سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ذاریات- آیه38 - 40
وَ فِى مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ
فَتَوَلَّى بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِى الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ
ترجمه
و در (سرگذشت) موسى (نیز نشانه و عبرتى است)، آنگاه که او را همراه با حجّتى روشن و آشکار به سوى فرعون فرستادیم.
پس فرعون با تکیه بر قدرت و سپاهى که داشت، روى برگرداند و گفت: او یا جادوگر است یا جنزده.
پس ما او و سپاهیانش را (به قهر) گرفتیم و آنان را در دریا افکندیم، در حالى که او سزاوار سرزنش بود.
مراد از «سلطان مبین»، دلیل و برهان روشنى است که بتوان با دیگران احتجاج کرد و از راه منطقى، حجّت خود را ارائه داد.
«نبذ» به معناى پرتاب چیزهاى حقیر و ناچیز است، «ملیم» از «لوم» و «ملامت» به کسى گفته مىشود که در خور سرزنش باشد.
مقصود از «رُکنه»، قدرت، لشگر، ثروت، سابقه و تبلیغات فرعون است. یعنى فرعون با اتکا به قدرت خود، به مبارزه با موسى پرداخت و از پذیرش دعوت او سر باز زد.
پیام ها
1- در تاریخ انبیا، عبرتهاى فراوانى است. «و فى موسى»
2- براى اصلاح جامعه، باید به سراغ سرچشمه ها رفت. «أرسلناه الى فرعون»
3- سلاح انبیا در برابر مخالفان، منطق قوى و معجزه آشکار است. «سلطان مبین»
4- ارکان نظامى، اقتصادى و تبلیغاتى، سبب استکبار و بى اعتنایى جبّاران و طاغوتها به نداى حق مى شود. «فتولّى برکنه»
5 - منحرفان سعى مى کنند با زور و قدرت حقطلبان را ساکت کرده و آنان را منحرف، ساحر یا مجنون معرّفى کنند. «ساحرٌ او مجنون»
6- قهر الهى، بعد از اتمام حجت است. «سلطان مبین... قال ساحر... فاخذناه...»
7- ارتش نباید چشم بسته مطیع هرکسى باشد. قهر الهى لشگریان فرعون را نیز فراگرفت. «فاخذناه و جنوده»
8 - طاغوتها و تمام نیروهای شان، در برابر قهر الهى بسیار ضعیف و ناچیزند. «فنبذناهم»
9- منحرفان، هم گرفتار هلاکت ظاهرى مى شوند و هم ملامت درونى. «اخذناه... و هو ملیم»
10- قهر خداوند همه منحرفان را فرا مى گیرد ولى رهبران فاسد در خور ملامت ویژهاى هستند. «و هو ملیم» نفرمود: «و هم ملیمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ فِى مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ
فَتَوَلَّى بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِى الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ
ترجمه
و در (سرگذشت) موسى (نیز نشانه و عبرتى است)، آنگاه که او را همراه با حجّتى روشن و آشکار به سوى فرعون فرستادیم.
پس فرعون با تکیه بر قدرت و سپاهى که داشت، روى برگرداند و گفت: او یا جادوگر است یا جنزده.
پس ما او و سپاهیانش را (به قهر) گرفتیم و آنان را در دریا افکندیم، در حالى که او سزاوار سرزنش بود.
مراد از «سلطان مبین»، دلیل و برهان روشنى است که بتوان با دیگران احتجاج کرد و از راه منطقى، حجّت خود را ارائه داد.
«نبذ» به معناى پرتاب چیزهاى حقیر و ناچیز است، «ملیم» از «لوم» و «ملامت» به کسى گفته مىشود که در خور سرزنش باشد.
مقصود از «رُکنه»، قدرت، لشگر، ثروت، سابقه و تبلیغات فرعون است. یعنى فرعون با اتکا به قدرت خود، به مبارزه با موسى پرداخت و از پذیرش دعوت او سر باز زد.
پیام ها
1- در تاریخ انبیا، عبرتهاى فراوانى است. «و فى موسى»
2- براى اصلاح جامعه، باید به سراغ سرچشمه ها رفت. «أرسلناه الى فرعون»
3- سلاح انبیا در برابر مخالفان، منطق قوى و معجزه آشکار است. «سلطان مبین»
4- ارکان نظامى، اقتصادى و تبلیغاتى، سبب استکبار و بى اعتنایى جبّاران و طاغوتها به نداى حق مى شود. «فتولّى برکنه»
5 - منحرفان سعى مى کنند با زور و قدرت حقطلبان را ساکت کرده و آنان را منحرف، ساحر یا مجنون معرّفى کنند. «ساحرٌ او مجنون»
6- قهر الهى، بعد از اتمام حجت است. «سلطان مبین... قال ساحر... فاخذناه...»
7- ارتش نباید چشم بسته مطیع هرکسى باشد. قهر الهى لشگریان فرعون را نیز فراگرفت. «فاخذناه و جنوده»
8 - طاغوتها و تمام نیروهای شان، در برابر قهر الهى بسیار ضعیف و ناچیزند. «فنبذناهم»
9- منحرفان، هم گرفتار هلاکت ظاهرى مى شوند و هم ملامت درونى. «اخذناه... و هو ملیم»
10- قهر خداوند همه منحرفان را فرا مى گیرد ولى رهبران فاسد در خور ملامت ویژهاى هستند. «و هو ملیم» نفرمود: «و هم ملیمون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است