display result search
- 197
- 1000
- 1000
- 1000
اهمیت نقش مادری حضرت امّ البنین سلام‌الله‌علیها
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «اهمیت نقش مادری حضرت امّ البنین سلام‌الله‌علیها»، سال 1402
عدّه‌ای به نامِ دفاع از زن، حقوق زن، جایگاه زن، یا او را از شخصیت خودش منسلخ می‌کنند، یا سعی می‌کنند که مثلاً به او نقشِ مردانه بدهند. الآن وقتی می‌خواهند بگویند به یک زن جفا نمی‌شود می‌گویند می‌تواند راننده‌ی تریلی هم شود، می‌تواند در مسابقات کشتی هم شرکت کند، در مسابقات پرتاب وزنه هم می‌تواند شرکت کند، الآن نفیاً یا اثباتاً به این‌ها کاری ندارم که آیا می‌تواند یا نمی‌تواند، گویی که بگویند یک پزشکی هست که به او اجازه می‌دهیم دستفروشی هم کند و این موضوع را جزو آزادی‌های او حساب کنیم.
در بین جامعه‌ی دینداران هم، بجز عدّه‌ای که بر سرِ یک سفره‌ی پُرتربیتی بزرگ شده‌اند که به شکلِ سنّتی به مادرشان احترام می‌گذارند، جایگاه مادر در اذهان آنقدر ویژه نیست.
همین چند اتفاقی که در سیره‌ی اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین افتاده است، برای اینکه ما متوجّه شویم که یک مادرِ معمولیِ خوب، ممکن است حتّی از یک پدری که به مرزِ عصمت رسیده است در تربیت مؤثرتر باشد، البته با ابهام حرف زدم که بعداً به چالش تبدیل نشود، وگرنه واضح‌تر حرف می‌زدم.
در جامعه به این نقش توجّه نشده است، اینکه ما صرفاً دست مادرمان را ببوسیم، به معنای اینکه این جایگاه را فهمیده‌ایم نیست.
نمونه‌ی این موضوع هم همین است که از جهتِ ارگانی، وقتی می‌خواهیم بگوییم بانوان رشد کرده‌اند، مثلاً آمارِ زنانِ بی‌سواد قبل از انقلاب را با زنانِ باسوادِ الآن، یا آمارِ دانشجویان خانم، یا آمارِ اشتغالِ بانوان را ارائه می‌کنند.
حتّی در جلسات بزرگان کشور هم که فرهیخته هستند، وقتی می‌خواهد راجع به مادر و زن صحبت شود، زنان مهندس و زنان پزشک و زنان ورزشکار جمع می‌شوند، گویی که مادر اگر مادرِ موفقی باشد اما پزشک نباشد، اگر مادرِ موفقی باشد اما مهندس نباشد، اگر مادرِ موفقی باشد ولی ورزشکار نباشد، اگر مادرِ موفقی باشد ولی اختراعی را ثبت نکرده باشد، این شخص هنوز به درجه‌ی زنِ موفق نرسیده است.
نتیجه این می‌شود که این آموزشِ عمومیِ ما، در طول دوازده سالِ مدرسه، چقدر این اهمیّتِ در قلّه بودنِ نقشِ مادری به دختر و پسر القاء می‌شود؟ تقریباً هیچ. در دانشگاه هم هیچ‌تر از هیچ! چیزی به این موضوع اضافه نمی‌شود.
لذا هرچه تحصیلات بیشتر می‌شود، اگر آمار بگیرید، میزان آمادگی برای ازدواج و فرزنددار شدن کمتر می‌شود. این موضوع یعنی مسیرِ آموزشِ ما، نقضِ غرض است؛ تقصیری هم ندارد، برای اینکه ما به این مادری اهمیّت نداده‌ایم، این موضوع هم خیلی روشن است، اگر اهمیت داده شده است، فردی و استثنائی، کسی به مادرِ خودش احترام گذاشته است.
اگر یک طلبه‌ای یک کاری کند، اگر یک حاج قاسمی جهادی کند، خیلی‌ها دوست دارند که در رفتار خیر او شریک باشند، ان شاء الله این آقای سیّد رضی رضوان الله تعالی علیه را با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه محشور کند، این موضوع هم خیلی رشک‌برانگیز و غبطه‌آور است که پلیدترین دشمنان خدا یک عملیات اختصاصی برای حذف این یک نفر اختصاص بدهند، خوش به سعادت او. در بزرگی این موضوع که شکّی نیست.
عدّه‌ای به نامِ دفاع از زن، حقوق زن، جایگاه زن، یا او را از شخصیت خودش منسلخ می‌کنند، یا سعی می‌کنند که مثلاً به او نقشِ مردانه بدهند. الآن وقتی می‌خواهند بگویند به یک زن جفا نمی‌شود می‌گویند می‌تواند راننده‌ی تریلی هم شود، می‌تواند در مسابقات کشتی هم شرکت کند، در مسابقات پرتاب وزنه هم می‌تواند شرکت کند، الآن نفیاً یا اثباتاً به این‌ها کاری ندارم که آیا می‌تواند یا نمی‌تواند، گویی که بگویند یک پزشکی هست که به او اجازه می‌دهیم دستفروشی هم کند و این موضوع را جزو آزادی‌های او حساب کنیم.
در بین جامعه‌ی دینداران هم، بجز عدّه‌ای که بر سرِ یک سفره‌ی پُرتربیتی بزرگ شده‌اند که به شکلِ سنّتی به مادرشان احترام می‌گذارند، جایگاه مادر در اذهان آنقدر ویژه نیست.
همین چند اتفاقی که در سیره‌ی اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین افتاده است، برای اینکه ما متوجّه شویم که یک مادرِ معمولیِ خوب، ممکن است حتّی از یک پدری که به مرزِ عصمت رسیده است در تربیت مؤثرتر باشد، البته با ابهام حرف زدم که بعداً به چالش تبدیل نشود، وگرنه واضح‌تر حرف می‌زدم.
در جامعه به این نقش توجّه نشده است، اینکه ما صرفاً دست مادرمان را ببوسیم، به معنای اینکه این جایگاه را فهمیده‌ایم نیست.
نمونه‌ی این موضوع هم همین است که از جهتِ ارگانی، وقتی می‌خواهیم بگوییم بانوان رشد کرده‌اند، مثلاً آمارِ زنانِ بی‌سواد قبل از انقلاب را با زنانِ باسوادِ الآن، یا آمارِ دانشجویان خانم، یا آمارِ اشتغالِ بانوان را ارائه می‌کنند.
حتّی در جلسات بزرگان کشور هم که فرهیخته هستند، وقتی می‌خواهد راجع به مادر و زن صحبت شود، زنان مهندس و زنان پزشک و زنان ورزشکار جمع می‌شوند، گویی که مادر اگر مادرِ موفقی باشد اما پزشک نباشد، اگر مادرِ موفقی باشد اما مهندس نباشد، اگر مادرِ موفقی باشد ولی ورزشکار نباشد، اگر مادرِ موفقی باشد ولی اختراعی را ثبت نکرده باشد، این شخص هنوز به درجه‌ی زنِ موفق نرسیده است.
نتیجه این می‌شود که این آموزشِ عمومیِ ما، در طول دوازده سالِ مدرسه، چقدر این اهمیّتِ در قلّه بودنِ نقشِ مادری به دختر و پسر القاء می‌شود؟ تقریباً هیچ. در دانشگاه هم هیچ‌تر از هیچ! چیزی به این موضوع اضافه نمی‌شود.
لذا هرچه تحصیلات بیشتر می‌شود، اگر آمار بگیرید، میزان آمادگی برای ازدواج و فرزنددار شدن کمتر می‌شود. این موضوع یعنی مسیرِ آموزشِ ما، نقضِ غرض است؛ تقصیری هم ندارد، برای اینکه ما به این مادری اهمیّت نداده‌ایم، این موضوع هم خیلی روشن است، اگر اهمیت داده شده است، فردی و استثنائی، کسی به مادرِ خودش احترام گذاشته است.
اگر یک طلبه‌ای یک کاری کند، اگر یک حاج قاسمی جهادی کند، خیلی‌ها دوست دارند که در رفتار خیر او شریک باشند، ان شاء الله این آقای سیّد رضی رضوان الله تعالی علیه را با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه محشور کند، این موضوع هم خیلی رشک‌برانگیز و غبطه‌آور است که پلیدترین دشمنان خدا یک عملیات اختصاصی برای حذف این یک نفر اختصاص بدهند، خوش به سعادت او. در بزرگی این موضوع که شکّی نیست.
قطعات
-
عنوانزمانتعداد پخش
-
-
تاکنون نظری ثبت نشده است