display result search
- 2964
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 87 سوره مائده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مائده - آیه 87
روزى رسول خدا از قیامت و صحنه هاى محشر سخن مى گفت. مردم چنان منقلب شده و گریستند که بعضى تصمیم گرفتند دیگر غذاى خوب نخورند و آسایش را بر خود حرام سازند، روزه بگیرند، همسران خود را ترک کنند، شب ها کمتر بخوابند و بر این تصمیم، سوگند خوردند. پیامبر که مطلع شد، مردم را در مسجد جمع کرد و فرمود: من غذا مى خورم، شب ها مى خوابم و همسرانم را رها نمى کنم. دین ما آیین انزوا و رهبانیّت نیست، رهبانیّت امّت من جهاد است، هر کس بر خلاف روش من برود مسلمان نیست.
برخى گفتند: نسبت به سوگندهایى که خوردیم چه کنیم؟ آیات بعدى نازل شد.
حرام دانستن حلال ها یا همراه با اعتقاد به حرمت است که بدعت و حرام مى باشد و یا بدون عقیده به حرمت است که تنها خود بهره نمى گیرد که باز هم مورد نهى است.
مسلمان، تسلیم فرمان الهى است، نه حلال ها را از پیش خود حرام مى سازد، نه نسبت به حرام ها چنین است.
پیام ها
1- اهل ایمان باید از چیزهاى پاکیزه و طیّبات استفاده کنند. «یا ایّها الّذین آمنوا» به جاى «یا ایّها النّاس»
2- ایمان، با تغییر و دست بردن در احکام الهى سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتحرّموا...»
3- اسلام، آیین فطرت است و فطرت کشى ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات» (کلمهى «طیّب» در جایى به کار مى رود که مطابق طبع و فطرت انسان باشد)
4- خوردنى ها، پوشیدنى ها و لذایذ حلال، براى انسان آفریده شده است. «لکم»
5 - ایمان، با افراط و تفریط سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا... لاتعتدوا...»
6- در مکتب اسلام، انزوا، رهبانیّت، افراط و تفریط ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات... و لاتعتدوا»
7- محروم کردن خود از طیّبات، یک تعدّى و تجاوز است. «لاتعتدوا»
8 - در بهره گیرى از حلال ها، اسراف و زیاده روى نکنیم. «لا تعتدوا»
9- افراط و تفریط، سبب محروم شدن از محبّت خداست. «انّ اللّه لایحبّ المعتدین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
روزى رسول خدا از قیامت و صحنه هاى محشر سخن مى گفت. مردم چنان منقلب شده و گریستند که بعضى تصمیم گرفتند دیگر غذاى خوب نخورند و آسایش را بر خود حرام سازند، روزه بگیرند، همسران خود را ترک کنند، شب ها کمتر بخوابند و بر این تصمیم، سوگند خوردند. پیامبر که مطلع شد، مردم را در مسجد جمع کرد و فرمود: من غذا مى خورم، شب ها مى خوابم و همسرانم را رها نمى کنم. دین ما آیین انزوا و رهبانیّت نیست، رهبانیّت امّت من جهاد است، هر کس بر خلاف روش من برود مسلمان نیست.
برخى گفتند: نسبت به سوگندهایى که خوردیم چه کنیم؟ آیات بعدى نازل شد.
حرام دانستن حلال ها یا همراه با اعتقاد به حرمت است که بدعت و حرام مى باشد و یا بدون عقیده به حرمت است که تنها خود بهره نمى گیرد که باز هم مورد نهى است.
مسلمان، تسلیم فرمان الهى است، نه حلال ها را از پیش خود حرام مى سازد، نه نسبت به حرام ها چنین است.
پیام ها
1- اهل ایمان باید از چیزهاى پاکیزه و طیّبات استفاده کنند. «یا ایّها الّذین آمنوا» به جاى «یا ایّها النّاس»
2- ایمان، با تغییر و دست بردن در احکام الهى سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا لاتحرّموا...»
3- اسلام، آیین فطرت است و فطرت کشى ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات» (کلمهى «طیّب» در جایى به کار مى رود که مطابق طبع و فطرت انسان باشد)
4- خوردنى ها، پوشیدنى ها و لذایذ حلال، براى انسان آفریده شده است. «لکم»
5 - ایمان، با افراط و تفریط سازگار نیست. «یا ایّها الّذین آمنوا... لاتعتدوا...»
6- در مکتب اسلام، انزوا، رهبانیّت، افراط و تفریط ممنوع است. «لا تحرّموا طیّبات... و لاتعتدوا»
7- محروم کردن خود از طیّبات، یک تعدّى و تجاوز است. «لاتعتدوا»
8 - در بهره گیرى از حلال ها، اسراف و زیاده روى نکنیم. «لا تعتدوا»
9- افراط و تفریط، سبب محروم شدن از محبّت خداست. «انّ اللّه لایحبّ المعتدین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است