display result search
- 3498
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 35 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 35
یَوْمَ یُحْمَى عَلَیْهَا فِى نَارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذاَ مَا کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُواْ مَا کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ
ترجمه
روزى که آن طلاها و نقره ها، در آتش دوزخ گداخته مىشود و با آنها پیشانىها و پهلوها و پشتهاى آنان را داغ مى نهند، (فرشتگان عذاب به آنان مى گویند:) این است آنچه براى خود اندوختید (و به محرومان ندادید)، پس مزه آنچه را که مىاندوختید بچشید!
کلمه «تُکوى» از ریشه «کىّ»، به معناى چسباندن چیز داغ به اعضاى بدن است.
انتخاب این سه موضع از بدن براى داغ نهادن، یا براى آن است که گرما از این سه نقطه زودتر به درون بدن سرایت مى کند، یا براى این است که ثروتمندان با چهره به فقیران عبوس مى کنند، با پهلو بى اعتنایى و با کمر، پشت به آنان مى کنند، یا اینکه مراد از صورت، جلوى بدن است و مراد از کمر، عقب بدن و مقصود از پهلو، دو طرف بدن. یعنى کنایه از گداختن همه بدن است.
امام صادق، با استناد به این آیه، ترک زکات را از گناهان کبیره دانسته اند.
در روایتى ابوذر مى گوید: رسول خدا کنار کعبه دوبار فرمودند: «هم الأخسرون و ربّ الکعبة»، به خداى کعبه قسم! آنان زیانکارترین هستند. پرسیدم: پدر و مادرم فدایت! منظورتان چه کسانى است؟ فرمود: زراندوزان.
پیام ها
1- خداوندى که انسانها را به همان صورت اوّل زنده مى کند، مى تواند جمادات و طلا و نقره را هم به همان صورتِ دنیوى، حاضر سازد. «هذا»
2- کیفر و پاداش انسان در قیامت، با اعمال او در دنیا متناسب است. «هذا ماکنزتم»
3- یکى از ابزارهاى شکنجه در قیامت، اموال دنیوى است. «هذا ماکنزتم»
4- در قیامت، خداوند شیرینى مال و ثروت را از ذائقه زراندوزان در مىآورد. «فذوقوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَوْمَ یُحْمَى عَلَیْهَا فِى نَارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذاَ مَا کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُواْ مَا کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ
ترجمه
روزى که آن طلاها و نقره ها، در آتش دوزخ گداخته مىشود و با آنها پیشانىها و پهلوها و پشتهاى آنان را داغ مى نهند، (فرشتگان عذاب به آنان مى گویند:) این است آنچه براى خود اندوختید (و به محرومان ندادید)، پس مزه آنچه را که مىاندوختید بچشید!
کلمه «تُکوى» از ریشه «کىّ»، به معناى چسباندن چیز داغ به اعضاى بدن است.
انتخاب این سه موضع از بدن براى داغ نهادن، یا براى آن است که گرما از این سه نقطه زودتر به درون بدن سرایت مى کند، یا براى این است که ثروتمندان با چهره به فقیران عبوس مى کنند، با پهلو بى اعتنایى و با کمر، پشت به آنان مى کنند، یا اینکه مراد از صورت، جلوى بدن است و مراد از کمر، عقب بدن و مقصود از پهلو، دو طرف بدن. یعنى کنایه از گداختن همه بدن است.
امام صادق، با استناد به این آیه، ترک زکات را از گناهان کبیره دانسته اند.
در روایتى ابوذر مى گوید: رسول خدا کنار کعبه دوبار فرمودند: «هم الأخسرون و ربّ الکعبة»، به خداى کعبه قسم! آنان زیانکارترین هستند. پرسیدم: پدر و مادرم فدایت! منظورتان چه کسانى است؟ فرمود: زراندوزان.
پیام ها
1- خداوندى که انسانها را به همان صورت اوّل زنده مى کند، مى تواند جمادات و طلا و نقره را هم به همان صورتِ دنیوى، حاضر سازد. «هذا»
2- کیفر و پاداش انسان در قیامت، با اعمال او در دنیا متناسب است. «هذا ماکنزتم»
3- یکى از ابزارهاى شکنجه در قیامت، اموال دنیوى است. «هذا ماکنزتم»
4- در قیامت، خداوند شیرینى مال و ثروت را از ذائقه زراندوزان در مىآورد. «فذوقوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است