display result search
- 1267
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 8 - 14 سوره مرسلات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مرسلات- آیه 8 - 14
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ
وَإِذَا السَّمَآءُ فُرِجَتْ
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ
لِأَىِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ
لِیَوْمِ الْفَصْلِ
وَمَآ أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ
ترجمه
پس آنگاه که ستگارگان محو شوند.
و آنگاه که آسمان شکافته شود.
و آنگاه که کوه ها از ریشه کنده شود.
و آنگاه که براى رسولان (براى اداى شهادت) وقت تعیین شود.
براى چه روزى، اجل تعیین شده؟
براى روز داورى.
و تو چه دانى که روز داورى چیست؟
«طَمس» به معناى از بین رفتن و محو شدن است و شاید مراد از بین رفتن نور آنها باشد.
«فرج» به معناى شکاف است و «و اذا السماء فرجت» به معناى شکاف برداشتن و پاره پاره شدن آسمان است.
«اقّتت» از «وقت» به معناى تعیین وقت براى گواهى دادن انبیا در قیامت است که بارها در قرآن به آن اشاره شده است. چنانکه در سوره مائده مىخوانیم: «یوم یجمع اللّه الرسل فیقول ماذا اجتبم» روزى که خداوند همه انبیا را جمع گرداند، پس گوید: چگونه امّتتان دعوت شما را اجابت کردند.
یکى از اسامى قیامت «یوم الفصل» یعنى روز جدایى است. در قرآن مىخوانیم: «انّ اللّه یفصل بینهم یوم القیامة» خداوند متعال در روز قیامت بین آنها (و آنچه بدان دلبسته اند) جدایى مىافکند.
در این آیات با سه تعبیر از عظمت قیامت یاد شده است: «لاىّ یوم اجّلت لیوم الفصل و ما ادراک یوم الفصل» و تکرار کلمه «یوم» نشانه عظمت آن روز است.
مشابه این چند آیه در سورههاى دیگر قرآن نیز دیده مىشود:
«فاذا النجوم طمست» در جاى دیگر مىفرماید: «و اذا النّجوم انکدرت»
«واذا السماء فرجت» در جاى دیگر مىفرماید: «اذا السّماء انشقت»
«واذا الجبال نسفت» در جاى دیگر مىفرماید: «ویسئلونک عن الجبال فقل ینسفها ربّى نسفا»
«واذا الرّسل اقّتت» در جاى دیگر مىفرماید: «یوم یجمع اللّه الرّسل»
پیام ها
1- نظام کنونى آفرینش در قیامت دگرگون مى شود؛ ستارگان محو و آسمان شکافته مى شود و این دگرگونى بارها در قرآن یادآورى شده است: «فاذا النجوم طمست و اذا السماء فرجت»
2- حقیقت قیامت تنها از راه وحى قابل شناخت است. «و ما ادراک ما یوم الفصل»
3- در قیامت، براى گواهى پیامبران بر امّتهاى خویش، وقتى معیّن قرار داده شده است. «و اذا الرّسل اقّتت، لاىّ یوم اجّلت»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ
وَإِذَا السَّمَآءُ فُرِجَتْ
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ
لِأَىِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ
لِیَوْمِ الْفَصْلِ
وَمَآ أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ
ترجمه
پس آنگاه که ستگارگان محو شوند.
و آنگاه که آسمان شکافته شود.
و آنگاه که کوه ها از ریشه کنده شود.
و آنگاه که براى رسولان (براى اداى شهادت) وقت تعیین شود.
براى چه روزى، اجل تعیین شده؟
براى روز داورى.
و تو چه دانى که روز داورى چیست؟
«طَمس» به معناى از بین رفتن و محو شدن است و شاید مراد از بین رفتن نور آنها باشد.
«فرج» به معناى شکاف است و «و اذا السماء فرجت» به معناى شکاف برداشتن و پاره پاره شدن آسمان است.
«اقّتت» از «وقت» به معناى تعیین وقت براى گواهى دادن انبیا در قیامت است که بارها در قرآن به آن اشاره شده است. چنانکه در سوره مائده مىخوانیم: «یوم یجمع اللّه الرسل فیقول ماذا اجتبم» روزى که خداوند همه انبیا را جمع گرداند، پس گوید: چگونه امّتتان دعوت شما را اجابت کردند.
یکى از اسامى قیامت «یوم الفصل» یعنى روز جدایى است. در قرآن مىخوانیم: «انّ اللّه یفصل بینهم یوم القیامة» خداوند متعال در روز قیامت بین آنها (و آنچه بدان دلبسته اند) جدایى مىافکند.
در این آیات با سه تعبیر از عظمت قیامت یاد شده است: «لاىّ یوم اجّلت لیوم الفصل و ما ادراک یوم الفصل» و تکرار کلمه «یوم» نشانه عظمت آن روز است.
مشابه این چند آیه در سورههاى دیگر قرآن نیز دیده مىشود:
«فاذا النجوم طمست» در جاى دیگر مىفرماید: «و اذا النّجوم انکدرت»
«واذا السماء فرجت» در جاى دیگر مىفرماید: «اذا السّماء انشقت»
«واذا الجبال نسفت» در جاى دیگر مىفرماید: «ویسئلونک عن الجبال فقل ینسفها ربّى نسفا»
«واذا الرّسل اقّتت» در جاى دیگر مىفرماید: «یوم یجمع اللّه الرّسل»
پیام ها
1- نظام کنونى آفرینش در قیامت دگرگون مى شود؛ ستارگان محو و آسمان شکافته مى شود و این دگرگونى بارها در قرآن یادآورى شده است: «فاذا النجوم طمست و اذا السماء فرجت»
2- حقیقت قیامت تنها از راه وحى قابل شناخت است. «و ما ادراک ما یوم الفصل»
3- در قیامت، براى گواهى پیامبران بر امّتهاى خویش، وقتى معیّن قرار داده شده است. «و اذا الرّسل اقّتت، لاىّ یوم اجّلت»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است