display result search
سخنرانی استاد محمد شجاعی با موضوع "تربیت فرزند"، جلسه چهاردهم
منظور از تربیت دینی در هفت سال اول زندگی این است که ما بیشتر کودک را برای مسائل دینی آماده کنیم و یک زمینه سازی مناسبی انجام بدهیم که بعدها که کودک که به سن تکلیف رسید با مسائل دینی آشنایی داشته باشد و بتواند به راحتی با آنها ارتباط بگیرد. کلمه تربیت دینی به معنی ایجاد انس، ارتباط و محبت با تکالیف دینی است و شامل دوران قبل از بارداری و دوران بارداری و پس از تولد هم می‌شود. در دوران جنینی کودک از ادراک برخوردار است، یعنی صورت‌هایی که به نام حلال، حرام، زیبا و زشت ما می‌شماریم این‌ها از طریق مادر به جنین می‌رسد، به همین دلیل سفارش شده است که در دوران بارداری مادر صحنه‌های زیبا ببیند چون کودکش با کودک مادری که در دوران بارداری صحنه‌های زشت و حرام و خشن دیده باشد خیلی متفاوت است. به هر حال آنچه که مهم است این است که بدانیم کودک در دوران جنینی هم مقداری ادراک دارد و از مادر تأثیر می‌پذیرد و در دوران بعد از تولد هم ادراک دارد و ضمیر او مانند یک لوح سفید است. صداها و تصاویری که کودک می‌بیند همه تاثیرگذار هستند. تمام اصوات و تصاویری که به کودک منتقل می‌شود سازنده وجود کودک هستند. بنابراین ما به عنوان والدین موظف هستیم که در هفت سال اول فرزندمان را با اصوات و تصاویر دینی آشنا کنیم. برای مثال کودک وقتی در ماه رمضان روزه‌داری والدینش را می‌بیند در ذهن او حک می‌شود و با مفهوم روزه و روزه داری آشنا می‌شود. رفتن به اماکن مقدسه و رها کردن کودکان در محیط‌های مذهبی و مقدس هم زمینه آشنایی کودکان با اماکن مقدسه و مفاهیم دینی را به خوبی فراهم می‌کند و عادت و محبت نسبت به مقدسات ایجاد می‌کند. ما باید اجازه بدهیم وقتی که فرزندمان تقلید می‌کند از این تقلیدها لذت ببرد.
منظور از تربیت دینی در هفت سال اول زندگی این است که ما بیشتر کودک را برای مسائل دینی آماده کنیم و یک زمینه سازی مناسبی انجام بدهیم که بعدها که کودک که به سن تکلیف رسید با مسائل دینی آشنایی داشته باشد و بتواند به راحتی با آنها ارتباط بگیرد. کلمه تربیت دینی به معنی ایجاد انس، ارتباط و محبت با تکالیف دینی است و شامل دوران قبل از بارداری و دوران بارداری و پس از تولد هم می‌شود. در دوران جنینی کودک از ادراک برخوردار است، یعنی صورت‌هایی که به نام حلال، حرام، زیبا و زشت ما می‌شماریم این‌ها از طریق مادر به جنین می‌رسد، به همین دلیل سفارش شده است که در دوران بارداری مادر صحنه‌های زیبا ببیند چون کودکش با کودک مادری که در دوران بارداری صحنه‌های زشت و حرام و خشن دیده باشد خیلی متفاوت است. به هر حال آنچه که مهم است این است که بدانیم کودک در دوران جنینی هم مقداری ادراک دارد و از مادر تأثیر می‌پذیرد و در دوران بعد از تولد هم ادراک دارد و ضمیر او مانند یک لوح سفید است. صداها و تصاویری که کودک می‌بیند همه تاثیرگذار هستند. تمام اصوات و تصاویری که به کودک منتقل می‌شود سازنده وجود کودک هستند. بنابراین ما به عنوان والدین موظف هستیم که در هفت سال اول فرزندمان را با اصوات و تصاویر دینی آشنا کنیم. برای مثال کودک وقتی در ماه رمضان روزه‌داری والدینش را می‌بیند در ذهن او حک می‌شود و با مفهوم روزه و روزه داری آشنا می‌شود. رفتن به اماکن مقدسه و رها کردن کودکان در محیط‌های مذهبی و مقدس هم زمینه آشنایی کودکان با اماکن مقدسه و مفاهیم دینی را به خوبی فراهم می‌کند و عادت و محبت نسبت به مقدسات ایجاد می‌کند. ما باید اجازه بدهیم وقتی که فرزندمان تقلید می‌کند از این تقلیدها لذت ببرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است