- 3700
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 6-15 سوره انشقاق
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انشقاق- آیه 6 -15
یَآ أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاَقِیهِ
فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَاباً یَسِیراً
وَ یَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ وَرَآءَ ظَهْرِهِ
فَسَوْفَ یَدْعُواْ ثُبُوراً
وَیَصْلَى سَعِیراً
إِنَّهُ کَانَ فِى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیراً
ترجمه
هان اى انسان! تو به سوى پروردگارت تلاش بسیارى دارى و سرانجام به لقاى او خواهى رسید.
پس هر کس کارنامه اش به دست راستش داده شود،
به زودى و به آسانى به حساب او رسیدگى خواهد شد،
و شادمان به سوى خانواده اش (یا همفکرانش) باز مى گردد.
و هر کس نامهاش از پشت سر (و به دست چپ) او داده شود،
پس زود فریاد فغان بر خواهد آورد،
و داخل دوزخ خواهد شد.
همانا او (در دنیا) در میان خانواده اش شادمان بود.
او گمان مى کرد که هرگز بازنمى گردد.
چرا (باز خواهد گشت) و پروردگارش به او بیناست.
کلمه «کَدح» هم به معناى تلاش و کوشش آمده و هم به معناى آسیب وارد کردن، یعنى انسان به سوى پروردگارش پیش مىرود ولى رفتنى همراه با رنج و تعب که گویا به خود آسیب و خدشه وارد مىکند.
در حدیث مىخوانیم: هر کس سه خصلت را دارا باشد، خداوند حساب او را آسان قرار مىدهد و با رحمت خود، او را به بهشت وارد مىسازد: به آن کس که محرومش کرده، عطا کند؛ با آنکه قطع رابطه کرده، صله رحم مى کند و از آن که به او ظلم کرده، درمىگذرد. «تعطى من حرمک تصل من قطعک و تعفو عمن ظلمک»
در آیه نهم و سیزدهم، سخن از شادى و سرور در نزد خانواده است، یکى منفى که مورد انتقاد است و یکى مثبت که پاداش نیکوکاران است. آرى، ثمره سرور مستانه و غافلانه در دنیا، دوزخ است و ثمره ایمان و تقوى در دنیا، سرور در میان بستگان در قیامت است.
از حضرت علی (ع) درباره آیه «ینقلب الى اهله مسرورا» سؤال شد. فرمودند: کسانى که در دنیا اهل و عیال انسان بهشتى بودند، اگر مؤمن باشند در آخرت نیز اهل او خواهند بود.
پیام ها
1- انسان در حرکت به سوى خداست. «یا ایّها الانسان انّک کادح الى ربّک» (چنانکه در جاى دیگر مىفرماید: «انّا للّه و انّا الیه راجعون»)
2- انسان در مسیر حرکت به سوى خدا، با مشکلات بىشمارى روبروست. «انّک کادح الى ربّک»
3- خداوند در تاریخ و جامعه قوانینى ثابت قرار داده است که همه از آن تبعیّت مىکنند؛ نه مى توانند توقف کنند، نه به عقب بازگردند و یا به سویى دیگر روند. «کادح الى ربّک کدحا»
4- پایان حرکت انسان، رسیدن به خداوند است. «فملاقیه»
5 - اعمال انسان در دنیا ثبت شده و در قیامت، به صورتى مکتوب و مستند به او ارائه مىشود. «اوتى کتابه»
6- در قیامت، حساب مردم گوناگون است و خوبان حسابى آسان دارند. «حساباً یسیراً» (و تبهکاران حسابى سخت. «حساباً شدیداً»)
7- به شادىهاى دنیوى مغرور نشوید که مى گذرد، به شادى هاى پایدار قیامت، فکر کنید. (اگر امروز به خاطر فرمان الهى از بعضى لذّتهاى خانوادگى صرف نظر کردیم و براى جهاد یا تحصیل علم یا خدمت از خانواده دور شدیم، در آینده جبران خواهد شد.) «ینقلب الى اهله مسرورا»
8 - در روزى که برخى از یکدیگر فرار مى کنند: «یوم یفرّ المرء من اخیه...» آن که حسابش آسان و جایگاهش بهشت باشد، به سوى خانواده اش بازمى گردد. «ینقلب الى اهله مسروراً» (شاید فراریان از یکدیگر، مراد کافران باشند)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَآ أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاَقِیهِ
فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ
فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَاباً یَسِیراً
وَ یَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
وَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ کِتَابَهُ وَرَآءَ ظَهْرِهِ
فَسَوْفَ یَدْعُواْ ثُبُوراً
وَیَصْلَى سَعِیراً
إِنَّهُ کَانَ فِى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن یَحُورَ
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیراً
ترجمه
هان اى انسان! تو به سوى پروردگارت تلاش بسیارى دارى و سرانجام به لقاى او خواهى رسید.
پس هر کس کارنامه اش به دست راستش داده شود،
به زودى و به آسانى به حساب او رسیدگى خواهد شد،
و شادمان به سوى خانواده اش (یا همفکرانش) باز مى گردد.
و هر کس نامهاش از پشت سر (و به دست چپ) او داده شود،
پس زود فریاد فغان بر خواهد آورد،
و داخل دوزخ خواهد شد.
همانا او (در دنیا) در میان خانواده اش شادمان بود.
او گمان مى کرد که هرگز بازنمى گردد.
چرا (باز خواهد گشت) و پروردگارش به او بیناست.
کلمه «کَدح» هم به معناى تلاش و کوشش آمده و هم به معناى آسیب وارد کردن، یعنى انسان به سوى پروردگارش پیش مىرود ولى رفتنى همراه با رنج و تعب که گویا به خود آسیب و خدشه وارد مىکند.
در حدیث مىخوانیم: هر کس سه خصلت را دارا باشد، خداوند حساب او را آسان قرار مىدهد و با رحمت خود، او را به بهشت وارد مىسازد: به آن کس که محرومش کرده، عطا کند؛ با آنکه قطع رابطه کرده، صله رحم مى کند و از آن که به او ظلم کرده، درمىگذرد. «تعطى من حرمک تصل من قطعک و تعفو عمن ظلمک»
در آیه نهم و سیزدهم، سخن از شادى و سرور در نزد خانواده است، یکى منفى که مورد انتقاد است و یکى مثبت که پاداش نیکوکاران است. آرى، ثمره سرور مستانه و غافلانه در دنیا، دوزخ است و ثمره ایمان و تقوى در دنیا، سرور در میان بستگان در قیامت است.
از حضرت علی (ع) درباره آیه «ینقلب الى اهله مسرورا» سؤال شد. فرمودند: کسانى که در دنیا اهل و عیال انسان بهشتى بودند، اگر مؤمن باشند در آخرت نیز اهل او خواهند بود.
پیام ها
1- انسان در حرکت به سوى خداست. «یا ایّها الانسان انّک کادح الى ربّک» (چنانکه در جاى دیگر مىفرماید: «انّا للّه و انّا الیه راجعون»)
2- انسان در مسیر حرکت به سوى خدا، با مشکلات بىشمارى روبروست. «انّک کادح الى ربّک»
3- خداوند در تاریخ و جامعه قوانینى ثابت قرار داده است که همه از آن تبعیّت مىکنند؛ نه مى توانند توقف کنند، نه به عقب بازگردند و یا به سویى دیگر روند. «کادح الى ربّک کدحا»
4- پایان حرکت انسان، رسیدن به خداوند است. «فملاقیه»
5 - اعمال انسان در دنیا ثبت شده و در قیامت، به صورتى مکتوب و مستند به او ارائه مىشود. «اوتى کتابه»
6- در قیامت، حساب مردم گوناگون است و خوبان حسابى آسان دارند. «حساباً یسیراً» (و تبهکاران حسابى سخت. «حساباً شدیداً»)
7- به شادىهاى دنیوى مغرور نشوید که مى گذرد، به شادى هاى پایدار قیامت، فکر کنید. (اگر امروز به خاطر فرمان الهى از بعضى لذّتهاى خانوادگى صرف نظر کردیم و براى جهاد یا تحصیل علم یا خدمت از خانواده دور شدیم، در آینده جبران خواهد شد.) «ینقلب الى اهله مسرورا»
8 - در روزى که برخى از یکدیگر فرار مى کنند: «یوم یفرّ المرء من اخیه...» آن که حسابش آسان و جایگاهش بهشت باشد، به سوى خانواده اش بازمى گردد. «ینقلب الى اهله مسروراً» (شاید فراریان از یکدیگر، مراد کافران باشند)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان