display result search
- 5480
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 22 و 23 سوره محمد
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره محمد - آیه 22 و 23
فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُواْ فِى الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُواْ أَرْحَامَکُمْ
أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمَى أَبْصَارَهُمْ
ترجمه
پس (اى بیماردلانِ سست ایمان!) اگر (از جهاد) روى گردانید، جز این از شما انتظار نمى رود که در زمین فساد کنید و پیوندهاى خویشاوندى را قطع کنید.
آنانند کسانى که خداوند از رحمت خویش دور و (گوششان را) کر و چشم هایشان را کور ساخته است (نه حقّى مى شنوند و نه حقّى مى بینند).
مفسّران، «تَولّیتم» را دو گونه معنا کردهاند:
الف) اعراض و پشت کردن به جبهه و سرگرم شدن به خلافکارى و قطع صله رحم.
ب) ولایت بر مردم را به دست گرفتن و سپس قلع و قمع دیگران.
امّا معناى دوم با سیاق آیات سازگار نیست.
آیه خطاب به افراد سست ایمان که به خاطر حفظ جان از شرکت در جهاد اعراض مى کنند، مىفرماید: گمان نکنید که با ترک جهاد محفوظ مى مانید، زیرا با فرار خود از جنگ، زمینه گسترش فساد و قتل را فراهم مىسازید که دامان شما را نیز مى گیرد و همچون دوران جاهلیّت، حتّى کشتن فرزند را براى شما مباح مى سازد.
پیام ها
1- اعراض از دین و دستورات قرآن، زمینه ساز فساد و تباهى است. «اِن تولّیتم... تفسدوا فى الارض و...»
2- ترک صله رحم و روابط خویشاوندى، گناهى است در ردیف فساد در زمین. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم»
3- اگر فساد گسترش یابد، انسان حتّى به بستگان خود نیز رحم نمى کند. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم»
4- فراریان از جنگ، فسادگران و قاطعان رحم، مورد نفرین خداوند هستند. «تولّیتم... تفسدوا... تقطّعوا... اولئک الّذین لعنهم اللّه»
5 - محرومیّت از رحمت الهى، نتیجه عملکرد خود ماست. «تفسدوا... تقطّعوا... لعنهم اللّه»
6- بهره نگرفتن از امکانات، همانند محرومیّت از آنها است. (گوش دارد ولى حقّ شنو نیست، چشم دارد ولى حقیقت بین نیست) «لعنهم اللّه فاصمّهم...»
7- بزرگترین محرومیّت معنوى، محرومیّت از شناخت حقیقت است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»
8 - استفاده نامشروع و نامتعارف و غیر مفید از استعدادهاى خدادادى، نشانه دور شدن از رحمت الهى است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُواْ فِى الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُواْ أَرْحَامَکُمْ
أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمَى أَبْصَارَهُمْ
ترجمه
پس (اى بیماردلانِ سست ایمان!) اگر (از جهاد) روى گردانید، جز این از شما انتظار نمى رود که در زمین فساد کنید و پیوندهاى خویشاوندى را قطع کنید.
آنانند کسانى که خداوند از رحمت خویش دور و (گوششان را) کر و چشم هایشان را کور ساخته است (نه حقّى مى شنوند و نه حقّى مى بینند).
مفسّران، «تَولّیتم» را دو گونه معنا کردهاند:
الف) اعراض و پشت کردن به جبهه و سرگرم شدن به خلافکارى و قطع صله رحم.
ب) ولایت بر مردم را به دست گرفتن و سپس قلع و قمع دیگران.
امّا معناى دوم با سیاق آیات سازگار نیست.
آیه خطاب به افراد سست ایمان که به خاطر حفظ جان از شرکت در جهاد اعراض مى کنند، مىفرماید: گمان نکنید که با ترک جهاد محفوظ مى مانید، زیرا با فرار خود از جنگ، زمینه گسترش فساد و قتل را فراهم مىسازید که دامان شما را نیز مى گیرد و همچون دوران جاهلیّت، حتّى کشتن فرزند را براى شما مباح مى سازد.
پیام ها
1- اعراض از دین و دستورات قرآن، زمینه ساز فساد و تباهى است. «اِن تولّیتم... تفسدوا فى الارض و...»
2- ترک صله رحم و روابط خویشاوندى، گناهى است در ردیف فساد در زمین. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم»
3- اگر فساد گسترش یابد، انسان حتّى به بستگان خود نیز رحم نمى کند. «تفسدوا فى الارض و تقطّعوا ارحامکم»
4- فراریان از جنگ، فسادگران و قاطعان رحم، مورد نفرین خداوند هستند. «تولّیتم... تفسدوا... تقطّعوا... اولئک الّذین لعنهم اللّه»
5 - محرومیّت از رحمت الهى، نتیجه عملکرد خود ماست. «تفسدوا... تقطّعوا... لعنهم اللّه»
6- بهره نگرفتن از امکانات، همانند محرومیّت از آنها است. (گوش دارد ولى حقّ شنو نیست، چشم دارد ولى حقیقت بین نیست) «لعنهم اللّه فاصمّهم...»
7- بزرگترین محرومیّت معنوى، محرومیّت از شناخت حقیقت است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»
8 - استفاده نامشروع و نامتعارف و غیر مفید از استعدادهاى خدادادى، نشانه دور شدن از رحمت الهى است. «لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى ابصارهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است