- 5739
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 51 سوره مائده
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مائده- آیه 51
ذکر یهود و نصارى در آیه، از باب نمونه است، وگرنه شکّى نیست که ولایت هیچ کافرى را هم نباید پذیرفت.
از آیات دیگر قرآن استفاده مى شود که بهره گیرى از غذاهاى غیر گوشتى اهل کتاب، یا ازدواج موقّت با آنان، یا داد و ستد و زندگى مسالمت آمیز با آنان جایز است. و هیچ یک از این مسائل به معناى سلطه پذیرى آنان نیست.
پیام ها
1- خداوند از بندگان مؤمنش، انتظارات خاصّى دارد. «یا أیّها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
2- تبرّى از دشمن، از شرایط ایمان است. «یا أیّها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
3- اسلام، دین سیاست است و تنها به احکام فردى نمى پردازد. «لا تتّخذوا الیهود و النصارى اولیاء»
4- وقتى یارى گرفتن از کفّار مورد نهى قرآن است، قطعاً در روابط و سیاست خارجى، پذیرش ولایت و سلطه اهل کتاب وکفّار ممنوع است. «لاتتّخذوا»
5- ولایت کفّار و دشمنان را نپذیریم، چون آنان تنها به فکر هم مسلکان خویشند. «بعضهم أولیاء بعض»
6 - با وجود اختلافات شدید میان یهود و نصارى، پیوندشان به خاطر نابودى اسلام است. «بعضهم اولیاء بعض»
7- کفّار تنها نسبت به تعهّدات میان خودشان وفادارند، ولى نسبت به تعهّدات با مسلمانان پایبند نیستند. «لاتتّخذوا الیهود والنصارى اولیاء... بعضهم اولیاء بعض...»
8- آن دولت هاى اسلامى که ولایت و سلطه کفّار را پذیرفته اند، از کفّار محسوب مى شوند. «فانّه منهم» (دوستى با هرکس و گروه، انسان را جزو آنان مى سازد.)
9 - نه کفّار را «ولىّ» خود گردانید و نه با آنان که ولایت کفّار را پذیرفته اند، رابطه ولایت داشته باشید. «فانّه منهم»
10- نتیجه پذیرش ولایت کفّار، قطع ولایت خداست. «فانّه منهم انّ اللَّه لایهدى القوم الظالمین»
11- تکیه بر کفّار، ظلم است. «لا یهدى القوم الظالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ذکر یهود و نصارى در آیه، از باب نمونه است، وگرنه شکّى نیست که ولایت هیچ کافرى را هم نباید پذیرفت.
از آیات دیگر قرآن استفاده مى شود که بهره گیرى از غذاهاى غیر گوشتى اهل کتاب، یا ازدواج موقّت با آنان، یا داد و ستد و زندگى مسالمت آمیز با آنان جایز است. و هیچ یک از این مسائل به معناى سلطه پذیرى آنان نیست.
پیام ها
1- خداوند از بندگان مؤمنش، انتظارات خاصّى دارد. «یا أیّها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
2- تبرّى از دشمن، از شرایط ایمان است. «یا أیّها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
3- اسلام، دین سیاست است و تنها به احکام فردى نمى پردازد. «لا تتّخذوا الیهود و النصارى اولیاء»
4- وقتى یارى گرفتن از کفّار مورد نهى قرآن است، قطعاً در روابط و سیاست خارجى، پذیرش ولایت و سلطه اهل کتاب وکفّار ممنوع است. «لاتتّخذوا»
5- ولایت کفّار و دشمنان را نپذیریم، چون آنان تنها به فکر هم مسلکان خویشند. «بعضهم أولیاء بعض»
6 - با وجود اختلافات شدید میان یهود و نصارى، پیوندشان به خاطر نابودى اسلام است. «بعضهم اولیاء بعض»
7- کفّار تنها نسبت به تعهّدات میان خودشان وفادارند، ولى نسبت به تعهّدات با مسلمانان پایبند نیستند. «لاتتّخذوا الیهود والنصارى اولیاء... بعضهم اولیاء بعض...»
8- آن دولت هاى اسلامى که ولایت و سلطه کفّار را پذیرفته اند، از کفّار محسوب مى شوند. «فانّه منهم» (دوستى با هرکس و گروه، انسان را جزو آنان مى سازد.)
9 - نه کفّار را «ولىّ» خود گردانید و نه با آنان که ولایت کفّار را پذیرفته اند، رابطه ولایت داشته باشید. «فانّه منهم»
10- نتیجه پذیرش ولایت کفّار، قطع ولایت خداست. «فانّه منهم انّ اللَّه لایهدى القوم الظالمین»
11- تکیه بر کفّار، ظلم است. «لا یهدى القوم الظالمین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است