display result search
- 617
- 1000
- 1000
- 1000
راه دستیابی به ارزش های انسانی و الهی، جلسه بیست و سوم
سخنرانی از آیت الله محمد امامی کاشانی با موضوع «راه دستیابی به ارزش های انسانی و الهی»، جلسه بیست و سوم، سال 1361
خَلق حکایت و دلالت از شکل و صورت و خُلق حکایت از سجایا و جنبه های باطنی دارد. اخلاق جمع خلق است. اگر اخلاق خوب باشد به آن اخلاق کریمه و اگر بد باشد اخلاق سیئه می گویند. مدار و میدان اخلاق، انسان است و لذا حکمت عملی مربوط به انسان و بر پایه انسان استوار است بر خلاف حکمت نظری که در بررسی همه عالم وجود است.
اخلاق همان میدان حکمت عملی است. هدف بعثت انبیا، اخلاق است و رشد و کمال نهایی بشر، هدف آنهاست. رسول خدا فرمود «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ» «به‌راستی که من مبعوث شدم تا شرافت‌های اخلاقی را کامل و تمام کنم [و به مردم بیاموزم]»
فطرت انسان حق طلب است. ولی شمع این فطرت کم نور است و ابعاد مختلف انسانی را نمی تواند بپیماید، لذا انبیا با آمدن خود این فطرت حق طلب را تکمیل می کنند.
خدا در آیه 24 و 25 سوره ابراهیم می فرماید: "أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ" آیا ندیدى که خداوند چگونه مثل زده؟ "کلمة طیّبه" (سخن وایمان) پاک همانند درختى پاک است که ریشه‌اش ثابت و شاخه‌اش در آسمان است. "تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ" (شجرة طیّبة) با اذن پروردگارش، همواره میوه مى‌دهد و خداوند براى مردم مثل‌هایى مى‌زند، باشد که به یاد آرند و پند گیرند.
خَلق حکایت و دلالت از شکل و صورت و خُلق حکایت از سجایا و جنبه های باطنی دارد. اخلاق جمع خلق است. اگر اخلاق خوب باشد به آن اخلاق کریمه و اگر بد باشد اخلاق سیئه می گویند. مدار و میدان اخلاق، انسان است و لذا حکمت عملی مربوط به انسان و بر پایه انسان استوار است بر خلاف حکمت نظری که در بررسی همه عالم وجود است.
اخلاق همان میدان حکمت عملی است. هدف بعثت انبیا، اخلاق است و رشد و کمال نهایی بشر، هدف آنهاست. رسول خدا فرمود «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ» «به‌راستی که من مبعوث شدم تا شرافت‌های اخلاقی را کامل و تمام کنم [و به مردم بیاموزم]»
فطرت انسان حق طلب است. ولی شمع این فطرت کم نور است و ابعاد مختلف انسانی را نمی تواند بپیماید، لذا انبیا با آمدن خود این فطرت حق طلب را تکمیل می کنند.
خدا در آیه 24 و 25 سوره ابراهیم می فرماید: "أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ" آیا ندیدى که خداوند چگونه مثل زده؟ "کلمة طیّبه" (سخن وایمان) پاک همانند درختى پاک است که ریشه‌اش ثابت و شاخه‌اش در آسمان است. "تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ" (شجرة طیّبة) با اذن پروردگارش، همواره میوه مى‌دهد و خداوند براى مردم مثل‌هایى مى‌زند، باشد که به یاد آرند و پند گیرند.
تاکنون نظری ثبت نشده است