display result search
- 3122
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 11 و 12 سوره زخرف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره زخرف - آیه 11 و 12
وَالَّذِى نَزَّلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً کَذَ لِکَ تُخْرَجُونَ
وَالَّذِى خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا وَجَعَلَ لَکُم مِّنَ الْفُلْکِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْکَبُونَ
ترجمه
و آن کس که از آسمان به اندازه اى معیّن، آبى فرو فرستاد، پس به واسطه آن، سرزمین مرده را زنده کردیم، شما نیز این گونه (از قبرها)خارج مى شوید.
و همان کسى که همه جفتها را آفرید و براى شما کشتىها و چهارپایان قرار داد که بر آنها سوار شوید.
در آیه قبل سخن از توحید بود، در این آیه اشاره اى به معاد شده است.
کلمه «قدر» یا به معناى اندازه است، یا به معناى تقدیر و برنامه. یعنى باران را به اندازه معیّن فرستاد یا باران را طبق برنامه فرستاد.
ظاهراً مراد از «الازواج»، گیاهان است. زیرا این کلمه پس از نزول باران و حیات زمین مطرح شده است و بر اساس آیات دیگر قرآن، قانون زوجیّت در آنها برقرار است. «ازواجاً من نبات شتّى»
در آیات قبل، سخن از راه بود و در این آیات، سخن از وسیله سیر و سفر در خشکى و دریا. چهارپایانى چون اسب و استر و شتر یا کشتى هاى کوچک و بزرگ.
پیام ها
1- تمام قطرات باران، حساب و کتاب دارد. «نزّل من السماء ماء بقدر»
2- به اندازه باریدن باران، نعمتى بس بزرگ است. «بقدر»
3- خداوند کارها را به وسیله اسبابى که خود آفریده انجام مى دهد. (باران را سبب حیات زمین قرار داده است) «فانشرنا به بلدة میتا»
4- آب سرچشمه حیات است. «انشرنا به بلدة میتا»
5 - فصل بهار و رویش گیاهان نمونه اى از رستاخیز است. «کذلک تخرجون»
6- زنده شدن انسانها در قیامت اجبارى است. «تُخرجون»
7- زوجیّت مخصوص انسان یا حیوان نیست. «خلق الازواج کلها»
8 - صنعت انسان با الهام الهى و با استفاده از قوانینى است که او در آفرینش، به ودیعه گذارده است. «جعل لکم من الفلک»
9- چه مرکبهاى طبیعى چون حیوانات و چه مرکبهاى صنعتى همچون کشتىها، هر دو از نعمتهاى الهى هستند. «جعل لکم... ما ترکبون»
منبع: پایگاه درس هایی از قران
وَالَّذِى نَزَّلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً کَذَ لِکَ تُخْرَجُونَ
وَالَّذِى خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا وَجَعَلَ لَکُم مِّنَ الْفُلْکِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْکَبُونَ
ترجمه
و آن کس که از آسمان به اندازه اى معیّن، آبى فرو فرستاد، پس به واسطه آن، سرزمین مرده را زنده کردیم، شما نیز این گونه (از قبرها)خارج مى شوید.
و همان کسى که همه جفتها را آفرید و براى شما کشتىها و چهارپایان قرار داد که بر آنها سوار شوید.
در آیه قبل سخن از توحید بود، در این آیه اشاره اى به معاد شده است.
کلمه «قدر» یا به معناى اندازه است، یا به معناى تقدیر و برنامه. یعنى باران را به اندازه معیّن فرستاد یا باران را طبق برنامه فرستاد.
ظاهراً مراد از «الازواج»، گیاهان است. زیرا این کلمه پس از نزول باران و حیات زمین مطرح شده است و بر اساس آیات دیگر قرآن، قانون زوجیّت در آنها برقرار است. «ازواجاً من نبات شتّى»
در آیات قبل، سخن از راه بود و در این آیات، سخن از وسیله سیر و سفر در خشکى و دریا. چهارپایانى چون اسب و استر و شتر یا کشتى هاى کوچک و بزرگ.
پیام ها
1- تمام قطرات باران، حساب و کتاب دارد. «نزّل من السماء ماء بقدر»
2- به اندازه باریدن باران، نعمتى بس بزرگ است. «بقدر»
3- خداوند کارها را به وسیله اسبابى که خود آفریده انجام مى دهد. (باران را سبب حیات زمین قرار داده است) «فانشرنا به بلدة میتا»
4- آب سرچشمه حیات است. «انشرنا به بلدة میتا»
5 - فصل بهار و رویش گیاهان نمونه اى از رستاخیز است. «کذلک تخرجون»
6- زنده شدن انسانها در قیامت اجبارى است. «تُخرجون»
7- زوجیّت مخصوص انسان یا حیوان نیست. «خلق الازواج کلها»
8 - صنعت انسان با الهام الهى و با استفاده از قوانینى است که او در آفرینش، به ودیعه گذارده است. «جعل لکم من الفلک»
9- چه مرکبهاى طبیعى چون حیوانات و چه مرکبهاى صنعتى همچون کشتىها، هر دو از نعمتهاى الهى هستند. «جعل لکم... ما ترکبون»
منبع: پایگاه درس هایی از قران
تاکنون نظری ثبت نشده است