display result search
- 2667
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 49 سوره زمر
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زمر - آیه 49
فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآأُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى خواند، سپس همین که از جانب خود نعمتى به او عطا کنیم گوید: «بر اساس علم و تدبیرم نعمتها به من داده شده» (چنین نیست) بلکه آن نعمت وسیله آزمایش است، ولى بیشتر مردم نمى دانند.
در قرآن بارها از این مطلب سخن به میان آمده است که انسان هنگام خطر به خداوند رو مى کند ولى همین که از خطر رهایى یافت، خدا را فراموش مى کند که این نشانه ناسپاسى انسان است.
پیام ها
1- انسان موجودى آسیب پذیر است. «مسّ الانسان ضُرّ»
2- انسان به قدرى عاجز است که به مجرّد رسیدن خطر فریاد مى زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
3- تلخىها، نتیجه عملکرد انسان و مایه آزمایش است، ولى نعمتها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
4- فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجویى را در انسان بیدار و شکوفا مى کنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
5 - نیایش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
6- رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
7- انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
8 - آنچه مورد انتقاد است نادیده گرفتن لطف خداست، نه آنکه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بىاثر است. «قال انّما اوتیته»
9- بیشتر مردم نمىدانند که نعمتها و تلخىها وسیله آزمایش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولکن اکثرهم لا یعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآأُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِىَ فِتْنَةٌ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
ترجمه
پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى خواند، سپس همین که از جانب خود نعمتى به او عطا کنیم گوید: «بر اساس علم و تدبیرم نعمتها به من داده شده» (چنین نیست) بلکه آن نعمت وسیله آزمایش است، ولى بیشتر مردم نمى دانند.
در قرآن بارها از این مطلب سخن به میان آمده است که انسان هنگام خطر به خداوند رو مى کند ولى همین که از خطر رهایى یافت، خدا را فراموش مى کند که این نشانه ناسپاسى انسان است.
پیام ها
1- انسان موجودى آسیب پذیر است. «مسّ الانسان ضُرّ»
2- انسان به قدرى عاجز است که به مجرّد رسیدن خطر فریاد مى زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
3- تلخىها، نتیجه عملکرد انسان و مایه آزمایش است، ولى نعمتها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
4- فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجویى را در انسان بیدار و شکوفا مى کنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
5 - نیایش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
6- رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
7- انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
8 - آنچه مورد انتقاد است نادیده گرفتن لطف خداست، نه آنکه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بىاثر است. «قال انّما اوتیته»
9- بیشتر مردم نمىدانند که نعمتها و تلخىها وسیله آزمایش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولکن اکثرهم لا یعلمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است