- 5452
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 26 - 28 سوره الرحمن
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره الرحمن- آیه 26 - 28
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلاَلِ وَالْإِکْرَامِ
فَبِأَىِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
ترجمه
هرکه روى زمین است، فنا پذیرد
و (تنها) ذات پروردگارت که داراى شکوه و اکرام است، باقى مى ماند.
پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟
در آیه 185 سوره آل عمران خواندیم: «کلّ نفس ذائقة الموت» هر انسانى طعم مرگ را مى چشد. در آخرین آیه سوره قصص نیز خواندیم: «کلّ شىء هالک الاّ وجهه» هر موجودى هلاک مى شود، جز ذات پروردگار. در این سوره نیز مى خوانیم: «کلّ من علیها فان و یبقى وجه ربّک»
در آیات قبل، نعمتها معرّفى شد، در این آیه مى فرماید: زمان بهره گیرى از نعمتها کم است، فرصت را غنیمت شمارید که همه رفتنى هستید.
گرچه همه موجودات فانى هستند ولى هر کس در مسیر الهى باشد و کار او رنگ الهى بگیرد، آن نیّت خالص که «وجه ربّ» است، کار فانى او را باقى مى کند.
پیام ها
1- مرگ، یک قانون عام و فراگیر است. «کلّ مَن علیها فان»
2- به کسى جز خدا تکیه نکنیم که همه فناپذیرند.«کلّ من علیها فان ویبقى وجه ربّک»
3- ارزش انسان با تقرّب به خداوند است، نه داشتن امکانات. «کلّ مَن علیها فان و یبقى وجه ربّک»
4- مرگ، گامى در مسیر تربیت انسان است. «کلّ مَن علیها فان و یبقى وجه ربّک»
5 - پیامبر، تحت تربیت و ربوبیّت خاصّ خداوند است. «ربّک»
6- مرگ موجودات، نشانه نقص و تمام شدن قدرت و کرم الهى نیست که او صاحب جلال و کرامت است. «کلّ من علیها فان و یبقى... ذوالجلال و الاکرام»
7- جلال الهى همراه با رحمت و رأفت است. «ذوالجلال و الاکرام»
8 - مرگ، نعمت است. «کلّ من علیها فان... فباىّ آلاء ربّکما» (با آنکه در آیات 26 و 27 نام هیچ نعمت مادّى نیامده، امّا در آیه 28، باز هم جمله «فباىّ آلاء...» تکرار شده است پس مرگ نیز نعمت است.)
9- جن نیز همچون انسان، مرگ دارد. زیرا خطاب «ربّکما» به جنّ و انس بازمى گردد. «کلّ من علیها فان... فباىّ آلاء ربّکما»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ
وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلاَلِ وَالْإِکْرَامِ
فَبِأَىِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
ترجمه
هرکه روى زمین است، فنا پذیرد
و (تنها) ذات پروردگارت که داراى شکوه و اکرام است، باقى مى ماند.
پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟
در آیه 185 سوره آل عمران خواندیم: «کلّ نفس ذائقة الموت» هر انسانى طعم مرگ را مى چشد. در آخرین آیه سوره قصص نیز خواندیم: «کلّ شىء هالک الاّ وجهه» هر موجودى هلاک مى شود، جز ذات پروردگار. در این سوره نیز مى خوانیم: «کلّ من علیها فان و یبقى وجه ربّک»
در آیات قبل، نعمتها معرّفى شد، در این آیه مى فرماید: زمان بهره گیرى از نعمتها کم است، فرصت را غنیمت شمارید که همه رفتنى هستید.
گرچه همه موجودات فانى هستند ولى هر کس در مسیر الهى باشد و کار او رنگ الهى بگیرد، آن نیّت خالص که «وجه ربّ» است، کار فانى او را باقى مى کند.
پیام ها
1- مرگ، یک قانون عام و فراگیر است. «کلّ مَن علیها فان»
2- به کسى جز خدا تکیه نکنیم که همه فناپذیرند.«کلّ من علیها فان ویبقى وجه ربّک»
3- ارزش انسان با تقرّب به خداوند است، نه داشتن امکانات. «کلّ مَن علیها فان و یبقى وجه ربّک»
4- مرگ، گامى در مسیر تربیت انسان است. «کلّ مَن علیها فان و یبقى وجه ربّک»
5 - پیامبر، تحت تربیت و ربوبیّت خاصّ خداوند است. «ربّک»
6- مرگ موجودات، نشانه نقص و تمام شدن قدرت و کرم الهى نیست که او صاحب جلال و کرامت است. «کلّ من علیها فان و یبقى... ذوالجلال و الاکرام»
7- جلال الهى همراه با رحمت و رأفت است. «ذوالجلال و الاکرام»
8 - مرگ، نعمت است. «کلّ من علیها فان... فباىّ آلاء ربّکما» (با آنکه در آیات 26 و 27 نام هیچ نعمت مادّى نیامده، امّا در آیه 28، باز هم جمله «فباىّ آلاء...» تکرار شده است پس مرگ نیز نعمت است.)
9- جن نیز همچون انسان، مرگ دارد. زیرا خطاب «ربّکما» به جنّ و انس بازمى گردد. «کلّ من علیها فان... فباىّ آلاء ربّکما»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است