدا در وجود مقدس امام زمان است.
نصرت الهی قطعی است و در این نصرت، غلبه سیدالشهدا علیه السلام حتمی است. این آشکارترین چهره نصرت خدای متعال نسبت به وجود مقدس سیدالشهدا علیه السلام است و از همین زاویه است که این نصرت ها، جلوه جمال سیدالشهدا است. زینب کبری سلام الله علیها در مجلس ابن زیاد وقتی بحث از کار خدا با سید الشهدا است، همین جلوه ها را می بیند که می فرماید «ما رأیتُ الا جمیلا».
جمال کار خدا در عاشورا دیده می شود. عبادت سیدالشهدا در اوج زیبایی است. هیچ کسی نمی تواند نقصی بگیرد و بگوید اینجای کار سیدالشهدا در اوج زیبایی نیست. وفای اصحاب سیدالشهدا در اوج زیبایی است. فداکاری اهل بیت در اوج زیبایی است. هیچ نقصی در جمال عاشورا نمی توانید ببینید؛ یعنی اگر همه عالم شروع کند به خیال انگیزی، نمی تواند جلوه ای از جمال بندگی را تخیل کند که در عاشورا نبوده است، لذا بندگی سیدالشهدا در نهایت جمال و زیبایی است؛ البته خدایی خدا زیباتر است.
بلایی که خدا برای سیدالشهدا رقم زده است بلای جمیلی است. اما کجای کار خدا زیبا است کجای این بلایی که قد همه عالم را خم کرده و همه اولیای خدا گرفتارش شده اند زیبا است؟ اگر اوج پیروزی معنوی سیدالشهدا که جلوه ای از آن در شفاعت است دیده شود، اگر غلبه و نصرت نهایی سیدالشهدا که از طریق وجود مقدس امام زمان است، دیده شود معلوم می شود که کار اباعبدالله سراسر، جمال و زیبایی است. «ما رأیت الا جمیلا»، زینب کبری از یک طرف کار دشمن را می بیند و لعن می کند و از آن طرف اوج بندگی سید الشهدا را می بینند. البته هر چه جمال بندگی سیدالشهدا را می بیند بلایش سنگین تر می شود. اینطوری نیست که وقتی جمال کار سیدالشهدا را می بیند بگوید تمام شد برویم جشن بگیریم. ضیافت، ضیافت بلا است این است که موهایش سفید شده و قدش خمیده است.
تاکنون نظری ثبت نشده است