display result search
- 5397
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 13 و 14 سوره زخرف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زخرف - آیه 13 و 14
لِتَسْتَوُاْ عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُرُواْ نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُواْ سُبْحَانَ الَّذِى سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ
وَإِنَّآ إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ
ترجمه
تا بر پشت آنها قرار گیرید و آنگاه که بر آن استقرار یافتید نعمت پروردگارتان را یاد کنید و بگویید منزّه است آن که این مرکب را براى ما رام کرد و ما بر آن توانا نبودیم.
و همانا ما به سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت.
پیام ها
1- بهره گیرى از نعمتها باید همراه یاد خدا و تشکّر از او باشد (نه سبب غرور و غفلت). «لتستوا... ثمّ تذکّروا»
2- نعمتها و تناسب آنها با نیازها، جلوه اى از ربوبیّت الهى است. «نعمة ربّکم»
3- راه شکر را از خدا بیاموزیم. «تذکّروا نعمة ربّکم... و تقولوا...»
4- تسبیح الهى نمونه حمد و ذکر الهى است. «تذکّروا نعمة ربّکم... سبحان الّذى»
5 - رام بودن زمین و مرکب حیوانى براى انسان، از نعمتهاى بزرگ الهى است. «سخر لنا هذا»
6- اگر خداوند حیوانات را رام نمى ساخت، انسان ز بهره گیرى آن عاجز بود. «ما کنّا له مقرنین»
7- اعتراف به عجز، خود نمونهاى از شکر است. «و ماکنا له مقرنین»
8 - به هنگام سوار شدن بر مرکب براى سفر، خدا را سپاس گوییم و به یاد سفر نهایى باشیم. «تذکّروا نعمة ربّکم اذا استویتم علیه و تقولوا... انا الى ربّنا منقلبون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
لِتَسْتَوُاْ عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُرُواْ نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُواْ سُبْحَانَ الَّذِى سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ
وَإِنَّآ إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ
ترجمه
تا بر پشت آنها قرار گیرید و آنگاه که بر آن استقرار یافتید نعمت پروردگارتان را یاد کنید و بگویید منزّه است آن که این مرکب را براى ما رام کرد و ما بر آن توانا نبودیم.
و همانا ما به سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت.
پیام ها
1- بهره گیرى از نعمتها باید همراه یاد خدا و تشکّر از او باشد (نه سبب غرور و غفلت). «لتستوا... ثمّ تذکّروا»
2- نعمتها و تناسب آنها با نیازها، جلوه اى از ربوبیّت الهى است. «نعمة ربّکم»
3- راه شکر را از خدا بیاموزیم. «تذکّروا نعمة ربّکم... و تقولوا...»
4- تسبیح الهى نمونه حمد و ذکر الهى است. «تذکّروا نعمة ربّکم... سبحان الّذى»
5 - رام بودن زمین و مرکب حیوانى براى انسان، از نعمتهاى بزرگ الهى است. «سخر لنا هذا»
6- اگر خداوند حیوانات را رام نمى ساخت، انسان ز بهره گیرى آن عاجز بود. «ما کنّا له مقرنین»
7- اعتراف به عجز، خود نمونهاى از شکر است. «و ماکنا له مقرنین»
8 - به هنگام سوار شدن بر مرکب براى سفر، خدا را سپاس گوییم و به یاد سفر نهایى باشیم. «تذکّروا نعمة ربّکم اذا استویتم علیه و تقولوا... انا الى ربّنا منقلبون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است