display result search
- 46
- 1000
- 1000
- 1000
سیر تکوّن عقاید شیعه، جلسه سی و هشتم
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین حامد کاشانی با موضوع «سیر تکوّن عقاید شیعه»، جلسه سی و هشتم، سال 1402
گاهی به مناسبت برای توضیح و تکمیل و بررسی واکنش‌ها و تخریب‌ها قدری جلوتر آمده‌ایم، ولی مجدد به روزگار نبوی برگشته‌ایم. چون پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم منافقان را می‌شناختند و شرایط افشاء نبود؛ از طرفی هم بنای این عالم بر این است که همه فرصت داشته باشند به اندازه‌ای که می‌توانند، کاری که می‌خواهند را انجام دهند.
محکم و مستحکم است، ولی نه آنطور که اگر کسی خلاف بگوید سنگ شود، «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ» اگر می‌خواستیم طوری آیت می‌آوردیم که همه‌ی گردن‌ها خاضع شود، مثلا بگویند اگر کسی چشم‌چرانی کرد، درجا چشم او بیرون بیفتد، اگر کسی حقیقت را انکار کرد، رگ گردن او درجا خشک شود، آنوقت دیگر کسی خلاف نمی‌کرد.
این حرف درست است اما آن حرفی که بعضی از آقایان می‌زنند که «پیامبر حتّی غدیر را هم مبهم گذاشت که راه توجیه باز باشد»، این هم جسارت به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است، هم توهین به علمای شیعه است. علمای شیعه برای روشن شدنِ حق برهان آورده‌اند…
وَیَوْمَ الْغَدِیرِ إسْتَوْضَحَ الْحَقَُّ أهْلُهُ بضحیَاء لَا فِیهَا حِجَابٌ وَلَا سَتْرُ
ینکه دلیل حقانیّت آنقدر نیست که درجا عذاب بر طرف نازل شود، حرف درستی است. خدای متعال این موضوع را نمی‌خواهد. حق روشن شد اما جا برای انکار هست. اما اینطور نیست که حق روشن نشده باشد، اگر حق روشن نشده باشد که کسی عقوبت نمی‌شود، چون اشکال بر معلّم است که خوب درس نداده است، «وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ». لذا این جسارت به محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است.
ما گاهی می‌خواهیم ابروی سیاست را درست کنیم، چشم حقیقت و نبوّت را کور می‌کنیم، این هم از گرفتاری‌هاست. معمولاً همه از دین استفاده‌ی ابزاری می‌کنند، الا قلیلی از هر طرفی. اصلاً ما می‌خواهیم در این سیر تکوّن بگوییم که غدیر که موضع بیان نبود، غدیر موضعِ عمل بود، بیان که بارها اتفاق افتاده بود، روز غدیر روز تنفیذ بود، روز بیعت بود، نه فقط روز بیان. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم آنقدر بیان کرده بودند که جز امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کسی به ذهن نمی‌رسید. روشن بود.
اگر منظور این است که جای حاشا کردنِ بی‌انصاف باز است، بله همینطور است. اگر بی‌انصاف بخواهد آفتاب میان روز را هم حاشا کند، می‌تواند؛ اما پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حقیقت را مبهم نگذاشتند.
گاهی به مناسبت برای توضیح و تکمیل و بررسی واکنش‌ها و تخریب‌ها قدری جلوتر آمده‌ایم، ولی مجدد به روزگار نبوی برگشته‌ایم. چون پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم منافقان را می‌شناختند و شرایط افشاء نبود؛ از طرفی هم بنای این عالم بر این است که همه فرصت داشته باشند به اندازه‌ای که می‌توانند، کاری که می‌خواهند را انجام دهند.
محکم و مستحکم است، ولی نه آنطور که اگر کسی خلاف بگوید سنگ شود، «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ» اگر می‌خواستیم طوری آیت می‌آوردیم که همه‌ی گردن‌ها خاضع شود، مثلا بگویند اگر کسی چشم‌چرانی کرد، درجا چشم او بیرون بیفتد، اگر کسی حقیقت را انکار کرد، رگ گردن او درجا خشک شود، آنوقت دیگر کسی خلاف نمی‌کرد.
این حرف درست است اما آن حرفی که بعضی از آقایان می‌زنند که «پیامبر حتّی غدیر را هم مبهم گذاشت که راه توجیه باز باشد»، این هم جسارت به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است، هم توهین به علمای شیعه است. علمای شیعه برای روشن شدنِ حق برهان آورده‌اند…
وَیَوْمَ الْغَدِیرِ إسْتَوْضَحَ الْحَقَُّ أهْلُهُ بضحیَاء لَا فِیهَا حِجَابٌ وَلَا سَتْرُ
ینکه دلیل حقانیّت آنقدر نیست که درجا عذاب بر طرف نازل شود، حرف درستی است. خدای متعال این موضوع را نمی‌خواهد. حق روشن شد اما جا برای انکار هست. اما اینطور نیست که حق روشن نشده باشد، اگر حق روشن نشده باشد که کسی عقوبت نمی‌شود، چون اشکال بر معلّم است که خوب درس نداده است، «وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ». لذا این جسارت به محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است.
ما گاهی می‌خواهیم ابروی سیاست را درست کنیم، چشم حقیقت و نبوّت را کور می‌کنیم، این هم از گرفتاری‌هاست. معمولاً همه از دین استفاده‌ی ابزاری می‌کنند، الا قلیلی از هر طرفی. اصلاً ما می‌خواهیم در این سیر تکوّن بگوییم که غدیر که موضع بیان نبود، غدیر موضعِ عمل بود، بیان که بارها اتفاق افتاده بود، روز غدیر روز تنفیذ بود، روز بیعت بود، نه فقط روز بیان. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم آنقدر بیان کرده بودند که جز امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کسی به ذهن نمی‌رسید. روشن بود.
اگر منظور این است که جای حاشا کردنِ بی‌انصاف باز است، بله همینطور است. اگر بی‌انصاف بخواهد آفتاب میان روز را هم حاشا کند، می‌تواند؛ اما پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم حقیقت را مبهم نگذاشتند.
تاکنون نظری ثبت نشده است