display result search
- 3711
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 190 سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 190
در تفاسیر فخررازى، قرطبى و مراغى آمده است: از عایشه پرسیدند: بهترین خاطره اى که از رسول خدا به یاد دارى چیست؟ گفت: تمام کارهاى پیامبر شگفت انگیز بود، امّا مهم تر از همه براى من، این بود که رسول خدا شبى در منزل من استراحت مىکرد، هنوز آرام نگرفته بود که از جا برخاست، وضو گرفت و به نماز ایستاد و به قدرى گریه کرد که جلو لباسش تر شد، بعد به سجده رفت و به اندازهاى گریه کرد که زمین تر شد. صبح که بلال آمد سبب این همه گریه را پرسید، فرمود: دیشب آیاتى از قرآن بر من نازل شده است. آنگاه آیات 190 تا 194 سوره آل عمران را قرائت کرد و فرمود: واى برکسى که این آیات را بخواند و فکر نکند.
در تفسیر کبیر فخررازى و مجمع البیان از حضرت على (ع) نقل شده است که فرمود: رسول خدا همواره قبل از نماز شب این آیات را مى خواند. و در احادیث سفارش شده است که ما نیز این آیات را بخوانیم.
در تفسیر نمونه از «نوف بکّالى» صحابه خاصّ حضرت على (ع) نقل شده است که شبى خدمت حضرت على (ع) بودم. امام از بستر بلند شد و این آیات را خواند. سپس از من پرسید: خوابى یا بیدار؟ عرض کردم بیدارم. فرمود: خوشا به حال کسانى که آلودگى هاى زمین را پذیرا نگشتند و در آسمان ها سیر مى کنند.
کلمه «اَلباب» جمع «لُبّ» به معناى عقل خالص و دور از وهم و خیال است.
پیام ها
1- آفرینش جهان، هدفدار است. «خلق السموات... لایات لاولى الالباب»
2- هستى شناسى، مقدّمه خداشناسى است. «خلق السموات...لایات»
برگ درختانِ سبز، در نظر هوشیار هر ورقش دفترى است، معرفت کردگار
3- اختلاف ساعات شب و روز در طول سال، در نظر خردمندان تصادفى نیست. «و اختلاف اللیل و النّهار لَایات»
4- قرآن، مردم را به تفکّر در آفرینش ترغیب مى کند. «خلق... لَایات لاولى الالباب»
5 - هرکه خردمندتر است باید نشانه هاى بیشترى را دریابد. «لَایات لاولىالالباب»
6- آفرینش، پر از راز و رمز، و ظرافت و دقّت است که تنها خردمندان به درک آن راه دارند. «لَایات لاولى الالباب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در تفاسیر فخررازى، قرطبى و مراغى آمده است: از عایشه پرسیدند: بهترین خاطره اى که از رسول خدا به یاد دارى چیست؟ گفت: تمام کارهاى پیامبر شگفت انگیز بود، امّا مهم تر از همه براى من، این بود که رسول خدا شبى در منزل من استراحت مىکرد، هنوز آرام نگرفته بود که از جا برخاست، وضو گرفت و به نماز ایستاد و به قدرى گریه کرد که جلو لباسش تر شد، بعد به سجده رفت و به اندازهاى گریه کرد که زمین تر شد. صبح که بلال آمد سبب این همه گریه را پرسید، فرمود: دیشب آیاتى از قرآن بر من نازل شده است. آنگاه آیات 190 تا 194 سوره آل عمران را قرائت کرد و فرمود: واى برکسى که این آیات را بخواند و فکر نکند.
در تفسیر کبیر فخررازى و مجمع البیان از حضرت على (ع) نقل شده است که فرمود: رسول خدا همواره قبل از نماز شب این آیات را مى خواند. و در احادیث سفارش شده است که ما نیز این آیات را بخوانیم.
در تفسیر نمونه از «نوف بکّالى» صحابه خاصّ حضرت على (ع) نقل شده است که شبى خدمت حضرت على (ع) بودم. امام از بستر بلند شد و این آیات را خواند. سپس از من پرسید: خوابى یا بیدار؟ عرض کردم بیدارم. فرمود: خوشا به حال کسانى که آلودگى هاى زمین را پذیرا نگشتند و در آسمان ها سیر مى کنند.
کلمه «اَلباب» جمع «لُبّ» به معناى عقل خالص و دور از وهم و خیال است.
پیام ها
1- آفرینش جهان، هدفدار است. «خلق السموات... لایات لاولى الالباب»
2- هستى شناسى، مقدّمه خداشناسى است. «خلق السموات...لایات»
برگ درختانِ سبز، در نظر هوشیار هر ورقش دفترى است، معرفت کردگار
3- اختلاف ساعات شب و روز در طول سال، در نظر خردمندان تصادفى نیست. «و اختلاف اللیل و النّهار لَایات»
4- قرآن، مردم را به تفکّر در آفرینش ترغیب مى کند. «خلق... لَایات لاولى الالباب»
5 - هرکه خردمندتر است باید نشانه هاى بیشترى را دریابد. «لَایات لاولىالالباب»
6- آفرینش، پر از راز و رمز، و ظرافت و دقّت است که تنها خردمندان به درک آن راه دارند. «لَایات لاولى الالباب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است