display result search
- 5344
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 48 و 49 سوره طور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره طور- آیه 48 و 49
وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ
وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
ترجمه
براى (انجام) فرمان پروردگارت پایدارى کن، که تو در دید ما (و تحت حمایت ما) هستى و هنگامى که (از خواب) بر مى خیزى، با ستایش پروردگارت او را به پاکى یاد کن.
پس پاسى از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان، خدا را تسبیح کن.
این سوره با سوگند به مکان مناجات شروع شد، «والطور» و با فرمان مناجات پایان یافت. «و من الّیل فسبّحه و أدبار النّجوم»
با اینکه همه اعمال و افکار انسانها زیر نظر خداست، امّا خداوند به اولیاى خود توجّه مخصوصى دارد، مثلاً به نوح (ع) مى فرماید: ساخت کشتى تو زیر نظر ماست. «اِصنع الفلک باعیننا» و به پیامبر اسلام مى فرماید: تمام وجودت زیر نظر ماست. «فانّک بأعیُننا»
تسبیح از ستایش مهمتر است، فرمان تسبیح دوبار مطرح شد، ولى ستایش خداوند یکبار.
مراد از «ادبار النجوم»، هنگام طلوع فجر است که ستارگان در نور صبح ناپدید مى شوند. مفسّران، عبارتِ «من الّیل فسبّحه» را به نمازشب در هنگام سحر تفسیر کردهاند و در حدیث مى خوانیم: مراد از «ادبار النجوم» دو رکعت نماز نافله قبل از نماز صبح است.
پیام ها
1- در برابر افراد لجوج، باید صبر و مقاومت کرد. آرى تبلیغ دین در برابر تکذیبها و آزارها به صبر و حوصله نیاز دارد. «واصبر لحکم ربّک»
2- صبر اگر در راه اجراى فرمان الهى باشد، با ارزش است وگرنه یکدندگى و لجاجت و ضد ارزش محسوب مىشود. «واصبر لحکم ربّک»
3- حکم و فرمان خداوند، در جهت تربیت و رشد انسان است. «لحکم ربّک»
4- پیامبر نیز به حمایت خداوند نیازمند است. «فانّک باعیننا»
5 - آنچه انسان را صبور مى کند، آن است که بداند زیرنظر خداست. «فانّک باعیننا»
6- یاد خدا و ستایش و تسبیح او، مایه صبر و پایدارى است. «واصبر... و سبّح»
7- تسبیح خداوند بر ستایش او مقدّم است، اول باید او را منزّه بدانیم، سپس ستایش کنیم.
8 - مناجات شبانه، انسان را براى تلاش روزانه آماده مى کند. «واصبر... و من الّیل فسبّحه...»
9- براى دعا و نیایش، زمانهاى خاصّ آثار بیشترى دارد. «حین تقوم و من الّیل... ادبار النجوم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ فَإِنَّکَ بِأَعْیُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ حِینَ تَقُومُ
وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
ترجمه
براى (انجام) فرمان پروردگارت پایدارى کن، که تو در دید ما (و تحت حمایت ما) هستى و هنگامى که (از خواب) بر مى خیزى، با ستایش پروردگارت او را به پاکى یاد کن.
پس پاسى از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان، خدا را تسبیح کن.
این سوره با سوگند به مکان مناجات شروع شد، «والطور» و با فرمان مناجات پایان یافت. «و من الّیل فسبّحه و أدبار النّجوم»
با اینکه همه اعمال و افکار انسانها زیر نظر خداست، امّا خداوند به اولیاى خود توجّه مخصوصى دارد، مثلاً به نوح (ع) مى فرماید: ساخت کشتى تو زیر نظر ماست. «اِصنع الفلک باعیننا» و به پیامبر اسلام مى فرماید: تمام وجودت زیر نظر ماست. «فانّک بأعیُننا»
تسبیح از ستایش مهمتر است، فرمان تسبیح دوبار مطرح شد، ولى ستایش خداوند یکبار.
مراد از «ادبار النجوم»، هنگام طلوع فجر است که ستارگان در نور صبح ناپدید مى شوند. مفسّران، عبارتِ «من الّیل فسبّحه» را به نمازشب در هنگام سحر تفسیر کردهاند و در حدیث مى خوانیم: مراد از «ادبار النجوم» دو رکعت نماز نافله قبل از نماز صبح است.
پیام ها
1- در برابر افراد لجوج، باید صبر و مقاومت کرد. آرى تبلیغ دین در برابر تکذیبها و آزارها به صبر و حوصله نیاز دارد. «واصبر لحکم ربّک»
2- صبر اگر در راه اجراى فرمان الهى باشد، با ارزش است وگرنه یکدندگى و لجاجت و ضد ارزش محسوب مىشود. «واصبر لحکم ربّک»
3- حکم و فرمان خداوند، در جهت تربیت و رشد انسان است. «لحکم ربّک»
4- پیامبر نیز به حمایت خداوند نیازمند است. «فانّک باعیننا»
5 - آنچه انسان را صبور مى کند، آن است که بداند زیرنظر خداست. «فانّک باعیننا»
6- یاد خدا و ستایش و تسبیح او، مایه صبر و پایدارى است. «واصبر... و سبّح»
7- تسبیح خداوند بر ستایش او مقدّم است، اول باید او را منزّه بدانیم، سپس ستایش کنیم.
8 - مناجات شبانه، انسان را براى تلاش روزانه آماده مى کند. «واصبر... و من الّیل فسبّحه...»
9- براى دعا و نیایش، زمانهاى خاصّ آثار بیشترى دارد. «حین تقوم و من الّیل... ادبار النجوم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است