display result search
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره صف- آیه 5
وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِى وَقَدْ تَّعْلَمُونَ أَنِّى رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ فَلَمَّا زَاغُواْ أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ
ترجمه
و آنگاه که موسى به قوم خود گفت:اى قوم من! با این که مى دانید من فرستاده خدا به سوى شما هستم، چرا اذیّتم مى کنید؟ پس چون منحرف شدند، خداوند دلهاى آنان را منحرف ساخت و خداوند قوم فاسق را هدایت نمى کند.
«زاغَ» از «زیغ» به معناى انحراف از مسیر حق است. روح انسان به راه مستقیم تمایل دارد و این انسان است که آن را منحرف مى کند.
در آیات قبل، انتقاد از گفتار بدون عمل بود، در این آیه انتقاد از عمل بر خلاف علم است که چرا با اینکه مى دانند او پیامبر خداست، او را اذیّت و آزار مى دهند.
خداوند، کیفر و پاداش را بر اساس عدل و حکمت خود و عملکرد انسان قرار مى دهد. او از طریق عقل و فطرت و فرستادن پیامبران مردم را هدایت مى کند، هر کس هدایت را پذیرفت، بر هدایتش مىافزاید: «والّذین اهتدوا زادهم هدى» و هر کس با علم و اراده، راه انحراف را انتخاب کند، خداوند او را رها مىکند. «زاغوا ازاغ اللّه»
آزار و اذیت حضرت موسى و پیامبر اکرم
اذیّتهایى که قوم موسى (ع) در مورد او روا داشتند، بسیار بود، از جمله مى گفتند:
«لن نؤمن لک حتّى نرى اللّه جهرة» هرگز به تو ایمان نمىآوریم تا این که خداوند را به طور آشکار ببینیم.
«لن نصبر على طعام واحد» ما بر یک نوع طعام صبر نمى کنیم.
«لن ندخلها حتّى یخرجوا منها» تا آنها از آنجا بیرون نشوند، ما داخل نخواهیم شد.
«فاذهب انت و ربّک فقاتلا انّا هاهنا قاعدون» تو و پروردگارت بروید و با آنها جنگ کنید، ما نشسته ایم.
«اجعل لنا الهاً کما لهم آلهة» براى ما نیز خدایى مثل خدایان این بت پرستان، قرار بده.
«قالوا اوذینا من قبل ان تأتینا و من بعد ما جئتنا» اى موسى! ما هم پیش از آمدن تو و هم پس از آن در رنج و شکنجه بوده ایم.
پیامبر اکرم نیز مورد آزار و اذیّت مشرکان و منافقان قرار داشت، چنانکه قرآن مى فرماید:
«و منهم الّذین یؤذون النّبى و یقولون هو اُذن» بعضى (از منافقان) کسانى هستند که دائم پیامبر را آزار مى دهند و مى گویند او زود باور است.
«والّذین یؤذون رسول اللّه لهم عذابٌ الیم» براى آنها که پیامبر خدا را اذیّت مىکنند، عذاب دردناک آماده و مهیا است.
«ان ذلکم کان یؤذى النّبىّ فیستحیى منکم» این کار شما پیامبر را آزار مى دهد و او از شما شرم مى کند (که ناراحتى خود را اظهار کند).
یکى دیگر از آزارهایى که پیامبر اسلام مى دید، سستى بعضى از مسلمانان براى جهاد بود که مىگفتند: «انّ بیوتنا عورة» خانه هاى ما حفاظ ندارد، «لاتنفروا فى الحّر» هوا گرم است، «بَعُدت علیهم الشقة» راه دور است، «و لاتفتنّى الا فى الفتنة سقطوا» با شرکت در جنگ تبوک ممکن است نگاه ما به دختران و زنان رومى بیفتد و گرفتار شویم، اسلحه و امکانات کم است و...
با توجّه به آیات قبل که فرمود: چرا به گفتار خود عمل نمى کنید و خدا رزمندگان را دوست دارد، معلوم مى شود که مراد از آزار در این آیه، سستى در جهاد و رفتن به جبهه است.
پیام ها
1- تاریخ زندگى حضرت موسى (ع) به خاطر درسها و عبرتهای ى که دارد نباید فراموش شود. «و اذ...»
2- آشنایى با تاریخ بزرگان، سبب تسلّى و دلدارى است. «اذ قال موسى لقومه... لِمَ تؤذوننى»
3- گاهى خودىها بیش از بیگانگان مشکل آفرینى مى کنند. «یا قوم لِمَ تؤذوننى»
4- در نهى از منکر، از اهرم عاطفه استفاده کنید. «یا قوم لِمَ تؤذوننى»
5 - اذیّت یاران، نباید سبب قهر و طرد آنها شود. «یا قوم لِمَ تؤذوننى»
6- علم و آگاهى، مسئولیّت آور است. از آگاهان انتظار مى رود که به علم خود عمل کنند. «لِمَ تؤذوننى و قد تعلمون...»
7- گفتار و رفتارى که موجب آزار رهبران دینى شود، به انحراف انسان مى انجامد. «لِمَ تؤذوننى... زاغوا»
8 - انحراف در گفتار و رفتار، مقدّمه انحراف دل و روح و شخصیّت و هویّت و فرهنگ و فکر انسان است. «فلمّا زاغوا ازاغ اللّه قلوبهم»
9- گناه، محرومیّت از هدایت الهى را به دنبال دارد. «واللّه لایهدى القوم الفاسقین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِى وَقَدْ تَّعْلَمُونَ أَنِّى رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ فَلَمَّا زَاغُواْ أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا یَهْدِى الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ
ترجمه
و آنگاه که موسى به قوم خود گفت:اى قوم من! با این که مى دانید من فرستاده خدا به سوى شما هستم، چرا اذیّتم مى کنید؟ پس چون منحرف شدند، خداوند دلهاى آنان را منحرف ساخت و خداوند قوم فاسق را هدایت نمى کند.
«زاغَ» از «زیغ» به معناى انحراف از مسیر حق است. روح انسان به راه مستقیم تمایل دارد و این انسان است که آن را منحرف مى کند.
در آیات قبل، انتقاد از گفتار بدون عمل بود، در این آیه انتقاد از عمل بر خلاف علم است که چرا با اینکه مى دانند او پیامبر خداست، او را اذیّت و آزار مى دهند.
خداوند، کیفر و پاداش را بر اساس عدل و حکمت خود و عملکرد انسان قرار مى دهد. او از طریق عقل و فطرت و فرستادن پیامبران مردم را هدایت مى کند، هر کس هدایت را پذیرفت، بر هدایتش مىافزاید: «والّذین اهتدوا زادهم هدى» و هر کس با علم و اراده، راه انحراف را انتخاب کند، خداوند او را رها مىکند. «زاغوا ازاغ اللّه»
آزار و اذیت حضرت موسى و پیامبر اکرم
اذیّتهایى که قوم موسى (ع) در مورد او روا داشتند، بسیار بود، از جمله مى گفتند:
«لن نؤمن لک حتّى نرى اللّه جهرة» هرگز به تو ایمان نمىآوریم تا این که خداوند را به طور آشکار ببینیم.
«لن نصبر على طعام واحد» ما بر یک نوع طعام صبر نمى کنیم.
«لن ندخلها حتّى یخرجوا منها» تا آنها از آنجا بیرون نشوند، ما داخل نخواهیم شد.
«فاذهب انت و ربّک فقاتلا انّا هاهنا قاعدون» تو و پروردگارت بروید و با آنها جنگ کنید، ما نشسته ایم.
«اجعل لنا الهاً کما لهم آلهة» براى ما نیز خدایى مثل خدایان این بت پرستان، قرار بده.
«قالوا اوذینا من قبل ان تأتینا و من بعد ما جئتنا» اى موسى! ما هم پیش از آمدن تو و هم پس از آن در رنج و شکنجه بوده ایم.
پیامبر اکرم نیز مورد آزار و اذیّت مشرکان و منافقان قرار داشت، چنانکه قرآن مى فرماید:
«و منهم الّذین یؤذون النّبى و یقولون هو اُذن» بعضى (از منافقان) کسانى هستند که دائم پیامبر را آزار مى دهند و مى گویند او زود باور است.
«والّذین یؤذون رسول اللّه لهم عذابٌ الیم» براى آنها که پیامبر خدا را اذیّت مىکنند، عذاب دردناک آماده و مهیا است.
«ان ذلکم کان یؤذى النّبىّ فیستحیى منکم» این کار شما پیامبر را آزار مى دهد و او از شما شرم مى کند (که ناراحتى خود را اظهار کند).
یکى دیگر از آزارهایى که پیامبر اسلام مى دید، سستى بعضى از مسلمانان براى جهاد بود که مىگفتند: «انّ بیوتنا عورة» خانه هاى ما حفاظ ندارد، «لاتنفروا فى الحّر» هوا گرم است، «بَعُدت علیهم الشقة» راه دور است، «و لاتفتنّى الا فى الفتنة سقطوا» با شرکت در جنگ تبوک ممکن است نگاه ما به دختران و زنان رومى بیفتد و گرفتار شویم، اسلحه و امکانات کم است و...
با توجّه به آیات قبل که فرمود: چرا به گفتار خود عمل نمى کنید و خدا رزمندگان را دوست دارد، معلوم مى شود که مراد از آزار در این آیه، سستى در جهاد و رفتن به جبهه است.
پیام ها
1- تاریخ زندگى حضرت موسى (ع) به خاطر درسها و عبرتهای ى که دارد نباید فراموش شود. «و اذ...»
2- آشنایى با تاریخ بزرگان، سبب تسلّى و دلدارى است. «اذ قال موسى لقومه... لِمَ تؤذوننى»
3- گاهى خودىها بیش از بیگانگان مشکل آفرینى مى کنند. «یا قوم لِمَ تؤذوننى»
4- در نهى از منکر، از اهرم عاطفه استفاده کنید. «یا قوم لِمَ تؤذوننى»
5 - اذیّت یاران، نباید سبب قهر و طرد آنها شود. «یا قوم لِمَ تؤذوننى»
6- علم و آگاهى، مسئولیّت آور است. از آگاهان انتظار مى رود که به علم خود عمل کنند. «لِمَ تؤذوننى و قد تعلمون...»
7- گفتار و رفتارى که موجب آزار رهبران دینى شود، به انحراف انسان مى انجامد. «لِمَ تؤذوننى... زاغوا»
8 - انحراف در گفتار و رفتار، مقدّمه انحراف دل و روح و شخصیّت و هویّت و فرهنگ و فکر انسان است. «فلمّا زاغوا ازاغ اللّه قلوبهم»
9- گناه، محرومیّت از هدایت الهى را به دنبال دارد. «واللّه لایهدى القوم الفاسقین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است