سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع " بلا عامل رشد و ترقی انسانها"، سال 1403
بلا، مرکب رشد یک انسان در مسیر هدایت است. اگر کسی کنار استخر بنشیند نمیتواند شناگر ماهری شود تا زمانی که داخل استخر نیفتد و دست و پا نزند شنا کردن را نمیآموزد. انسان باید در یک موقعیتی قرار بگیرد تا با تمرین بتواند آگاهانه مسیر حقیقت را انتخاب کند. هر انسانی باید بداند که مسیر رشدش از طریق بلاست. اینطور نیست که اگر کسی دچار بلای الهی شد بگوییم آن فرد مورد توجه خدا نیست، بلکه باید بدانیم که انبیا الهی همیشه ابتلائات دشواری را داشتهاند. بدون بلا و ابتلا انسان راه به جایی نمیبرد. اساس این عالم بر این است که تمحیص صورت بگیرد تا خالصان و پاکان باقی بمانند. خدا به ما نیازی ندارد، ولی این مسیر بلا و ابتلا را فراهم میکند تا انسانهایی که مستعد هستند به رشد و ترقی برسند و کسانی که در این بلاها و ابتلائات انتخاب درست میکنند به کمال میرسند. طراحی عالم بر اساس بلاست. مومن چون بلا را میشناسد، هرگز خودش را ایمن نمیپندارد و میداند که دنیا محل ابتلائات است. انبیا و اولیا الهی همیشه سختترین ابتلائات عالم را داشتهاند. امام حسین علیه السلام در کربلا چه ابتلا عظیمی را تجربه کردند و فقط رضای خدا را در نظر داشتند. بلا منجر به رشد معنوی مومنین در دنیا میشود. خدا وقتی که بلا و سختی برای مومنی مقدر میکند، میداند که منجر به رشد او میشود و پشیمان نمیشود. مومن بین خوف و رجاست و همیشه مراقبه میکند تا فرصتها از دستش نرود.
بلا، مرکب رشد یک انسان در مسیر هدایت است. اگر کسی کنار استخر بنشیند نمیتواند شناگر ماهری شود تا زمانی که داخل استخر نیفتد و دست و پا نزند شنا کردن را نمیآموزد. انسان باید در یک موقعیتی قرار بگیرد تا با تمرین بتواند آگاهانه مسیر حقیقت را انتخاب کند. هر انسانی باید بداند که مسیر رشدش از طریق بلاست. اینطور نیست که اگر کسی دچار بلای الهی شد بگوییم آن فرد مورد توجه خدا نیست، بلکه باید بدانیم که انبیا الهی همیشه ابتلائات دشواری را داشتهاند. بدون بلا و ابتلا انسان راه به جایی نمیبرد. اساس این عالم بر این است که تمحیص صورت بگیرد تا خالصان و پاکان باقی بمانند. خدا به ما نیازی ندارد، ولی این مسیر بلا و ابتلا را فراهم میکند تا انسانهایی که مستعد هستند به رشد و ترقی برسند و کسانی که در این بلاها و ابتلائات انتخاب درست میکنند به کمال میرسند. طراحی عالم بر اساس بلاست. مومن چون بلا را میشناسد، هرگز خودش را ایمن نمیپندارد و میداند که دنیا محل ابتلائات است. انبیا و اولیا الهی همیشه سختترین ابتلائات عالم را داشتهاند. امام حسین علیه السلام در کربلا چه ابتلا عظیمی را تجربه کردند و فقط رضای خدا را در نظر داشتند. بلا منجر به رشد معنوی مومنین در دنیا میشود. خدا وقتی که بلا و سختی برای مومنی مقدر میکند، میداند که منجر به رشد او میشود و پشیمان نمیشود. مومن بین خوف و رجاست و همیشه مراقبه میکند تا فرصتها از دستش نرود.
تاکنون نظری ثبت نشده است